Ο υπουργός Επικρατείας Γιώργος Γεραπετρίτης απάντησε στην κριτική που δέχεται η κυβέρνηση τονίζοντας ότι δεν υπάρχει συγκάλυψη. Μάλιστα, έκανε λόγο για «διολίσθηση πρωτόγνωρη στη Μεταπολίτευση», κατηγορώντας την αξιωματική αντιπολίτευση ότι δεν αποκήρυξε φημολογίες, αναρτήσεις, δηλώσεις κ.ο.κ. μολονότι προκλήθηκε, αντιθέτως «αγκάλιασε τα δημοσιεύματα αυτά».
Στη συνέντευξή του στο «Θέμα FM», ο υπουργός Επικρατείας απάντησε και στο ερώτημα για το ποιανού επιλογή ήταν η τοποθέτηση του Δημήτρη Λιγνάδη στο «τιμόνι» του Εθνικού Θεάτρου και είπε το εξής: «Ήταν επιλογή της κυρίας Μενδώνη μα ήταν μια επιλογή που φαινόταν ως αυτονόητη κατά τον χρόνο που έγινε, γιατί επρόκειτο για έναν άνθρωπο που είχε υπηρετήσει επί μακρόν το Εθνικό Θέατρο. Όταν έγινε η επιλογή, όχι μόνο κανείς δεν αντέλεξε, αλλά όλοι υπερθεμάτισαν στην επιλογή αυτή, ορισμένοι εκ των οποίων στη συνέχεια εξαπολύουν μύδρους για το ότι η κ. Μενδώνη θα έπρεπε να γνωρίζει και σήμερα να αναλάβει την πολιτική ευθύνη».
«Αν ήταν γνωστά», συνέχισε, «οι ίδιοι που σήμερα το αποκαλύπτουν, να αισθάνονται τεράστιες ενοχές. Δεν πρόκειται για ένα φαινόμενο μικρής παραβατικότητας, τουλάχιστον όπως φέρεται να έχει γίνει».
Και προχωρώντας ένα βήμα πιο πέρα, «ακόμα και σήμερα συνεχίζονται οι δηλώσεις και οι αναρτήσεις, οι οποίες, αμέσως ή εμμέσως, ταυτίζουν τον πρωθυπουργό της χώρας με ζητήματα που έχουν να κάνουν με παιδεραστία, με εκμετάλλευση ανηλίκων. Πρόκειται για μια διολίσθηση πρωτόγνωρη στη Μεταπολίτευση, δεν αναφέρω μόνο πρόσωπα αλλά και επικοινωνιακούς βραχίονες, όλοι γνωρίζουμε πώς αντιμετώπισε ο κ. Βαξεβάνης τα ζητήματα αυτά, δεν άκουσα καμία αποκήρυξη μολονότι προκλήθηκε η αντιπολίτευση να λάβει θέση. Αντιθέτως αγκάλιασε τα δημοσιεύματα αυτά».
Και έριξε το «γάντι» στην αξιωματική αντιπολίτευση για να προσθέσει πως «αν δεν έρχεσαι αμέσως και απερίφραστα να καταδικάσεις, τότε συντηρείς μια κατάσταση βαθύτατης εχθροπάθειας».
Με αφορμή τη μήνυση του υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ, Άκη Σκέρτσου, ο υπουργός παρατήρησε ότι «όλοι μας γενικά είμαστε αρνητικοί να παρεμβαίνουμε σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με την ελευθερία της έκφρασης και ιδίως την ελευθερία του Τύπου. Υπάρχει όμως μια βασική διαφοροποίηση: άλλο το να κάνεις μια αξιολογική κρίση, όσο αρνητική και αν είναι, αλλά όταν ερχόμαστε στα πραγματικά περιστατικά, δεν μπορεί ο καθένας να εξαπολύει λάσπη με αυτόν τον τρόπο».
«Όταν έρχεται ο οποιοσδήποτε και αναφέρεται σε πραγματικά απίστευτα και ντροπιαστικά γεγονότα, όπως ότι υπάρχουν μέσα στην κυβέρνηση διακινητές ανηλίκων κ.λ.π., θα πρέπει προστατευθεί η αξιοπρέπεια του καθενός. Οποτεδήποτε υπάρχει ζήτημα προσβολής αξιοπρέπειας, θα ενεργοποιούνται τα μέλη της κυβέρνησης τα οποία θίγονται», κατέληξε.