«Ιράν – Τουρκία – Παλαιστίνη, εκκλησία δεν θα μείνει»

Η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί πέραν της οργής που προκάλεσε λειτούργησε αφυπνιστικά σε πολλούς τομείς. Επιβεβαίωσε, για όσους είχαν ακόμα αμφιβολίες, ότι ο Ερντογάν εννοεί απολύτως και θα υπηρετήσει μέχρι τέλους την ισλαμική στροφή και πορεία της Τουρκίας, κάτι που εξάλλου προκύπτει απ’ όλες τις άλλες επιλογές του τα προηγούμενα χρόνια. Αρνούντο να το παραδεχθούν μόνο όσοι έχουν τέλεια στρατηγική τύφλωση και δεν το έβλεπαν και εκείνοι που για άλλους λόγους προσποιούντο ότι δεν καταλαβαίνουν.

Το νεο-οθωμανικό μοντέλο της Τουρκίας που οραματίζεται ο Ερντογάν οδηγεί σε μία σουνιτική εκδοχή του Ιράν που θα λειτουργήσει ως ηγετικός γεωπολιτικός ισλαμικός πόλος συσπείρωσης και έκφρασης ευρύτερων μουσουλμανικών πληθυσμών και κρατών.

Με αφορμή την ασχήμια κατά της Μεγάλης Εκκλησίας εκδηλώθηκαν και τα αισθήματα «φίλων» μουσουλμάνων, Αράβων και μη, για τους οποίους στην Ελλάδα διαιωνίζονται στερεότυπα περί δήθεν συμπάθειας προς εμάς. Η κατάρρευση των ψευδαισθήσεων είναι χρήσιμη, παρά την οδυνηρή περίσταση που την προκάλεσε. Οι καλοί μας φίλοι οι Ιρανοί, παρότι Σιίτες, συνεχάρησαν με θέρμη την Τουρκία για αυτήν την κίνηση.

Ο βοηθός του θρησκευτικού ηγέτη του Ιράν Αλί Χαμενεΐ, Αλί Ακμπάρ Βελαγιατί, δήλωσε στην κρατική τηλεόραση του Ιράν ότι «συγχαίρουμε τον τουρκικό λαό για αυτή τη σημαντική ισλαμική επιτυχία» και επιτέθηκε στον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Μάικ Πομπέο επειδή επέκρινε την Τουρκία για το ανοσιούργημα: «Οι πρόγονοί του (εννοεί συλλήβδην τους Δυτικούς ) μετέτρεψαν όλα τα μουσεία του κόσμου σε εκκλησίες. Η Αγία Σοφία, η οποία ήταν τζαμί για 500 χρόνια, θα παραμείνει τζαμί μέχρι την αποκάλυψη».

Με τους Πέρσες οι Έλληνες υπήρξαν αντίπαλοι και πολεμούσαν κατά περιόδους για περίπου δύο χιλιετίες, από την αρχαία Ελλάδα μέχρι και επανειλημμένως στο Βυζάντιο, λόγω της επαναλαμβανόμενης προσπάθειας τους να εισβάλλουν στον ελληνικό χώρο και την Ευρώπη.

Για κάποιον περίεργο λόγο καλλιεργήθηκε η αίσθηση ότι με το σημερινό Ιράν, ένα σκληρό ισλαμικό αντιχριστιανικό καθεστώς, έχουμε κάποιου είδους πολιτισμική συνάφεια, άρα αλληλοκατανόηση και λόγους εθνικής αλληλο-συμπάθειας. Ούτε το πρώτο προκύπτει, ούτε από πλευράς τους το δεύτερο. Το ότι είμαστε και οι δύο αρχαία έθνη δεν έπεται απαραίτητα ότι συγκλίνουμε πολιτισμικά με το σημερινό Ιράν, αλλά ούτε και παλαιότερα.

Εξάλλου αν οι Ιρανοί ευρίσκοντο αντιμέτωποι με μία περίπτωση βεβήλωσης ιστορικού ιερού τους χώρου, όπως οι Έλληνες με την Αγία Σοφία, δεν νομίζω ότι θα βρισκόταν Έλληνας εκπρόσωπος οποιασδήποτε κυβέρνησης να επιχαίρει δημοσίως ακόμα και αν μέσα του αισθανόταν ικανοποίηση για θρησκευτικούς λόγους. Επιβεβαιώνεται και με αυτό ότι δεν έχουμε πολλά κοινά σε επίπεδο πολιτισμικής αντίληψης.

Οι άλλοι παλιοί μας φίλοι, οι Παλαιστίνιοι, τους οποίους η Ελλάδα επί χρόνια στήριξε ποικιλοτρόπως, μεταξύ άλλων αποφεύγοντας επί δεκαετίες να αναγνωρίσει το εβραϊκό κράτος, επίσης χάρηκαν και συνεχάρησαν την Τουρκία για την απόφαση της και μάλιστα όχι μόνο η τρομοκρατική οργάνωση Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας, αλλά και ο «μετριοπαθής» πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς.

Σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Ερντογάν ο Αμπάς εξέφρασε την ικανοποίησή του για τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, ενώ η Χαμάς σε ανακοίνωσή της αναφέρει ότι «η μετατροπή από μουσείο σε τζαμί είναι μια υπερήφανη στιγμή για όλους τους μουσουλμάνους» και ότι «αυτή η κίνηση δείχνει την αυτοπεποίθηση της Τουρκίας και τη θέση της στη διεθνή σκηνή».

Κατόπιν τούτου οι «σύντροφοι» όταν θα διαδηλώνουν φορώντας παλαιστινιακές μαντήλες αντί του παλιού γνωστού συνθήματος «Ελλάδα – Κύπρος – Παλαιστίνη, Αμερικάνος δεν θα μείνει», μπορούν να φωνάζουν «Ιράν– Τουρκία – Παλαιστίνη, εκκλησία δεν θα μείνει».