Ήταν 4 Ιουλίου του 2004 όταν ο Θοδωρής Ζαγοράκης σήκωσε στα χέρια του την κούπα του Euro για να σφραγίσει με αυτόν τον τρόπο ένα από τα σπουδαιότερα ποδοσφαιρικά έπη όλων των εποχών.
Euro 2004: Η πορεία προς το θαύμα
Με τον Αντώνη Νικοπολίδη να αποτελεί εγγύηση κάτω από την εστία, τους Σεϊταρίδη – Φύσσα να ανεβοκατεβαίνουν στα άκρα, τους Δέλλα – Καψή να τρώνε σίδερα στο κέντρο της άμυνας, τους Κατσουράνη – Ζαγοράκη – Μπασινά να δένουν ιδανικά στη μεσαία γραμμή, τους Βρύζα – Γιαννακόπουλο να πλαισιώνουν τον «χρυσό» σκόρερ του τελικού, τον Άγγελο Χαριστέα, η Ελλάδα κέρδιζε για δεύτερη φορά την οικοδέσποινα Πορτογαλία του τότε πιτσιρικά Κριστιάνο Ρονάλντο για να φτάσει σε μια κορυφή που όσα χρόνια κι αν περάσουν δεν θα ξεχαστεί ποτέ.
Έχοντας ξεκινήσει με νίκη 2-1 επί των Πορτογάλων στην πρεμιέρα του τουρνουά, αντέχοντας στην Ισπανία με το τελικό 1-1 χάρη σε μια τρομερή μπαλιά του Βασίλη Τσιάρτα, και με το τέρμα του Ζήση Βρύζα κόντρα στη Ρωσία το οποίο ήταν αρκετό για να στείλει την «επίσημη αγαπημένη» στα νοκ άουτ παρά την ήττα (2-1), το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα δεν «μάσησε» ούτε κόντρα στους Γάλλους στον προημιτελικό (1-0), ούτε κόντρα σε εκείνη την χαρισματική Τσεχία (0-0 στην κανονική διάρκεια, 1-0 στο πρώτο ημίχρονο της παράτασης), και επέστρεψε στον τελικό αφού… «δεν βάλανε μυαλό, δεν βάλανε μυαλό».
Euro 2004: Δείτε σε λιγότερα από 10′ το ταξίδι προς την… αιωνιότητα
Με πάθος, σωστή τακτική, μεγάλες ατομικές εμφανίσεις και αρκετή δόση τύχης, εκείνο το σύνολο χάρισε μια τεράστια επιτυχία στον ελληνικό αθλητισμό την οποία θυμόμαστε κάθε χρόνο τέτοιον καιρό, και ειδικά σε χρονιές κατά τις οποίες παίζεται κανονικά το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, και ειδικά τώρα που ήρθε ο καιρός και η εθνική Ελλάδας απουσιάζει από τα τελικά για δεύτερο συνεχόμενο τουρνουά.
Κι επειδή δύσκολα… χορταίνει κανείς, ακολουθούν τα τρία κρίσιμα παιχνίδια με Γαλλία, Τσεχία και Πορτογαλία, για να… θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι καινούργιοι.
Η πορτογαλική ομάδα που κέρδισαν οι διεθνείς μας στον τελικό, αποτελούταν από τους: Ρικάρντο – Μιγκέλ, Ρικάρντο Καρβάλιο, Ζόρζε Αντράντε, Νούνο Βαλέντε – Κοστίνια, Μανίς, Ντέκο, Λουίς Φίγκο, Κριστιάνο Ρονάλντο – Παουλέτα
