Όλοι κάτι κέρδισαν από τη συμφωνία “ελληνοτουρκικού διαλόγου”! Εμείς;

“Διερευνητικές συνομιλίες” μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας λοιπόν…Με τη φρούδα ελπίδα ότι μπορεί να καταλήξουμε σε συμφωνία; Η απλή λογική λέει ότι κάτι τέτοιο είναι απίθανο. Πως να συμφωνήσουμε με την Τουρκία όταν θέτει θέματα αποστρατιωτικοποίησης νήσων, Θράκης κλπ; Είναι δυνατόν; Ποιος κέρδισε λοιπόν από την ανακοίνωση -που έγινε πάλι πρώτα από τη Τουρκία– για τον 61ο γύρο διερευνητικών συνομιλιών;

Η Γερμανία κέρδισε το χρόνο που της χρειάζεται για να ολοκληρώσει την προεδρία της στην ΕΕ χωρίς “παρατράγουδα”. Ικανοποίησε το “αγαπημένο της παιδί”, τον Ερντογάν, ο οποίος απέφυγε ακόμη και απλές …συστάσεις από την ΕΕ για τις “αταξίες” του. Κυρώσεις; Ποιες κυρώσεις; Οι ΗΠΑ εξασφάλισαν την ηρεμία που απαιτούν στην περιοχή μέχρι τις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου. Μετά απ ΄ αυτές θα επιχειρήσουν να την επιβάλλουν για να “κλείσει το παζλ” στην περιοχή και να μπορούν με την ησυχία τους να “κάνουν δουλειές”.

Η Γαλλία θα επιχειρήσει να αρπάξει την ευκαιρία της “ηρεμίας” για να “κοντύνει” τον Ερντογάν με το καλό και να βρούν σημεία συνεννόησης για τα “μερίδια” στη Μεσόγειο και στη Λιβύη. Ο Ερντογάν δεν είναι “τρελός” όπως πολλοί θέλουν να τον παρουσιάζουν. Μάλλον θα εκμεταλλευθεί την ευκαιρία που του έδωσε χθες ο Μακρόν… Η Τουρκία που “καταρρέει οικονομικά” και είναι δήθεν “απομονωμένη” πέτυχε αυτό που θέλαμε να αποφύγουμε: να μας καθίσουν σ΄ ένα τραπέζι συζητήσεων από το οποίο αν σηκωθούμε να φύγουμε θα κατηγορηθούμε ως “αδιάλλακτοι”. Αν παραμείνουμε κινδυνεύουμε να βρεθούμε να συζητάμε αδιαπραγμάτευτα μέχρι τώρα κυριαρχικά μας δικαιώματα…

Και η Ελλάδα τι κέρδισε; Το μόνο που μας έμεινε είναι ένα συμβόλαιο κάποιων δισεκατομμυρίων για την αγορά των μαχητικών αεροσκαφών Rafale. Ίσως και την πρόσκαιρη ηρεμία της… Δεν λες κέρδος τίποτα από τα δύο… Κανένας δεν θα τολμήσει να υπολογίσει δημόσια πόσα έχασε και πόσα πιθανότατα θα χάσει ακόμη! Το μήνυμα που εξέπεμψε στη δίμηνη ελληνοτουρκική κρίση είναι ένα: υπέκυψε σε μια διαδικασία διαλόγου την οποία δεν επιζητούσε!

Ή μήπως υπάρχει κάποιος που να θυμάται ότι πριν από τις 21 Ιουλίου, όταν για πρώτη φορά βγήκε ο τουρκικός στόλος, υπήρχε κάποια πρεμούρα της Αθήνας για “διάλογο”; Δεν υπήρχε τέτοιο θέμα. Προέκυψε ως …αντάλλαγμα από την ελληνική πλευρά για να “ηρεμήσει” ο Ερντογάν. Αυτή είναι η αλήθεια και κανένα “λαμπερό αμπαλάζ” δεν μπορεί να την καλύψει.

Η πιθανότερη κατάληξη του 61ου κύκλου διερευνητικών επαφών είναι αυτή που είχαν και οι προηγούμενοι 60! Η διαφορά όμως είναι ότι τώρα, μετά από το αδιέξοδο, η Τουρκία ενδέχεται να επιλέξει και πάλι το δρόμο των απειλών και της στρατιωτικής πίεσης. Ποιος θα την εμποδίσει; Οι …ευρωπαϊκές κυρώσεις ή οι ανακοινώσεις του Στέτι Ντιπάρτμεντ; Γράψαμε κατά τη διάρκεια της δίμηνης κρίσης ότι το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί ήταν να δώσουμε την αίσθηση ότι είμαστε ο “αδύναμος κρίκος” του παιχνιδιού. Μέχρι στιγμής δυστυχώς φαίνεται ότι αυτή ακριβώς την εντύπωση δίνουμε.