Μάρλον Μπράντο: Ο αντισυμβατικός θρύλος του σινεμά

Ο Μάρλον Μπράντον ήταν ένας από τους κορυφαίους ηθοποιούς στην ιστορία του κινηματογράφου. Ήταν αντισυμβατικός, είχε πολυτάραχη ερωτική ζωή, αλλά υπήρξε ένα σπουδαίο ταλέντο που «μάγεψε» τους φίλους του σινεμά. Για τη ζωή του έχουν κυκλοφορήσει ακόμα και ταινίες.

Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον έχει κατατάξει τέταρτο στη λίστα με τους 25 μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών. Ο Μάρλον Μπράντο με τη ζωή του, το ταλέντο του στην υποκρισία αλλά και την πολιτική του δράση, δημιούργησε έναν μύθο τον οποίο πολλοί θαυμάζουν και εξυμνούν ακόμη και σήμερα.

Οι εξαιρετικές του υποκριτικές ικανότητες φάνηκαν σε ταινίες που σκηνοθέτησε ο Ελία Καζάν την δεκαετία του 1950, όπως το Λεωφορείον ο Πόθος και Το λιμάνι της αγωνίας. Το δραματικό ύφος τού ωραίου, ασυμβίβαστου και καταστρεπτικού ή αυτοκαταστροφικού νέου, που εισήγαγε ο Μπράντο, επηρέασε πολλούς μεταγενέστερους Αμερικανούς ηθοποιούς, όπως ο Τζέιμς Ντην, ο Πωλ Νιούμαν και ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο.

Μάρλον Μπράντο: Είχε δύσκολα παιδικά χρόνια

Ο Μάρλον Μπράντο, γεννήθηκε στις 3 Απριλίου 1924 στην Ομάχα της πολιτείας Νεμπράσκα των ΗΠΑ. Πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια, καθώς και οι δυο γονείς του, λόγω αλκοολισμού, αδιαφορούσαν γι’ αυτόν και τις δύο μεγαλύτερες αδελφές του.

Μάρλον Μπράντο: Σε νεαρή ηλικία

Ο συνονόματος πατέρας του, ένας μικροεπιχειρηματίας παρασιτοκτόνων της περιοχής ήταν σκληρός και απόμακρος με τα παιδιά του μέχρι σημείου που ο μετέπειτα διάσημος γιος του να γράψει στην αυτοβιογραφία του:«Όταν πέθανε ο πατέρας μου σκέφτηκα: «Θεέ μου, φέρ’ τον πίσω ζωντανό για οκτώ δευτερόλεπτα γιατί θέλω να τού σπάσω το σαγόνι». Η μητέρα του Ντόντι Πενμπέικερ, που επαγγελλόταν την ηθοποιό σε τοπικούς θιάσους, μονίμως ονειροβατούσε, όταν δεν ήταν πιωμένη.

Ατίθασος χαρακτήρας από μικρός αποβλήθηκε δύο φορές από τα σχολεία, όπως γράφει το sansimera.gr στα οποία φοιτούσε και απαλλάχθηκε ως «γιωτάς» από την στρατιωτική θητεία. Τότε αποφάσισε να ακολουθήσει τις δύο αδελφές του στην Νέα Υόρκη, όπου έκαναν δραματουργικές σπουδές.

Έχοντας και ο ίδιος κολλήσει το μικρόβιο της υποκριτικής, ξεκίνησε μαθήματα αρχικά με την Στέλλά Άντλερ και αργότερα στο περίφημο «Actor’s Studio» του Λι Στράσμπεργκ, με καθηγητή τον σκηνοθέτη Ηλία Καζάν.

Γρήγορα ξεχώρισε για το θηριώδες ταλέντο του, το οποίο σμιλεύτηκε από την τεχνική «της μεθόδου», που εφαρμοζόταν στην σχολή. «Υποδυόταν χωρίς πραγματικά να χρειαστεί να διδαχθεί» είχε πει για αυτόν η πρώτη του δασκάλα στην υποκριτική.

Μάρλον Μπράντο: Ένας μεγάλος πρωταγωνιστής

Αργότερα έγινε ο καλύτερος πρεσβευτής «της μεθόδου» επηρεάζοντας πολλούς σπουδαίους ηθοποιούς τα επόμενα χρόνια, όπως ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο, ο Αλ Πατσίνο και ο Τζακ Νίκολσον.

Ο Μάρλον Μπράντο, πρωτοεμφανίστηκε στο Μπροντγουέι το 1944 στο θεατρικό έργο του Τζον Βαν Ντρούτεν «I Remember Mama» και σύντομα χαρακτηρίστηκε από τους κριτικούς «ο πιο πολλά υποσχόμενος νέος ηθοποιός». Τον χαρακτηρισμό αυτόν θα δικαιώσει με το παραπάνω το 1947, ως Στάνλεϊ Κοβάλσκι οτο περίφημο θεατρικό έργο Τένεσι Γουίλιαμς «Λεωφορείον ο Πόθος».

Γρήγορα τον ανακάλυψε το Χόλιγουντ και τον πήρε από το θέατρο, ποτέ όμως δεν κατόρθωσε να τον κάνει αποκλειστικά δικό του. Η κινηματογραφική του καριέρα ξεκίνησε το 1950 με την ταινία του Φρεντ Τσίνεμαν «Το κορμί μου σού ανήκει» και επιβλήθηκε με το «Λεωφορείο ο πόθος» του Ηλία Καζάν, που είχε ερμηνεύσει στη σκηνή.

Ακολούθησαν τα «Βίβα Ζαπάτα!» και «Ιούλιος Καίσαρ» ενώ έναν χρόνο αργότερα ο Μάρλον Μπράντο έγινε ίνδαλμα της νεολαίας με τον ταινία του Λάζλο Μπένεντεκ «Ο Ατίθασος». Οδηγώντας τη θρυλική μοτοσικλέτα Triumph Boneville και φορώντας ένα δερμάτινο μπουφάν, έγινε αναπόσπαστο στοιχείο της ροκ κουλτούρας τα επόμενα χρόνια.

Μάρλον Μπράντο: Το πρώτο Όσκαρ

Το 1954 κέρδισε το πρώτο του Όσκαρ για την ερμηνεία του στην ταινία του Ηλία Καζάν «Το λιμάνι της αγωνίας». Υποδυόταν τον Τέρι Μαλόι, έναν λιμενεργάτη και πρώην αποτυχημένο μποξέρ, ο οποίος παρά τις πιέσεις δεν διστάζει να αποκαλύψει την διαφθορά στο λιμάνι της Νέας Υόρκης.

Ύστερα από μια περίοδο ανομβρίας θα μπρούσε να χαρακτηριστεί η δεκαετία του 1960 όπου οι ταινίες στις οποίες συμμετείχε εκείνη την περίοδο ήταν καταστροφικές. Η κινηματογραφική του αναγέννηση έγινε το 1972 όταν υποδήθηκε τον Δον Κορλεόνε στην ταινία του Φράνσις Φορντ Κόπολα «Ο Νονός», η οποία του χάρισε το δεύτερο Όσκαρ του την επόμενη χρονιά. Την ίδια χρονιά πρωταγωνίστησε στο πολυσυζητημένο «Τελευταίο τανγκό στο Παρίσι» του Μπερνάρντο Μπερτολοΰτσι.

Μάρλον Μπράντο: Η ιθαγενής Απάτσι πήγε να παραλάβει το βραβείο

Ο Μάρλον Μπράντο δημιούργησε αίσθηση, όταν δεν εμφανίστηκε στην τελετή απονομής. Έστειλε μια ιθαγενή της φυλής των Απάτσι για να αρνηθεί εκ μέρους του το βραβείο, διαμαρτυρόμενος έτσι για την εικόνα που το Χόλιγουντ είχε πλάσει για τους Ινδιάνους.

Όλα αυτά τα χρόνια ήταν ενεργός πολιτικά και αγωνιζόταν για τα δικαιώματα όχι μόνον των ιθαγενών Ινδιάνων αλλά και των αφροαμερικανών. Ήταν δεδηλωμένος οπαδός του Δημοκρατικού Κόμματος και συμμετείχε στις καμπάνιες των προεδρικών του υποψηφίων.

Από τα μέσα της δεκαετίας του 1970, άρχισε μια αντίστροφη πορεία στην οποία κυριαρχούν οι σύντομες εμφανίσεις του σε ταινίες μόνο για τα χρήματα. Άλλωστε, όπως δήλωνε αφοπλιστικά «η ηθοποιία είναι κενό, άχρηστο επάγγελμα» αντίθετα με τους κινηματογραφικούς ρόλους «που δίνουν το πολύ χρήμα».

Συν τοις άλλοις, επιδίωκε την σύντομη εργασία ώστε να μην πολυκουράζεται. Ξεχώρισε πάντως ως σκοτεινός συνταγματάρχης Κουρτζ στο αριστούργημα του Φράνσις Φορντ Κόπολα «Αποκάλυψη Τώρα!» Ο Μάρλον Μπράντο είχε μια θυελλώδη προσωπική ζωή με πολλά σκαμπανεβάσματα Συνήψε τρεις γάμους και πληθώρα ερωτικών σχέσεων, με απολογισμό 11 παιδιά.

Μάρλον Μπράντο: Το τέλος

Η καταδίκη του γιου του Κρίστιαν για την δολοφονία του εραστή της ετεροθαλούς αδελφής του Τσεγιέν (1990) και η αυτοκτονία της το 1995, ήταν δύο γεγονότα που σημάδεψαν την ζωή του και τόν κατέβαλαν ψυχολογικά.

Ο Μάρλον Μπράντο πέθανε την 1η Ιουλίου 2004, στο Λος Άντζελες, σε ηλικία 80 ετών. Το τελευταίο διάστημα της ζωής του αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υγείας.