Παναθηναϊκός Μπαρτσελόνα 1996: Ο πρώτος τίτλος του Εξάστερου

Παναθηναϊκός Μπαρτσελόνα 1996: Με ηγέτη τον Ντομινίκ Γουίλκινς και χάρη στην τάπα του Στόγιαν Βράνκοβιτς, το «τριφύλλι» σήκωσε την πρώτη κούπα του.

Ο Παναθηναϊκός σαν σήμερα νίκησε την Μπαρτσελόνα το 1996 για να κατακτήσει το πρώτο του Ευρωπαϊκό Κύπελλο. Μπορεί φέτος το «τριφύλλι» να αποκλείστηκε, όπως και ο Ολυμπιακός, από τα play offs της Euroleague και να γνώρισε βαριά ήττα στο Κάουνας από τη Ζαλγκίρις πριν από τρεις μέρες, αλλά τίποτα δεν μπορεί να μειώσει εκείνη την επιτυχία από την οποία ξεκίνησαν όλα.

Αν ρωτήσεις κάποιο φίλαθλο του Παναθηναϊκού να σου πει για εκείνο το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης που το ημερολόγιο έγραφε 11 Απριλίου του 1996, το μόνο που θα σου πει είναι πως η Ανάσταση ήρθε δυο ημέρες νωρίτερα. Και αυτό γιατί ο αυτοκράτορας του ελληνικού μπάσκετ έραβε στην φανέλα του το πρώτο του ευρωπαϊκό αστέρι, ύστερα από τρεις διαδοχικές παρουσίες της ομάδας σε Final-4.

Εκείνο το βράδυ της 11ης Απριλίου, το «Παλέ ντε Μπερσί» ντύθηκε στα… πράσινα, καθώς φιλοξένησε περίπου 10.000 φιλάθλους του Παναθηναϊκού, που δεν σταμάτησαν ούτε λεπτό να τραγουδούν υπέρ της ομάδας τους. Στον αξέχαστο μεγάλο τελικό της 11ης Απριλίου, οι πράσινοι επικράτησαν με 67-66 της Μπαρτσελόνα, μετά από μία απίστευτη σε εξέλιξη φάση.

Για πρώτη φορά μια ελληνική ομάδα έφτανε στην κορυφή της κορυφαίας μπασκετικής διασυλλογικής διοργάνωσης, ικανοποιώντας το απωθημένο των μπασκετικών που από τα τέλη της δεκαετίας του ’80 έβλεπαν τα τρένα να περνούν, πότε με τον Αρη, πότε με τον ΠΑΟΚ, πότε με τον Ολυμπιακό.

Ταυτόχρονα, η ιστορία του 1996, σηματοδότησε την αλλαγή σελίδας για τον Παναθηναϊκό που μετέπειτα, βασισμένος σ’ αυτή την εμπειρία, σάρωσε τα Κύπελλα Πρωταθλητριών, κατάφερε να φτάσει άλλες πέντε φορές στην κορυφή της Ευρώπης μέσα σε διάστημα 15 χρόνων, ενώ ταυτόχρονα αποτέλεσε μια τεράστια δικαίωση για τον Παύλο και τον Θανάση Γιαννακόπουλο.

Πριν από 24 χρόνια λοιπόν, ήταν μία χρονιά ορόσημο για τον Παναθηναϊκό, αλλά και για το ελληνικό μπάσκετ. Το πρώτο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα σε συλλογικό επίπεδο γίνεται γεγονός. Πανηγυρίζεται, μένει στην ιστορία για πάντα, διατηρείται αξέχαστο, δημιουργεί στιγμές αναλλοίωτες στο χρόνο, εντυπώνεται για πάντα στη μνήμη όσων είχαν την τύχη να το ζήσουν από κοντά, ή να το βιώσουν μέσα από τις τηλεοράσεις τους, τις φωτογραφίες και τα δημοσιεύματα. Ακόμη και φίλοι του Παναθηναϊκού που ήταν πολλοί μικροί για να το ζήσουν, κατά κάποιο τρόπο έχουν «αναμνήσεις» από το γεγονός.

Η χρονιά τελείωσε στο Παρίσι, στο Παλέ ντε Μπερσί, μέσα σε πανηγυρισμούς και χαμόγελα με πολύ κόσμο να μην… ξέρει τι κάνει εκείνες τις εκπληκτικές στιγμές. Η πορεία όμως είχε αρχίσει μήνες νωρίτερα. Πολύ πιο βόρεια… Από το Κάουνας της Λιθουανίας σε μια εποχή που απέχει περίπου μια 15ετία, αλλά φαντάζει πολύ περισσότερο πίσω στο χρόνο. Η χώρα μόλις πριν από λίγο καιρό είχε πανηγυρίσει την ανεξαρτησία της. Το ξενοδοχείο που κατάλυσε η αποστολή είχε ένα και μοναδικό τηλέφωνο στη ρεσεψιόν. Θέρμανση δεν υπήρχε.

Και στο φαγητό, το οποίο σέρβιραν σε μια τεράστια, αλλά σχεδόν άδεια αίθουσα, βασική θέση κατείχε μια σούπα με μπόλικο πιπέρι, καθαρά για… θερμαντικούς λόγους. Η έκπληξη ήταν μεγάλη για πολλούς. Και περισσότερο για τον Ντομινίκ Γουίλκινς. Ήταν η πρώτη του αποστολή για επίσημο ευρωπαϊκό αγώνα με τον Παναθηναϊκό.

Σίγουρα είχε συνηθίσει διαφορετικά. Δεν διαμαρτυρήθηκε όμως ούτε μια φορά, ρωτούσε να μάθει για τη χώρα και κάθισε κάμποσο στη ρεσεψιόν, για να συζητήσει με μέλη της αποστολής.

Όλα αυτά με την… ουρά στο τηλέφωνο να μην σταματά. Το γήπεδο ήταν κατάμεστο, ο κόσμος σε αντίθεση με τον καιρό δημιουργούσε θερμοκρασία πολλών βαθμών πάνω από το 0, αλλά ο Παναθηναϊκός πήρε τη νίκη που ήθελε με 59-56 και 22 πόντους από τον Νίκο Οικονόμου και 11 από τον Φραγκίσκο Αλβέρτη. Από 9 είχαν Βράνκοβιτς και Γουίλκινς. Όσο για τη δουλειά των δημοσιογράφων μετά;

Έτσι για την ιστορία να πούμε ότι για να στείλεις στην εφημερίδα στατιστικό, έπρεπε να δοθεί σχετική άδεια από το κέντρο! Κάτι που δεν θα γινόταν χωρίς τη βοήθεια των ανθρώπων της Ζαλγκίρις Κάουνας, οι οποίοι προσπάθησαν να εξυπηρετήσουν και τις δύο μέρες στον ύψιστο δυνατό βαθμό. Το παιχνίδι στην Αθήνα ήταν σίγουρα ευκολότερη υπόθεση από κάθε άποψη.

Ο Παναθηναϊκός πήρε τη νίκη με 86-66 και τον Τζαννή Σταυρακόπουλο πρώτο σκόρερ (18π) και τον Βράνκοβιτς να καταγράφει νταμπλ νταμπλ (17π. 11ρ). Τρεις ακόμη παίκτες είχαν διψήφιο αριθμό πόντων (Γουίλκινς 14, Αλβέρτης 12, Οικονόμου 11).

Οι «πράσινοι» βρέθηκαν στη φάση των ομίλων. Πρώτος αντίπαλος η Ρεάλ Μαδρίτης και πρώτη δύσκολη νίκη με 54-52 και τους Βράνκοβιτς-Γουίλκινς να αφήνουν το γήπεδο και με νταμπλ νταμπλ: 15 πόντοι-13 ριμπάουντ ο πρώτος, 12 πόντοι-14 ριμπάουντ ο δεύτερος. Η αναμέτρηση με την έτερη μεγάλη της Ισπανίας δεν ήταν το ίδιο επιτυχημένη. Ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε από την Μπαρτσελόνα 63-57 (Αλβέρτης 19), για να επιστρέψει στο ΟΑΚΑ και στις νίκες απέναντι στην Τσιμπόνα Ζάγκρεμπ (79-61, Γουίλκινς 20).

Το επόμενο ταξίδι έλεγε Γαλλία και Πο Ορτέζ. Κάπου στα Πυρηναία, σε μια πόλη που ζωντάνευε για τους αγώνες μπάσκετ… Σε έναν αγώνα στον οποίο ο Βράνκοβιτς παρά τον υψηλό πυρετό δεν θέλησε να μείνει στο ξενοδοχείο και αγωνίστηκε βοηθώντας να φτάσει ο Παναθηναϊκός στη νίκη με 87-79 (Οικονόμου 29), χωρίς τον τραυματία Ντομινίκ Γουίλκινς. Τη σκυτάλη πήρε η Μπενφίκα και μία ακόμη εντός έδρας νίκη (67-51) με τον Βράνκοβιτς να εντυπωσιάζει για μία ακόμη φορά με 17 πόντους και 15 ριμπάουντ και τον Πετσάρσκι να κάνει και αυτός νταμπλ νταμπλ (14 π. 13ρ).

Ο επόμενος σταθμός ήταν η Μπολόνια και αντίπαλος η Κίντερ. Οι «πράσινοι» δυσκολεύτηκαν σε ένα γήπεδο γεμάτο, ιδιαίτερα «ηχηρό» και… σικ, αφού πολλοί ήταν αυτοί που έσπευσαν στο Καζαλέκιο με τα κοστούμια τους και πολλές κυρίες με τα… καλά τους. Όπως και αν ήταν ντυμένοι, έφυγαν το ίδιο στενοχωρημένοι αφού ο Παναθηναϊκός πήρε τη νίκη με 72-69 με τον Γούιλκινς να επιστρέφει, τον Οικονόμου να σημειώνει 25 πόντους και τον Βράνκοβιτς να μαζεύει 15 ριμπάουντ.

Στην αντίπερα όχθη, πρώτος σκόρερ ήταν ένας παλιός γνώριμος του Παναθηναϊκού, ο Άριαν Κόμαζετς, ο οποίος σταμάτησε στους 16 πόντους. Αρκετοί ήταν οι 67 πόντοι στο ΟΑΚΑ για να φτάσει στη νίκη το «τριφύλλι» επί της Μακάμπι Τελ Αβίβ (67-62) κι ένα ακόμη νταμπλ νταμπλ από τον Κροάτη γίγαντα (16π, 14ρ).

Ο Παναθηναϊκός θα γνωρίσει δύο διαδοχικές ήττες στη συνέχεια. Οι δύο ισπανικές ομάδες βρίσκονται στο δρόμο του και θα ηττηθεί στη Μαδρίτη από τη Ρεάλ (80-73) και στο ΟΑΚΑ από την Μπαρτσελόνα και μάλιστα με 21 πόντους διαφορά (74-95). Η χρονιά δεν είχε μπει με τους καλύτερους δυνατούς οιωνούς, αλλά τα πράγματα έγιναν καλύτερα μετά την εκτός έδρας νίκη επί της Τσιμπόνα Ζάγκρεμπ (82-93).

Στην Κροατία ο Ντομινίκ Γουίλκινς κάνει μία από τις καλύτερες εμφανίσεις του με 32 πόντους, ενώ ο Στόγιαν Βράνκοβιτς νιώθει… σαν στο σπίτι του και αφήνει το παρκέ με 17 πόντους και 16 ριμπάουντ! Η ήττα από την Πο Ορτέζ στο ΟΑΚΑ (67-69) είναι ένα ισχυρό σοκ για τον Παναθηναϊκό, που βλέπει τον Αντουάν Ριγκοντό να σταματά στους 31 πόντους (Γουίλκινς 21, Βράνκοβιτς 11π, 10ρ).

Τα σύννεφα πυκνώνουν μετά από μία ακόμη ήττα που σίγουρα δεν διαφαινόταν: Από την Μπενφίκα στη Λισσαβώνα (96-87). Ο Παναθηναϊκός ήθελε τη νίκη. Ήθελε να κλείσει τις υποχρεώσεις του στους ομίλους με νίκη. Και τα κατάφερε: Το τελικό 72-69 (Οικονόμου 26, Γουίλκινς 22) επί της Κίντερ Μπολόνια στο ΟΑΚΑ και το 86-79 (Οικονόμου 35, Γουίλκινς 28π, 10ρ) επί της Μακάμπι στο Τελ Αβίβ έγραψαν τον ιδανικό επίλογο, πριν τα πλέι οφ. Η Μπενετόν Τρεβίζο περίμενε τον Παναθηναϊκό στα πλέι οφ της διοργάνωσης.

Ο πρώτος αγώνας γίνεται στις 7 Μαρτίου 1996, μπροστά σε 18.000 φιλάθλους στο ΟΑΚΑ που συμβάλλουν στην επίτευξη της πρώτης νίκης. Το τελικό 70-67 γράφεται με 24 πόντους από τον Ντομίνικ Γούλκινς και 18 από τον Φραγκίσκο Αλβέρτη.

Οι ομάδες μετακομίζουν στην Ιταλία για τις επόμενες δύο αναμετρήσεις. Η Μπενετόν Τρεβίζο κυριαρχεί στον δεύτερο αγώνα και κάνει το 1-1 με το τελικό 83-69.

Ο Χένρι Γουίλιαμς και ο Ζέλικο Ρέμπρατσα ήταν οι δύο μεγάλοι της πρωταγωνιστές με 23 και 17 πόντους αντίστοιχα, ενώ από τον Παναθηναϊκό Γουίλκινς (25) και Βράνκοβιτς (14) ήταν οι μόνοι με διψήφιο αριθμό πόντων και πρώτοι ριμπάουντερ. Το «τριφύλλι» είχε μία ακόμη ευκαιρία να τσεκάρει το εισιτήριο για το φάιναλ φορ και δεν είχε πρόθεση να την αφήσει να πάει χαμένη.

Ο αγώνας είναι ντέρμπι. Οι Ιταλοί προηγούνται 36-33 στο ημίχρονο… Το σκορ είναι 64-65, Γουίλιαμς (26) και Ρέμπρατσα (20) κυριαρχούν και πάλι. Ο Σέρβος έχει την ευκαιρία στο τέλος της αναμέτρησης να δώσει τη νίκη στην ομάδα του.

Ο Στόγιαν Βράνκοβιτς έχει αντίθεση άποψη όμως. Σηκώνεται, «κόβει» τον Ρέμπρατσα και ο Παναθηναϊκός σφραγίσει τη νίκη και τα εισιτήρια για το Παρίσι. Το τρίτο συνεχόμενο φάιναλ φορ για τον Παναθηναϊκό.

Η αποστολή ταξιδεύει για το Παρίσι δύο μέρες νωρίτερα… Δεν ταξιδεύει μόνη της όμως. Διοίκηση, τεχνικό επιτελείο, παίκτες και… Γάλλοι βλέπουν σταδιακά την πόλη του Φωτός να… πρασινίζει. Σχεδόν 10.000 φίλοι του Παναθηναϊκού κάνουν το ταξίδι από την Αθήνα στο Παρίσι και δίνουν ζωή στο «Παλέ ντε Μπερσί». Είναι Μεγάλη Εβδομάδα…

Οι «πράσινοι» δεν αντιμετωπίζουν ιδιαίτερο πρόβλημα απέναντι στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, η οποία αδυνατεί να σταματήσει τον Ντομινίκ Γουίλκινς. Ο Αμερικάνος σούπερ σταρ σημειώνει 35 πόντους, ο Αλβέρτης προσθέτει 13 και ο Βράνκοβιτς μαζεύει 12 ριμπάουντ.

Το τελικό 81-71 στέλνει τον Παναθηναϊκό στον τελικό της διοργάνωσης. Εκεί όπου θα αντιμετωπίσει την Μπαρτσελόνα, η οποία τον είχε νικήσει δύο φορές στους ομίλους. Τα πράγματα όμως έχουν αλλάξει. Το «τριφύλλι» έχει βρει ρυθμό και ξέρει τι θέλει.

Την ημέρα του τελικού φτάνει ακόμη περισσότερος κόσμος από την Ελλάδα, ενώ οπαδοί της Ρεάλ Μαδρίτης που έχουν μείνει στο Παρίσι, παρά την ήττα από την Μπαρτσελόνα στον άλλο ημιτελικό, βρίσκονται στο γήπεδο και τάσσονται ανοιχτά υπέρ του Παναθηναϊκού.

Ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς βλέπει τους παίκτες του να μπαίνουν δυνατά στον αγώνα και να έχουν την εικόνα του νικητή. Στο ημίχρονο προηγούνται με 10 πόντους (35-25).

Το πέμπτο φάουλ του Φραγκίσκου Αλβέρτη που ήταν πρώτος σκόρερ της ελληνικής ομάδας (17π) ήταν ένα πλήγμα, η Μπαρτσελόνα βρήκε την ευκαιρία να πλησιάσει και να απειλήσει.

Στο 67-66 με δευτερόλεπτα να υπολείπονται ο Παναθηναϊκός δείχνει να ανταπεξέρχεται στην πίεση και στην αλλαγή σκηνικού, έχοντας την μπάλα στην κατοχή του.  Στα τελευταία αυτά δευτερόλεπτα από την άλλη έγιναν τα πάντα.

Ο Παναγιώτης Γιαννάκης έχει την μπάλα, πέφτει στο παρκέ, το χρονόμετρο κολλάει, ο Μοντέρο γίνεται κάτοχος της μπάλας και οδεύει προς ένα φαινομενικά εύκολο λέι απ, ο Βράνκοβιτς τον βλέπει, με γιγάντιο διασκελισμό και ένταση κάνει το δικό του σπριντ, περνάει πάνω από τον Γιαννάκη που είναι πεσμένος και αφήνει άναυδο τον Ισπανό γκαρντ, καθώς προλαβαίνει να τον κόψει!

Ο Δαλματός γίγαντας πέφτει στο παρκέ, καθώς πάνω στην προσπάθεια έχει υποστεί διάστρεμμα, οι Καταλανοί διαμαρτύρονται, αλλά κανείς δεν καταλαβαίνει πραγματικά τι έχει γίνει.

Ο κόσμος έχει στήσει τρελό πανηγύρι, εντός και εκτός παρκέ, εντός και εκτός συνόρων, οι δημοσιογράφοι παρασύρονται κι αυτοί ανεξάρτητα από το τι ομάδα ήταν… μικροί, παίκτες, προπονητές, διοίκηση, πανηγυρίζουν σαν μικρά παιδιά! Όλοι ζουν τη μεγάλη στιγμή. Όλοι περιμένουν την κίνηση που θα πιστοποιήσει ότι ο Παναθηναϊκός είναι πρωταθλητής Ευρώπης. Η κούπα έρχεται, υψώνεται και…. Αυτό είναι… Ιστορία! Το πρώτο αστέρι ήταν γεγονός…

Ο ήρωας Στόγιαν Βράνκοβιτς (είχε τον πόνο του, τον ενθουσιασμό του, αλλά και τα… νεύρα του, καθώς κληρώθηκε για ντόπινγκ κοντρόλ και έχασε μεγάλο κομμάτι των πανηγυρισμών, περιμένοντας στο ιατρείο!), ο MVP Ντομινίκ Γουίλκινς, προπονητές, παίκτες και μια διοίκηση που βίωνε τη μεγαλύτερη δικαίωση για όσα έκανε και έδινε μια δεκαετία!

Ο Παύλος και ο Θανάσης Γιαννακόπουλος γιόρτασαν τον τίτλο και τη δικαίωση. Και κάποιες ώρες αργότερα γνώρισαν τη δικαίωση για δεύτερη φορά, καθώς μετά από μαραθώνια σύσκεψη στο ξενοδοχείο και προβολές των τελευταίων δευτερολέπτων ξανά και ξανά, η FIBA απέρριψε την ένσταση της Μπαρτσελόνα. Ο τίτλος τυπικά, ουσιαστικά, πρακτικά και με οποιονδήποτε άλλον τρόπο ανήκε στον Παναθηναϊκό και μόνο…

Παναθηναϊκός – Μπαρτσελόνα 67-66 (35-25)

Παναθηναϊκός (Μάλκοβιτς): Αλβέρτης 17, Γιαννάκης 9, Οικονόμου 10, Ουίλκινς 16, Βράνκοβιτς, Κόρφας 4, Σταυρακόπουλος 9, Βουρτζούμης 2

Μπαρτσελόνα (Ρενέσες): Γκαλιλέα 10, Φερνάντεθ 15, Καρνισόβας 23, Χιμένεθ 9, Γκόντφρεντ 9, Μοντέρο, Ντίεθ, Μπος, Μαρτίνεθ