ΔΝΤ: Τι προβλέπει για το ρυθμό ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας

Ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας με ρυθμό 3,8% για φέτος και 5% για το 2022 προβλέπει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στην έκθεσή του.

ΔΝΤ: Τι προβλέπει η έκθεση

Σχετικά με την ανεργία η πρόβλεψη του ΔΝΤ είναι ότι θα κινηθεί στα περσινά επίπεδα στο 16,6% έναντι 16,4% το 2020 – και ότι θα μειωθεί στο 15,2% το 2022.

Όσον αφορά στο έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, αναμένεται μείωσή του από 7,4% του ΑΕΠ πέρυσι στο 6,6% το 2021 και το 3,5% το 2022. Ο πληθωρισμός αναμένεται να επανέλθει σε θετικό επίπεδο και να διαμορφωθεί στο 0,2% φέτος και το 0,8% το 2022 από -1,3% το 2020.

Παράλληλα, προέβλεψε το ΔΝΤ ότι με διαφορετικές ταχύτητες θα γίνει η ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας. Το ΔΝΤ αναθεώρησε ανοδικά τις προβλέψεις του για την παγκόσμια οικονομία σε σχέση με τον Ιανουάριο, λόγω της καλής προσαρμογής της στα δεδομένα της εποχής του κορονοϊού, των εμβολιαστικών προγραμμάτων και των πρόσθετων μέτρων δημοσιονομικής στήριξης, κυρίως στις ΗΠΑ.

ΔΝΤ: Στα 16 τρισ. δολάρια τα δημοσιονομικά μέτρα στήριξης

Το ΔΝΤ εκτιμά ότι η περυσινή μεγάλη ύφεση θα μπορούσε να ήταν τρεις φορές χειρότερη, αν δεν υπήρχε η μεγάλης κλίμακας στήριξη σε παγκόσμιο επίπεδο, όπως τα δημοσιονομικά μέτρα ύψους 16 τρισ. δολαρίων και οι αγορές ομολόγων από τις κεντρικές τράπεζες. Χάρη στη στήριξη αυτή αποφεύχθηκε μία χρηματοπιστωτική κρίση και έτσι οι μεσοπρόθεσμες απώλειες για το ΑΕΠ αναμένεται να είναι χαμηλότερες σε σχέση με την παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση του 2008. Σε αντίθεση, όμως, με ό,τι συνέβη μετά το 2008, τώρα τα μεγαλύτερα πλήγματα αναμένεται να δεχθούν οι χώρες με χαμηλό εισόδημα και οι αναδυόμενες αγορές που έχουν περιορισμένα περιθώρια για μέτρα στήριξης.

Το ΔΝΤ προειδοποιεί ότι καθώς θα αποσύρονται έκτακτα μέτρα, όπως οι αναστολές πληρωμής δόσεων δανείων, οι πτωχεύσεις επιχειρήσεων μπορεί να αυξηθούν σημαντικά και να θέσουν σε κίνδυνο το 10% των θέσεων εργασίας σε πολλές χώρες. «Για να περιορισθούν οι μακροχρόνιες ζημιές, οι χώρες πρέπει να εξετάσουν τη μετατροπή της προηγούμενης στήριξης ρευστότητας (δάνεια) σε μία στήριξη μετοχικού τύπου για τις βιώσιμες εταιρείες, παράλληλα με την ανάπτυξη εξωδικαστικών πλαισίων αναδιάρθρωσης για την επίσπευση πιθανών πτωχεύσεων», σημειώνει.