ΙΝΕ-ΓΣΕΕ απασχόληση: Πίσω στο 2013 μας «στέλνουν» τα στοιχεία του Ινστιτούτου

Το ΙΝΕ-ΓΣΕΕ ενημέρωσε ότι με βάση την ανάλυσή του η απασχόληση το πρώτο 7μηνο του 2020 (Ιανουάριος – Ιούλιος 2020), επέστρεψε στα επίπεδα που βρισκόταν το 2013, δηλαδή στα χρόνια των πρώτων Μνημονίων.

Αναλυτικότερα, με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, κατά 5% , δηλαδή κατά 195.800 άτομα, μειώθηκε η απασχόληση μεταξύ Ιανουαρίου και Μαΐου του 2020, δημιουργώντας απαισιόδοξες προοπτικές για την αγορά εργασίας το επόμενο διάστημα. Το ποσοστό ανεργίας συνέχισε μια ήπια πτωτική πορεία μέχρι και τον Απρίλιο. Αξίζει να σημειωθεί ότι η εξέλιξη αυτή οφείλεται στο γεγονός ότι οι εργαζόμενοι που μεταφέρθηκαν σε καθεστώς αναστολής σύμβασης εργασίας για διάστημα παραπάνω από 3 μήνες και λαμβάνοντας λιγότερο του 50% του μισθού τους καταγράφηκαν ως οικονομικά μη ενεργοί.

Ωστόσο, τον Μάιο το ποσοστό ανεργίας αυξήθηκε από 15,7% σε 17%. Σε επίπεδο ροών μισθωτής εργασίας, το διάστημα Ιανουάριος-Ιούλιος του 2020 είχαν δημιουργηθεί 170.470 λιγότερες θέσεις εργασίας σε σύγκριση με το ίδιο διάστημα του 2019, επιστρέφοντας περίπου στα επίπεδα του 2013.

Τι ρόλο έπαιξε ο κορωνοϊός

Ωστόσο, η εξέλιξη αυτή ήταν βελτιωμένη σε σχέση με το αποτέλεσμα του προηγούμενου πενταμήνου ή εξαμήνου, καθώς ο Ιούνιος και ο Ιούλιος εμφάνισαν ετήσια αύξηση καθαρών προσλήψεων χάρη στην έναρξη της τουριστικής περιόδου και στις κρατικές ενισχύσεις, οι οποίες σε συνδυασμό με την αρχική συγκράτηση της πανδημίας δημιούργησαν προσδοκίες σταδιακής επιστροφής στην κανονικότητα. Δυστυχώς, οι προσδοκίες αυτές διαψεύστηκαν με το δεύτερο κύμα της πανδημίας του κορωνοϊου και την καθίζηση των τουριστικών εσόδων (-87,5% ετησίως στο α’ εξάμηνο).

Ταυτόχρονα, με την προβλεπόμενη μεγάλη υποχώρηση του όγκου της απασχόλησης φέτος, αναμένεται και η μείωση του χρόνου απασχόλησης εξαιτίας της στροφής στις ευέλικτες μορφές απασχόλησης (περίπου 50% των νέων θέσεων εργασίας) και των μέτρων αναστολής.

Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ, η επίπτωση της κρίσης πανδημίας στη μείωση του εργάσιμου χρόνου είναι 10 φορές μεγαλύτερη απ’ ό,τι ήταν στην κρίση του 2007-2008. Οι δραματικές αυτές εξελίξεις στο μέτωπο της απασχόλησης και των σχέσεων εργασίας θα έχουν ως αποτέλεσμα τη σοβαρή μείωση των μισθών και του διαθέσιμου εισοδήματος. Από τα παραπάνω καθίσταται προφανής η επίπτωση στην καταναλωτική ζήτηση και στην επεκτατική δυναμική της οικονομίας.