Δημήτρης Καιρίδης στο pagenews.gr: Ο τραμπισμός δεν έχει ημερομηνία λήξεως

Οι εικόνες με τους οπαδούς του Ντόνταλντ Τραμπ να εισβάλουν στο Καπιτώλιο προκάλεσαν σοκ σε όλο τον κόσμο. Ο Δημήτρης Καιρίδης μίλησε στο pagenews.gr και στην εκπομπή Opinion Leader με τον Δημήτρη Τάκη, για το φαινόμενο του τραμπισμού. Ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας υποστήριξε ότι η ρητορική του απερχόμενου προέδρου υπήρχε πάντα και θα συνεχίσει να υπάρχει ακόμα και αν ο ίδιος ο Τραμπ δεν ασχοληθεί ξανά με την πολιτική.

Για το ερώτημα που υπάρχει για το αν το “τραμπισμός” θα αποχωρήσει μαζί με τον απερχόμενο πρόεδρο

“Αν με αυτό τον όρο μιλάμε για τον ακραίο λαϊκισμό στα δεξιά του πολιτικού φάσματος, ούτε θα φύγει, ούτε θα μείνει. Θα έχει μια κάμψη, αλλά είναι κάτι το οποίο όπως και στο παρελθόν έρχεται και φεύγει κατά κύματα. Νομίζω ότι αυτή είναι η ασφαλέστερη πρόβλεψη. Οπωσδήποτε έχει υποστεί μια ήττα και ειδικότερα ο ίδιος ο Τραμπ μετά τα γεγονότα της περασμένης Τετάρτης και θα δούμε πως θα προχωρήσουμε από εδώ και πέρα.  Είναι κάτι που αφορά και εμάς που είμαστε εκτός Αμερικής. Είχαμε βιώσει γεγονότα διχασμού και πόλωσης. Ο λαϊκισμός αφήνει πίσω του μεγάλα τραύματα”.

Για το αν οι Ρεπουπλικανοί θα παρασυρθούν από τον Τραμπ ή αν ο απερχόμενος πρόεδρος θα συνεχίσει μόνος του την πορεία του

“Το Ρεπουπλικανικό κόμμα είναι ιστορικό το οποίο έχει πατριάρχη του τον Αβραάμ Λίνκολν που είναι ίσως ο σπουδαιότερος Αμερικανός πρόεδρος. Είναι ο εκπρόσωπος της συντηρητικής παράταξης στην Αμερική. Έχει στο DNA του αυτό που κάποιοι υποτιμητικά ονομάζουν “νόμο και τάξη” δηλαδή ασφάλεια, κανονικότητα και θεσμικότητα. Όλα αυτά που δεν είδαμε την περασμένη Τετάρτη. Αυτή η τρέλα του τραμπισμού έρχεται σε σύγκρουση με μια παράδοση.

Το Ρεπουπλικανικό κόμμα πληρώνει το γεγονός ότι ανέχτηκε για μεγάλο διάστημα από τον Τραμπ και τις ιδέες του και δεν αντιστάθηκαν με εξαίρεση κάποιες εξαιρέσεις.  Τώρα υπάρχει η διόρθωση. Έχει να κάνει φυσικά με τις ακρότητες που είδαμε και με το γεγονός ότι το κόμμα κατάφερε να χάσει τα πάντα. Ξεκίνησε το 2016 ελέγχοντας την πλειοψηφία του στην γερουσία, τη Βουλή και τον Λευκό Οίκο. Καταλήγει το 2021 να μην έχει τίποτα”.

Αναφορικά με το αν οι ψήφοι που πήραν οι Ραπουπλικάνοι οφείλονται στον Τραμπ και αν τα ποσοστά θα μειωθούν όταν αποχωρήσει ο εκκεντρικός πρόεδρος, ο Δημήτρης Καιρίδης τόνισε:

“Και ναι και όχι. Αρχικά οι Δημοκρατικοί πήραν 80 εκατομμύρια ψήφους που σημαίνει 7 εκατομμύρια περισσότερους από τον Τραμπ. Αυτό το νούμερο δεν είναι μικρό. Αντίθετα είναι μια ξεκάθαρη διαφορά για όποιον δεν ζει στις φαντασιώσεις του Τραμπ. Αν δει κανείς τα αποτελέσματα τις 3ης Νοεμβρίου θα δει ότι οι Ρεπουμπλικάνοι αύξησαν τη δύναμη τους στη Βουλή και είχαν λίγες απώλειες στην γερουσία και πήγε αρκετά καλά στις πολιτείες.

Το Ρεπουμπλικανικό κόμμα μάλλον ευχαριστημένο θα πρέπει να είναι από το αποτέλεσμα των εκλογών. Ο Τραμπ είναι αυτός που ηττήθηκε γιατί οι εκλογές έγιναν ένα δημοψήφισμα, ναι ή όχι στον Τραμπ.  Αντίστοιχα θα έλεγα ότι ο Τζο Μπάιντεν πήγε καλύτερα από το Δημοκρατικό κόμμα. Ήταν εκλογές του κέντρου και οι ψηφοφόροι θέλουν μια σοβαρή κεντρώα διακυβέρνηση και απεχθάνονται τα άκρα και του Δημοκρατικού κόμματος και του Ρεπουμπλικανού”.

Για το ποια θα είναι η πολιτική τύχη του Ντόναλντ Τραμπ από εδώ και πέρα

“Ο Τραμπ κατάφερε πολλές φορές στο παρελθόν αν αναγεννηθεί από τις στάχτες του και κάποιοι φοβούνται ότι ίσως αυτό θα γίνει ξανά. Βέβαια τώρα μιλάμε για την απόλυτη καταστροφή σε πολιτικό επίπεδο πέρα από το θεσμικό. Νομίζω ότι τραυματίστηκε σφόδρα από αυτά τα επεισόδια και ήρθε σε σύγκρουση με την ηγεσία του κόμματος του. Το πιθανότερο σενάριο είναι να εγκλωβιστεί σε ένα ακραίο ριζοσπαστικό και δεξιό κομμάτι το οποίο ενδεχομένως να αποσκιρτήσει από το Ρεπουμπλικανικό κόμμα. Είναι κρίσιμο να δούμε τι θα γίνει στο εσωτερικό του κόμματος καθώς υπάρχουν διάφοροι που θα μπορούσαν να εκπροσωπήσουν τον τραμπισμό χωρίς τον ίδιο τον Τραμπ με μια σχετική σοβαρότητα”.

Για το αν με την αποχώρηση Τραμπ θα φύγουν από την επιφάνεια κάποιες ακραίες ομάδες και ορισμένες θεωρίες συνομωσίας

“Πρέπει να πούμε ότι τέτοια φαινόμενα υπάρχουν ήδη στην Ευρώπη. Ειδικά εμείς στην Ελλάδα δεν θα πρέπει να κάνουμε τους έκπληκτους. Την συνωμοσιολογία και την ακρότητα τα έχουμε δει στο παρελθόν και το πληρώσαμε και ακριβά. Η Αμερική παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο. Πάντοτε ό,τι συνέβαινε στην Αμερική επηρέαζε και την Ευρώπη. Η ήττα του Τραμπ στεναχώρησε πολλούς αυταρχικούς ηγέτες στην Ευρώπη. Είναι λάθος μείνουμε στη διακωμώδηση που είναι το εύκολο για τέτοια φαινόμενα, γιατί από πίσω κρύβουν δομικές αλλαγές και ζητήματα της δυτικής Δημοκρατίας.

Ο Τραμπ πάτησε πάνω σε κάποια πράγματα. Το ένα είναι οικονομικό και κοινωνικό. Είναι μια Αμερική που πιέζεται από την Παγκοσμιοποίηση, που είδε βιομηχανικές θέσεις να φεύγουν για την Ασία και την Κίνα. Είδε επίσης κάτι με το οποίο οργίστηκε ακόμα περισσότερο. Να πιέζετε από τις φεμινίστριες για τα δικαιώματα των γυναικών, για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, των μειονοτήτων, τον Αφροαμερικάνων και μεταναστών. Αυτή η “λευκή” Αμερική του χαμηλού μορφωτικού επιπέδου αισθάνεται ότι χάνει τη χώρα και πρέπει να αντιδράσει και πολλές φορές το κάνει με σπασμωδικές κινήσεις.

Το δεύτερο είναι τα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης τα όποια έχουν αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο πληροφορούμαστε και βοηθούν τη διάδοση συνωμοσιών και το να ζει ο καθένας σε ένα παράλληλο σύμπαν όπου διαβάζει τα “νέα” που του αρέσουν και να ζει σε ένα κόσμο χωρίς επαφή με την πραγματικότητα. Αυτό τον οδηγεί να πιστεύει ότι ο Ουάσιγκτον είναι κυριαρχούμενη από εξωγήινους, σατανιστές και παιδόφιλους”.

Τέλος η κουβέντα επέστρεψε και πάλι στον τραμπισμό και αν θα έχει ημερομηνία λήξης μετά την αποχώρηση του Τραμπ

“Δεν είναι με ημερομηνία λήξεως. Υπήρχε με κάποιες άλλες μορφές, όπως για παράδειγμα με τον Μπερλουσκόνι στην Ιταλία, και έχει να κάνει με την ένταση που προκάλεσε η οικονομική κρίση μετά το 2008. Το βλέπουμε και στην Ευρώπη που δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η αντίπαλος του Εμανουέλ Μακρόν στη Γαλλία ήταν η Λεπέν, στην Ιταλία έχουμε τον Σαλβίνι. Βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε και όσα έχουν γίνει στην Ελλάδα το 2010. Βέβαια η Ελληνική αστυνομία υπήρξε πιο αποτελεσματική, αλλά ας μην κάνουμε τόσο τους έκπληκτους. Δεν πρέπει να έχουμε την Δημοκρατία σαν κάτι δεδομένο. Αν δημιουργούνται τέτοια ζητήματα στην Αμερική τότε μπορούν να συμβούν παντού”.