Ο Μάρκους Ρασφορντ δεν κατάφερε να σκοράρει στην διαδικασία των πέναλτι ενάντια στην Ιταλία και από εκείνη την στιγμή που αστόχησε έχει ακούσεο ουκ ολίγα από τους συμπατριώτες του και οπαδούς των «Τριων Λιονταριών». Ο ίδιος προχώρησε σε δηλώσεις ώστε να αναλάβει την ευθύνη αλλά και να εξηγήσει στον κόσμο τι σημαίνει για εκείνον το ποδόσφαιρο. Και προπάντων να δείξει πως ονειρεύεται μαζί με την ομάδα του.
Αναλυτικά
«Δεν ξέρω καν από πού να ξεκινήσω και δεν ξέρω πως να βάλω τα λόγια μου σε τάξη για το πώς αισθάνομαι αυτήν τη στιγμή. Είχα μια δύσκολη σεζόν, νομίζω ότι ήταν ξεκάθαρο για όλους να δουν και πιθανότατα πήγα στον τελικό με έλλειψη εμπιστοσύνης. Πάντα έβγαινα μπροστά για να εκτελέσω ένα πέναλτι, αλλά κάτι δεν πήγε καλά. Αισθάνομαι πως τους απογοήτευσα όλους, τους συμπαίκτες μου.
Ήταν ένα πέναλτι που μου ζητήθηκε να εκτελέσω για να συνεισφέρω στην ομάδα. Μπορώ να σκοράρω με πέναλτι στον ύπνο μου, οπότε γιατί να μην το έκανα ξανά; Γυρίζει στο κεφάλι μου ξανά και ξανά η εκτέλεση και πιθανότατα δεν υπάρχει λέξη για να περιγράψω πως αισθάνομαι που το έχασα. Τελικός. 55 χρόνια, ένα πέναλτι, ιστορία. Το μόνο που μπορώ να πω είναι συγγνώμη. Μακάρι να είχε πάει διαφορετικά.
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="549" width="976" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
Ζητάω συγγνώμη, αισθάνομαι πως απογοήτευσα όλους τους συμπαίκτες μου. Η επιτυχία σας είναι η επιτυχία μου. Οι αποτυχίες σας είναι δικές μου.
Έχω μεγαλώσει σε ένα άθλημα όπου περίμενα να διαβάσω πράγματα που γράφτηκαν για τον εαυτό μου. Είτε πρόκειται για το χρώμα του δέρματός μου, το που μεγάλωσα, ή, πιο πρόσφατα, πώς αποφασίζω να περάσω το χρόνο μου από το γήπεδο.
Μπορώ να κάνω κριτική για την απόδοσή μου όλη μέρα, το πέναλτι δεν ήταν αρκετά καλό, θα έπρεπε να είχα σκοράρει, αλλά δεν θα ζητήσω ποτέ συγνώμη για το ποιος είμαι και από πού ήρθα. Δεν ένιωσα ποτέ περισσότερο περήφανος από το να φοράω αυτά τα τρία λιοντάρια στο στήθος μου και να βλέπω την οικογένειά μου να ζητοκραυγάζει για μένα μέσα σε ενα πλήθος χιλιάδων ανθρώπων.
Ονειρευόμουν τέτοιες μέρες. Τα μηνύματα που έχω λάβει σήμερα ήταν θετικά συντριπτικά και βλέποντας την απάντηση στο Withington με έκαναν να δακρύσω. Οι κοινότητες που πάντα τυλίγουν τα χέρια τους γύρω μου και συνεχίζουν να με Στηρίζουν. Είμαι ο Marcus Rashford, 23χρονος μαύρος από το Withington και το Wythenshawe, South Manchester. Αν δεν έχω τίποτα άλλο, έχω αυτό. Για όλα τα ευγενικά μηνύματα ευχαριστώ. Θα επιστρέψω πιο δυνατός. Θα επιστρέψουμε πιο δυνατοί»