Ο Ευρωβουλευτής του Κινήματος Αλλαγής Νίκος Ανδρουλάκης μίλησε στο pagenews.gr και στην εκπομπή «Opinion Leader» με τον Δημήτρη Τάκη. Ο κος Ανδρουλάκης αρχικά, αναφέρθηκε στις οικονομικές συνέπειες από την πανδημία του κορωνοϊού την ώρα που η Ευρώπη προσπαθεί να βάλει «μπρος» την ενεργοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης.
Στη συνέχεια τόνισε πως είναι ευτυχές το γεγονός ότι η Ευρώπη είναι ένας μηχανισμός αλληλεγγύης αναφερόμενος στη διάθεση του εμβολίου κατά του ιού ενώ έπειτα σχολίασε την πιθανότητα κυρώσεων στην Τουρκία, προτάσσοντας την πεποίθησή του πως θα είναι ήπια η στάση της Ευρώπης κατά της γειτονικής χώρας και του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Αρχικά το βέτο είναι στο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο. Οι Ούγγροι είχαν κερδίσει μέσα από τις διαπραγματεύσεις του Συμβουλίου, σε πρώτη φάση, να μην υπάρχει εξειδικευμένα ο σεβασμός στο κράτος δικαίου και στη διάκριση των εξουσιών, μαζί με τους Πολωνούς διότι έχουν μεγάλα εσωτερικά θέματα σε αυτόν τον τομέα. Όμως ήρθε το Κοινοβούλιο και το έβαλε ως ρήτρα, ότι δεν μπορούμε να έχουμε κάποιες χώρες οι οποίες θα παίρνουν χρήματα από τους Ευρωπαίους φορολογουμένους αλλά δεν θα σέβονται των ευρωπαϊκών αξιών.
Αυτό όπως καταλαβαίνετε, τους ενόχλησε και έχει ξεκινήσει τώρα ένα «μπρα ντε φερ». Και εγώ πιστεύω ότι στο τέλος θα βρεθεί λύση και ο λόγος είναι πολύ απλός: Είναι χώρες που είναι πολύ ευνοημένες από τον ευρωπαϊκό προϋπολογισμό, άρα όπως καταλαβαίνετε, αυτές οι «μαγκιές», να το πω και έτσι, οι εκβιασμοί των ευρωπαϊκών αξιών δεν θα φτάσει μέχρι τέλους. Δηλαδή κάτι θα πάρουν, κάτι θα δώσουν και έτσι θα βρεθεί ένας συμβιβασμός γιατί είμαστε και σε μια πολύ δύσκολη οικονομική κατάσταση λόγω της πανδημίας.
Η Ελλάδα, αν τη συγκρίνουμε με την Πορτογαλία που είναι μια χώρα με ανάλογα προβλήματα και ανάλογο πληθυσμό, ζήτησε πολύ λιγότερα και παίρνει λιγότερα χρήματα. Αυτό είναι το ένας σκέλος που αφορά και στην ανακοίνωση από το Κίνημα Αλλαγής. Υπάρχει και μια άλλη οπτική η οποία λέει το εξής: Τα χρήματα αυτά δεν έρχονται από εδώ και τώρα, όπως είπε η κα φον ντερ Λάιεν. Μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε με αναδρομική ισχύ το SUR από τον Φλεβάρη του 2020. Δηλαδή να βάζουμε δικά μας χρήματα και να τα παίρνουμε από το SUR και μετά.
Η Ελλάδα σε σχέση με την Πορτογαλία, αξιοποίησε το 1/9. Δηλαδή όντως υπάρχει ένα θέμα, ότι αυτό το Ταμείο είναι ένα Ταμείο δανεικών αλλά μπορεί να στηρίξει την απασχόληση και να μην χαθούν επιχειρήσεις και θέσεις εργασίας. Το δεύτερο τώρα, θέμα είναι το Ταμείο Ανάκαμψης. Έχει αυτά τα 750 δισεκατομμύρια και 390 δισεκατομμύρια είναι οι επιδοτήσεις. Η Ελλάδα είναι από τις ευνοημένες χώρες, θα πάρει 20 δισεκατομμύρια και από την άνοιξη του 2021 σίγουρα αυτά τα χρήματα θα έρχονται στη χώρα μας. Βεβαίως, το θέμα είναι ότι όταν έρθουν, πού θα πάνε;
Τα προβλήματα που μπορούν να προκύψουν για το Ταμείο, είναι τα προβλήματα που έχουν προκύψει για τον προϋπολογισμό. Υπάρχει θέμα αύξησης των ιδίων πόρων, διότι αυτά, το 2027, πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος αποπληρωμής τους. Και ένα μεγάλο κομμάτι θα γίνει από αύξηση των ιδίων πόρων. Κάποιες χώρες λοιπόν, δεν συμφωνούν στο πώς θα αυξηθούν αυτοί οι πόροι. Εμείς λέμε για έναν φόρο στις χρηματοπιστωτικές αλλαγές, πράσινους φόρους… Είναι μια συζήτηση η οποία όντως έχει κάποια προβλήματα. Εκτιμώ όμως, ότι δεν είναι προβλήματα που μπορούν να είναι τροχοπέδη να έχουμε αρχές του 2021, δηλαδή την άνοιξη, ζεστό χρήμα από το Ταμείο για τα ευρωπαϊκά κράτη.
Προς το παρόν, επειδή για το πρώτο πακέτο υπήρξαν μεγάλες συγκρούσεις, ήταν η πρόταση του Γαλλογερμανικού άξονα για 500 δισεκατομμύρια επιδοτήσεων και όχι για 390 που καταλήξαμε. Τώρα προσπαθούν να τα κλείσουν όλα αυτά, να κλείσει ο Προϋπολογισμός, να κλείσει το Recovery Fund με τη σημερινή του ισχύ και βλέπουμε. Η Ευρώπη είναι στο «βλέπουμε και κάνουμε» διότι 27 χώρες για να έχουν κοινή στρατηγική και μέσα από τον κανόνα της ομοφωνίας, δεν είναι κάτι εύκολο, χρειάζεται πολλή συζήτηση, μεγάλες τριβές. Εκτιμώ ότι αν το δεύτερο κύμα της πανδημίας οδηγήσει σε μια καθήλωση της οικονομίας, ακόμα και μέχρι τους καλοκαιρινούς μήνες, άρα πλήξει μεταφορές και τουρισμό και υπηρεσίες όσο την προηγούμενη χρονιά, είναι πολύ πιθανό να υπάρχει μια αναπροσαρμογή.
Στο θέα των εμβολίων, η Ευρώπη έδειξε ότι είναι ένας μηχανισμός αλληλεγγύης διότι έδειξε ότι εγγυάται όλες οι χώρες ουσιαστικά, ακόμα και οι πιο αδύναμες, θα έχουν πρόσβαση στο πολυπόθητο εμβόλιο όταν αυτό υπάρξει. Άρα η Ευρώπη στο θέμα αυτό έχει καταλυτική στάση. Τώρα στο θέμα για το εμβόλιο αυτό καθ’ αυτό γιατί θέλω να είμαι απολύτως ειλικρινής, έχω ακούσει από τα χείλη των πιο επισήμων ότι μπορεί να ξεκινήσει από τις αρχές του 2021 η παροχή του αλλά επί της ουσίας, δεν θα είναι άμεση.
Θα υπάρχει χρονικό διάστημα τέτοιο που θα πρέπει να εμβολιαστεί ο πληθυσμός και να παραχθούν τα αντισώματα. Αυτό πρέπει να το πούμε στους πολίτες ξεκάθαρα διότι κάποιοι νομίζουν ότι ήρθε το εμβόλιο τον Γενάρη και την επομένη τελειώνει η περιπέτεια του κορωνοϊού. Αυτό είναι μια λάθος εντύπωση και είναι θλιβερό ότι ενώ οι ευρωπαϊκοί παράγοντες είναι ξεκάθαροι και η επιστήμη, δεν το ξεκαθαρίζει η κυβέρνηση στον ελληνικό λαό. Όπως να το πούμε και αυτό, το lockdown δεν φαίνεται να είναι μια ιστορία που κλείνει αρχές Δεκεμβρίου.
Άρα για ένα διάστημα τέσσερις με πέντε μήνες, πρέπει να φοράμε μάσκες και να είμαστε προστατευμένοι, να έχουμε υγειονομική ευθύνη, ατομική ευθύνη, συλλογική ευθύνη. Διότι και οι νέοι πρέπει να ξέρουν, πως αν υπάρξει αντίστοιχη ζημιά με το Βέλγιο, μπορεί να μην κινδυνεύσει η ζωή τους αλλά μπορεί να κινδυνεύσει η δουλειά τους και το οικονομικό τους μέλλον, διότι πολλές επιχειρήσεις σήμερα κλείνουν και δεν θα ανοίξουν ξανά ποτέ.
Το έχω πει πολλές φορές, η κυβέρνηση το έχει χειριστεί λάθος. Δηλαδή από το καλοκαίρι και με την κορύφωση στη Σύνοδο του Οκτωβρίου, ο πρωθυπουργός θεωρούσε ότι είχε επιτυχές αποτέλεσμα. Το μόνο επιτυχές ήταν η συμφωνία με την Αίγυπτο. Σε όλα τα υπόλοιπα υπήρχε αστοχία. Δηλαδή εμείς τώρα τι λέμε; Ότι κινδυνεύουμε να μην μπει στα συμπεράσματα του Δεκεμβρίου ότι προτρέπονται τα ευρωπαϊκά κράτη να μην πωλούν όπλα στην Τουρκία; Ο Σάντσεθ ήταν πρωθυπουργός πέρυσι τον Οκτώβριο όταν μπήκε, η Μέρκελ ήταν πρωθυπουργός πέρυσι τον Οκτώβριο όταν μπήκε, ο Μπορέλ, το ίδιο τιμ και στην Επιτροπή και στο Συμβούλιο.
Το εμπάργκο όπλων είναι εθνική αρμοδιότητα, θα προτρέψει τα κράτη – μέλη και όπως λέει ο κος Μητσοτάκης, να δεσμεύσει ηγέτες μεγάλων χωρών σε αυτή τη βάση. Και μπορώ να σας πω ιδέες πάνω σε αυτό, μπορεί να γίνει μια καμπάνια της Ελλάδας, διότι με αυτά που έχει κάνει ο Ερντογάν, υπάρχει ένα ξεκάθαρο μήνυμα: Μην πουλάτε όπλα στην Τουρκία. Άρα μπορείς να ασκήσεις πολιτική αν χτίσεις μέσα από τα συμπεράσματα του Συμβουλίου. Εγώ καταλαβαίνω ότι το δύσκολο είναι οι οικονομικές κυρώσεις και θα συμφωνήσω με την κα Μπακογιάννη, ότι υπάρχουν ισχυρά οικονομικά συμφέροντα.
Αλλά η Τουρκία είναι σε μια δεινή οικονομική κατάσταση και αν την οδηγήσουμε να φτάσει στη χρεοκοπία, θα είναι γεωπολιτική «βόμβα» για την ευρύτερη περιοχή. Εγώ το ακούω αυτό το επιχείρημα. Υπάρχουν και άλλων ειδών οικονομικές κυρώσεις, όπως το ότι μπορεί να πει η Ευρώπη ότι όλοι οι λογαριασμοί της κυβέρνησης Ερντογάν που εμπλέκονται σε αυτές τις παράνομες ενέργειες ή σε δραστηριότητες που αφορούν σε καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, «παγώνουν». Δηλαδή υπάρχουν τρόποι να πιέσεις, αρκεί να υπάρχει μια σοβαρή στρατηγική.
Η εκτίμησή μου είναι ότι θα επιβληθούν ήπιες κυρώσεις. Δεν γίνεται να μην επιβάλλουν τίποτα γιατί θα είναι αποτυχία και της Ελλάδας και της Ευρώπης. Η Τουρκία αυτή τη στιγμή είναι σε μια πολύ μεγάλη καμπή. Δηλαδή αν η Ευρώπη συνεχίζει να κάνει τον «Πόντιο Πιλάτο» και οι Αμερικάνοι δεν αλλάξουν τη στρατηγική τους, τότε ο Ερντογάν με τον Πούτιν, το μοντέλο Ναγκόρνο Καραμπάχ, μπορεί να πατήσουν και σε άλλες περιοχές με πολύ μεγάλο κόστος και για τον Ελληνισμό και για την Ευρώπη διότι αν σήμερα δεν καταλάβει ο Ερντογάν ότι «κόβοντας» τη γέφυρα με τη Δύση και την Ευρώπη, υπάρχει μια στρατηγική της ηπείρου που τον οδηγεί σε αδιέξοδο, τότε θα έχουμε πολύ μεγαλύτερα προβλήματα να αντιμετωπίσουμε.