Μυρτώ Πάρος: Ραγίζει καρδιές η μητέρα της οχτώ χρόνια μετά την άγρια επίθεση

Οχτώ χρόνια πέρασαν από την άγρια επίθεση που δέχτηκε η 15χρονη, τότε, Μυρτώ στην Πάρο όταν έπεσε θύμα ενός αλλοδαπού εγκληματία ο οποίος τη βίασε.

Πρόκειται για μια ιστορία που αρνείται να πιστέψει κανείς και εύχεται να μην ήταν αλήθεια. Το 2012, η ανήλικη, τότε, Μυρτώ ήταν για διακοπές στην Πάρο με την οικογένειά της όταν έφυγε για μια βόλτα μόνη της στην παραλία. Λίγη ώρα αργότερα η μητέρα της την εντόπισε άγρια χτυπημένη και κακοποιημένη, στα βράχια της παραλίας.

Η 15χρονη είχε πέσει θύμα της βίαιης επίθεσης του Πακιστανού Αχμέτ Βακάς για να της κλέψει το τηλέφωνο αρχικά, όπως ισχυρίστηκε στο δικαστήριο, αλλά στη συνέχεια, για να τη βιάσει. Επιπλέον, τη χτύπησε βάναυσα με πέτρες και την πέταξε στα βράχια για να τη σκοτώσει, προκαλώντας της τραυματισμούς που απείλησαν την ίδια της τη ζωή. Έπειτα από οχτώ χρόνια, η μητέρα της συνεχίζει να παλεύει για την κόρη της και μάλιστα, αργά το μεσημέρι της Τετάρτης 22 Ιουλίου, η Μαρία Κοτρώτσου, προέβη σε σχετική δημοσίευση στο Fcebook με το σπαρακτικό μήνυμα να «ραγίζει» καρδιές.

«Σαν σήμερα ακριβώς 22 Ιουλίου πριν 8 χρόνια, ένα τέρας κατέστρεψε την ζωή σου. Έτσι χωρίς λόγο, όπως κάνουν όλοι οι εγκληματίες. Σου πήρε τη ζωή, την κίνηση, την ξεγνοιασιά των 15 χρόνων, την ευτυχία και σε άφησε να χαροπαλεύεις για χρόνια μέσα στα νοσοκομεία και τα κέντρα αποκατάστασης. Η χαρά της ζωής σταμάτησε για σένα και έμεινε ο πόνος η πίκρα η τυραννία,ο αγώνας για καλυτέρευση και η ελπίδα», ξεκίνησε στην ανάρτησή της.

Και συνέχισε: «Ζεις γιατί ο Θεός το θέλει και σε βοηθά. Όχι το κράτος, αυτό σε ξέχασε, σε άφησε στην άκρη να ξεχαστείς, ανεύθυνα χωρίς ντροπή να πολεμάς μόνη σου, λες και δεν έφταιξε αυτό για ό,τι συνέβη. Δυστυχώς γεννήθηκες Ελληνίδα! Όσο ζω, θα φωνάζω για εσένα, θα παλεύω για εσένα και θα ελπίζω να σε δω έστω λίγο καλύτερα. Όχι όπως ήσουν, όχι όπως σε γέννησα. Αυτό χάθηκε στις 22 Ιουλίου του 2012 από ένα κτήνος, αλλά για αυτό το χαμόγελο σου που μου δίνει δύναμη, για την ψυχή σου που τη μαύρισε ένα καταραμένο χέρι, και μαζί με εσένα μαύρισε τις ζωές όλων μας. Δεν ξεχνώ, δεν συγχωρώ. Πιστεύω στη θεία δίκη. Παλεύω, διεκδικώ το δίκιο σου και ίσως κάποτε να τα καταφέρω για εσένα και μόνο, ζωή μου».

«Αυτός ζει μια χαρά και τον πληρώνουμε όλοι εμείς, και εγώ μαζί, το κράτος καλά κρατεί και εσύ μωρό μου, εξακολουθείς να τυραννιέσαι. Έτσι είναι σε αυτή τη χώρα που λέγεται ΕΛΛΑΔΑ, οι αθώοι πληρώνουν, τα θύματα. Όχι οι θύτες. Οι θύτες αποφυλακίζονται, γιατί τα ισόβια δεν είναι ισόβια, το κράτος κάνει τον τυφλό και κουφό, που δεν θυμάται τίποτε, και οι αθώοι πονούν, αγωνίζονται, υποφέρουν, ματώνουν για το αυτονόητο που ούτε αυτό δεν τους αναγνωρίζουν», τόνισε στο μήνυμά της.

«Όσο για όλες αυτές τοις οργανώσεις για τα δικαιώματα των ανθρώπων, αυτές μάνα μου δεν έγιναν για εσένα έγιναν για να υποστηρίζουν τους θύτες, τους εγκληματίες αυτού του τόπου. Δικαιοσύνη δεν υπάρχει. Την κουρέλιασαν, την ξέφτισαν και έμειναν οι δικαστές να προσπαθούν να δικάσουν με νόμους που έχουν 100 παραθυράκια. ΕΛΛΑΔΑ, η χώρα που τρώει τα παιδιά της. Δεν το λέω εγώ. Το έχουν πει άλλοι, πολύ πριν και είναι αλήθεια», κατέληξε.