Επίθεση στον πρύτανη του ΟΠΑ: Απολογούνται σήμερα οι 8 κατηγορούμενοι

Επίθεση στον πρύτανη του ΟΠΑ: Ποια τα αδικήματα για τα οποία κατηγορούνται.

Μπροστά στον ανακριτή θα βρεθούν σήμερα οι οκτώ κατηγορούμενοι που έχουν ταυτοποιηθεί ως οι δράστες της επίθεσης σε βάρος του πρύτανη του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Δημήτρη Μπουραντώνη, προκειμένου να απολογηθούν. Η αστυνομία, μετά την αξιοποίηση στοιχείων από κάμερες ασφαλείας, αναρτήσεις στο διαδίκτυο, επικοινωνίες μέσω του δικτύου κινητής τηλεφωνίας και άλλα ευρήματα, κατέληξε στην εξακρίβωση της ταυτότητας τους.

Από τους οκτώ οι έξι φοιτητές κατηγορούνται ότι στις 29 Οκτωβρίου εισέβαλαν στο γραφείο του πρύτανη και επιδόθηκαν σε βανδαλισμούς. Στη συνέχεια οι νεαροί είχαν προχωρήσει στη διαπόμπευση του κ. Μπουραντώνη, αναγκάζοντάς τον να φωτογραφηθεί με μία ταμπέλα που την κρέμασαν στο λαιμό του. Λίγες ημέρες μετά την ευθύνη για την αποτρόπαια επίθεση είχε αναλάβει η «Πρωτοβουλία μαχητικής αλληλεγγύης».

Ποια είναι τα αδικήματα για τα οποία κατηγορούνται οι οκτώ:

Η σχετική δικογραφία υποβλήθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο στην εισαγγελία και σε βάρος των οκτώ ατόμων ηλικίας από 20 έως 26 ετών ασκήθηκε ποινική δίωξη. Σύμφωνα με ανακοίνωση της Αστυνομίας κατηγορούνται για μια σειρά από αδικήματα, όπως:

• εγκληματική οργάνωση,
• αρπαγή από κοινού με βία και απειλή βίας,
• παράνομη κατακράτηση
• παράνομη βία,
• διατάραξη λειτουργίας δημόσιας Υπηρεσίας και
• φθορά ξένης ιδιοκτησίας.

Υπενθυμίζεται ότι οι κατηγορούμενοι κλήθηκαν σε απολογία από τον ανακριτή. Ζήτησαν και έλαβαν προθεσμία για σήμερα, προκειμένου να ετοιμάσουν την υπερασπιστική τους γραμμή. Σε κείμενο τους οι δράστες παραδέχονται ότι στόχος τους ήταν ο «εκφοβισμός, όχι μόνο του ιδίου αλλά και των ομοίων του». «Υπάγεται στη λογική ”χτύπα έναν να φοβηθούν εκατό”» τονίζουν οι συντάκτες του κειμένου.

Υποστηρίζουν, επίσης, ότι «η πρακτική αυτή δεν είναι ξένη στα επαναστικά κινήματα ούτε χωρίς ιστορία. Ακριβώς επειδή έχει υψηλό πολιτικό συμβολισμό αλλά και αντίκτυπο, είναι μια πρακτική που έχέι γίνει κομμάτι της εμπειρίας του διεθνούς επαναστατικού κινήματος, είτε εντασόταν στην ένοπλη πάλη, είτε όχι».

«Κρίνουμε την επιλογή μας αυτή ορθή και δίκαια και την υπερασπιζόμαστε μέχρι κεραίας», συμπληρώνουν. «Δε θεωρούμε ότι είναι βασανιστήριο και διαπόμπευση τα ελάχιστα δευτερόλεπτα εκφοβισμού και γελοιποίησης ενός αστού γραφειοκράτη με θέση ευθύνης».

Αντιλαμβανόμενοι, όμως, ότι η εικόνα ξένισε αρκετούς γράφουν «κατανοούμε ωστόσο ότι πολλοί άνθρωποι, μη εξοικειωμένοι μάλιστα με τους αγώνες, δυσκολεύτηκαν να αφομοιώσουν την εικόνα που αντίκρυσαν. Κατανοούμε ότι μπορεί να τους ξένισε, να τους φάνηκε υπερβολική, περιττή, να ερέθισε τα αντανακλαστικά ενσυναίσθησης τους. Δεν τους αδικούμε».

«Εμείς κατανοούμε λοιπόν ότι η φωτογραφία είναι ίσως σοκαριστική γιατί απεικονίζει έναν άνθρωπο που αγωνιά. Όμως θα πρέπει να κατανοήσουν κι αυτοί ότι δεν είναι ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος» τονίζεται στη συνέχεια του κειμένου ενώ λίγες γραμμές παρακάτω συνεχίζουν: «ε, λοιπόν δεν πειράζει που ταράχτηκε και λίγο».