«Πρόσφυγας» made in ISIS

Ο εντοπισμός και η σύλληψη από την αντιτρομοκρατική του 27χρονου Σύριου τζιχαντιστή επαναφέρει το γνωστό θέμα το οποίο έχουμε θίξει κατ’ επανάληψη και το οποίο δυστυχώς θα το βρίσκουμε διαρκώς μπροστά μας ίσως όχι πάντα με τόσο «ομαλό» τρόπο: Την ωρολογιακή βόμβα που λέγεται ισλαμική τρομοκρατία η οποία ήδη στην υπόλοιπη Ευρώπη εκρήγνυται σε δόσεις και κομμάτια της οποίας φαίνεται ότι  βρίσκονται και στη χώρα μας, διάσπαρτα στους μεταναστευτικούς πληθυσμούς που εισήλθαν παράνομα.

Ο συγκεκριμένος τύπος, ο οποίος διέμενε στο hot spot του Ελαιώνα με τη γυναίκα και τα πέντε(!) παιδιά του, είναι μέλος του ISIS και έχει λάβει μέρος στα εγκλήματα της ισλαμικής τρομοκρατικής οργάνωσης. Σε βίντεο που κυκλοφορούν εμφανίζεται μαζί με άλλους τζιχαντιστές  να κακοποιεί αιχμαλώτους οι οποίοι στη συνέχεια μεταφέρονται εντός ενός κτιρίου με μάλλον προδιαγεγραμμένη κατάληξη.

Του ασκήθηκε ήδη ποινική δίωξη για δύο κακουργήματα και συγκεκριμένα για ένταξη και συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, στον ISIS/DAESH, και για τρομοκρατικές πράξεις άμεσης συνδρομής σε ανθρωποκτονία με δόλο, σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, από κοινού και κατά συρροή.

Ο εν λόγω εγκληματίας είχε εισέλθει βέβαια στη χώρα ως «πρόσφυγας» και είχε καταθέσει αίτημα για άσυλο. Το ερώτημα αν και άλλοι ισλαμιστές βρίσκονται ανάμεσα στους δεκάδες χιλιάδες παράνομους μετανάστες  δηλώνοντας «πρόσφυγες» έχει μάλλον προφανή απάντηση.

Είναι στατιστικά αδύνατο ανάμεσα στις δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες αγνώστου πραγματικής ταυτότητας και προέλευσης μετανάστες να μην βρίσκονται και άλλοι με ανάλογα χαρακτηριστικά, είτε είναι μέλη του ISIS είτε όχι. Επίσης είναι πολιτικά απίθανο να μην έχει «φυτέψει» πυρήνες ο Ερντογάν ο οποίος ελέγχει  απολύτως τη λαθρομεταναστευτική ροή.

Πόσο ρεαλιστικό είναι να πιστεύει κάποιος ότι  ο Τούρκος Πρόεδρος, ο οποίος σπονσονάρει πανευρωπαϊκά και όχι μόνο τον ισλαμικό εξτρεμισμό, δεν έχει «φροντίσει’ για την Ελλάδα και την Κύπρο; Υπενθυμίζουμε ότι προ ημερών ο Αιγύπτιος Πρόεδρος Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι κατά την τριμερή συνάντηση Κορυφής προειδοποίησε τους κυρίους Μητσοτάκη και Αναστασιάδη ότι ο Ερντογάν θα ενεργοποιήσει τζιχαντιστές σε Ελλάδα και Κύπρο. Προφανώς δεν το είπε για να περάσει η ώρα, ούτε για να κάνει τον έξυπνο.

Υπάρχει το εξής ερώτημα το οποίο δεν είναι ρητορικό, αντιθέτως χρήζει απάντησης διότι πρέπει κάποια στιγμή να βγουν συμπεράσματα με τα κίνητρα ορισμένων. Αυτό οι οποίοι υποστηρίζουν ότι η Ελλάδα πρέπει να έχει ανοιχτά σύνορα και μάλιστα επιμένουν και μετά την οργανωμένη απόπειρα εισβολής στον Έβρο, πως ακριβώς σκέπτονται; Τι έχουν στο μυαλό τους;

Ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που καταγγέλλουν την Ελλάδα στην Κομισιόν ότι κάνει «παράνομες» επαναπροωθήσεις τι ακριβώς ρόλο παίζουν;

Ότι η Τουρκία η οποία εργαλειοποιεί τους μετανάστες για να αποσταθεροποιήσει την χώρα και να εκβιάζει την Ευρώπη, το διεθνές δουλεμπορικό κύκλωμα που βγάζει δισεκατομμύρια και χώρες που θέλουν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε απέραντο hot spot επιδιώκουν και αυτοί το ίδιο, να μην φυλάει η Ελλάδα τα σύνορά της, δεν τους προβληματίζει; Το ότι εξυπηρετούν όλους αυτούς με τη στάση τους δεν τους απασχολεί;

Ότι κάποιος μπορεί να είναι  ιδεοληπτικός ή συμπλεγματικός και να θέλει να μετατραπεί η Ελλάδα σε κάτι άλλο, σε έναν απροσδιόριστο αφρασιατικό χώρο ελεγχόμενο από την Τουρκία, ότι  μπορεί να έχει τέτοια πώρωση που δεν αντιλαμβάνεται, δεν μπορεί να γίνει πρόβλημα ασφαλείας και επιβίωσης συνολικά της χώρας και του ελληνικού πληθυσμού.

Ούτε μπορεί το πολιτικό σύστημα και ο ελληνικός λαός να απολογούνται στο πλαίσιο μία φασίζουσας πολιτικής ορθότητας σε διάφορους τύπους των οποίων τα κίνητρα αν ανάγονται στη σφαίρα της ψυχολογίας πρέπει να αγνοηθούν, αν όμως έχουν άλλες προεκτάσεις πρέπει να διερευνηθούν. Υπενθυμίζεται ότι πρόσφατα εξαρθρώθηκε κύκλωμα τεσσάρων ΜΚΟ που με τη βιτρίνα του ανθρωπισμού διεξήγαγαν δουλεμπόριο και κατασκοπεία.

Θα είναι τραγικά αργά αν περιμένουμε να συμβούν και στην  Ελλάδα γεγονότα όπως τα πρόσφατα στη Γαλλία για να αντιμετωπιστούν πολιτικά , ηθικά και επικοινωνιακά οι ακούσιοι και εκούσιοι νεροκουβαλητές του Ερντογάν και των μπιζναδόρων/δουλεμπόρων. Δεν είναι ανάγκη να υποστούμε κάτι τέτοιο για να επιστρέψουν οι  περίεργοι εκεί απ’ όπου ξεπήδησαν, στο περιθώριο.