Επανέναρξη διερευνητικών – Οι παγίδες

O Λάμπρος Καλαρρύτης στο νέο του blog στο pagenews.gr σχολιάζει την επανέναρξη των διερευνητικών επαφών Ελλάδας - Τουρκίας και προειδοποιεί για τις παγίδες που κρύβει το τραπέζι του διαλόγου.

Πριν αλέκτωρ φωνήσαι, η Τουρκία τρις τορπίλισε τις διερευνητικές άμα τη ανακοινώσει της επανέναρξής τους. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου σε συνάντηση που είχε με τους πρεσβευτές των χωρών μελών της ΕΕ, τους απείλησε(!) ότι αν η Ευρωπαϊκή Ένωση στηρίξει ξανά την Ελλάδα όπως στη Σύνοδο Κορυφής του Οκτωβρίου, τότε η Τουρκία θα επαναλάβει ότι έκανε, δηλαδή θα κλιμακώσει την επιθετικότητα κατά της Ελλάδας και της Κύπρου…

«Η απειλητική γλώσσα που χρησιμοποιήθηκε εναντίον μας στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, ήταν η αιτία να ξεχειλίσει το ποτήρι. Αντιδράσαμε και αν ξανασυμβεί θα το ξανακάνουμε. Το μικρό διάστημα Οκτωβρίου και Δεκεμβρίου έδειξε ότι η κλιμάκωση δεν θα φέρει αποτέλεσμα σε κανέναν και στη Σύνοδο του Δεκεμβρίου η ΕΕ υιοθέτησε μια πιο ήπια γλώσσα», είπε ο Τσαβούσογλου…

Υπό μία έννοια καλά κάνει αφού η ΕΕ του δίνει περιθώριο να τη φτύνει υπερβαίνοντας κάθε συμβατικό διπλωματικό όριο, προσποιούμενη η ίδια ότι βρέχει. Το κακό βέβαια είναι ότι την αποχαλίνωση της Τουρκίας λόγω της αυτοϋπονομευτικής στάσης της ΕΕ την πληρώνουν η Ελλάδα και η Κύπρος.

Ο Τσαβούσογλου απείλησε και εγκάλεσε την ΕΕ επειδή στηρίζει κράτη- μέλη της και δεν βρέθηκε ένας να του απαντήσει. «Κάποιες χώρες μέλη της Ε.Ε., τα πολυετή διμερή προβλήματα τους με την Τουρκία τα μετέφεραν στην ΕΕ. Προσπάθησαν να φέρουν την Τουρκία αντιμέτωπη με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ενώ η ΕΕ δεν υποστηρίζει κάποιο κράτος μέλος της για τη διευθέτηση οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών μεταξύ τους και δηλώνει ότι δεν έχει τέτοια αρμοδιότητα, όταν το θέμα ήταν η Τουρκία έκανε ακριβώς το αντίθετο. Έγινε κατάχρηση στην έννοια της αλληλεγγύης»…

Τη σκυτάλη πήρε το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων «Ανατολή» το οποίο σε δημοσίευμά του αναφέρει τα θέματα που θα θέσει η Τουρκία στο τραπέζι των διερευνητικών και κανένα από αυτά δεν προκαλεί έκπληξη. Είναι σχεδόν όλη η τουρκική αναθεωρητική ατζέντα (λέμε «σχεδόν» διότι θα θέσουν και άλλα τα οποία κρατούν για… bonus:

«Υφαλοκρηπίδα, χωρικά ύδατα, εναέριος χώρος, αποστρατικοποίηση νησιών, καθεστώς νησίδων και βραχονησίδων, κέντρα εναέριας κυκλοφορίας (FIR) και δικαιοδοσία επιχειρήσεων έρευνας και διάσωσης». Αν εξαιρεθεί η υφαλοκρηπίδα τα υπόλοιπα είναι θέματα τα οποία η Ελλάδα δεν συζητά (ελπίζουμε).

Παρεμπιπτόντως, υπάρχει μία «λεπτομέρεια» από την οποία καίτοι εξαρτάται ο χάρτης της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ στο Αιγαίο δεν γίνεται επαρκής δημόσια συζήτηση. Η επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ ασκείται μονομερώς, ως δικαίωμα που προβλέπεται από τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας και δεν προϋποθέτει διαπραγμάτευση, όπως αναφέρεται για την ΑΟΖ. Η αιγιαλίτιδα ζώνη είναι περιοχή πλήρους κυριαρχίας και όχι απλά άσκησης κυριαρχικών δικαιωμάτων όπως είναι η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα. Στο Αιγαίο θα είναι τελείως διαφορετική η έκταση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ (ταυτίζεται η έκτασή τους ) εφόσον προηγουμένως ασκηθεί το δικαίωμα της επέκτασης των χωρικών υδάτων, απ΄ ό,τι αν η Ελλάδα διαπράξει το ολίσθημα να διαπραγματευθεί την οριοθέτησή τους ή την παραπέμψει στη Χάγη χωρίς να έχει ασκήσει το δικαίωμα. Αν η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα το θέμα της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας λύνεται στο μεγαλύτερο μέρος αυτομάτως…

Από την εικόνα δεν μπορούσε βέβαια να λείπει ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν ο οποίος κάλεσε την… Ελλάδα «να σταματήσει τις δραστηριότητες των τελευταίων ετών που αυξάνουν την ένταση». Είναι σύνηθες οι Τούρκοι να κάνουν το άσπρο-μαύρο στο πλαίσιο του blame game, προκειμένου να εμφανίσουν την πειρατική δραστηριότητά τους ως «κανονικότητα» και την άσκηση νόμιμων κυριαρχικών δικαιωμάτων από την Ελλάδα ως «πρόκληση».

Το ότι αυτό επιχειρείται πάλι λίγο πριν από την έναρξη των διερευνητικών ενέχει έναν κίνδυνο τον οποίο ελπίζουμε ότι η ελληνική πλευρά έχει εντοπίσει και θα αποφύγει:

Να ζητηθεί από τις δύο πλευρές, πριν ξεκινήσουν οι διερευνητικές, να υπάρξει moratorium κινήσεων που «αυξάνουν την ένταση», εξομοιώνοντας το «πάγωμα» της παράνομης και επιθετικής συμπεριφοράς της Τουρκίας με την αποχή εκ μέρους της Ελλάδας από την άσκηση κυριαρχίας και κυριαρχικών δικαιωμάτων, πχ να μην πετούν ελληνικά μαχητικά στο Αιγαίο, ή και από την άσκηση…συνολικά εξωτερικής πολιτικής, ας πούμε να μην υλοποιεί η Ελλάδα την πολιτική των διμερών και πολυμερών συνεργασιών με άλλα κράτη στην περιοχή.

Κατόπιν τούτων να ευχηθούμε ο 61ος γύρος διερευνητικών επαφών να έχει την τύχη των προηγούμενων 60, διότι όπως έχουμε γράψει και παλαιότερα αν υπάρξει κατάληξη είναι μάλλον απίθανο να είναι η Τουρκία αυτή που θα έχει υποχωρήσει.