Κυριάκος Μητσοτάκης: Η ερώτηση που δεν απάντησε στη συνέντευξη τύπου

Κυριάκος Μητσοτάκης: Ο πρωθυπουργός δέχθηκε 25 ερωτήσεις και δεν απάντησε μόνο σε μία από αυτές.

Σχεδόν δύο ώρες κράτησε η συνέντευξη τύπου που έδωσε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, όπου απάντησε δέχθηκε συνολικά 25 ερωτήσεις δημοσιογράφων. Ο πρωθυπουργός απάντησε σε όλες με εξαίρεση μία.

Ειδικότερα, ο πρωθυποργός στην ερώτηση δημοισιογράφου όπου του ζητήθηκε να απαντήσει στο αν θα αποδοθούν πολιτικές ευθύνες μέσω ενός ανασχηματισμού, επεσήμανε πως δεν πρόκειται να απαντήσει.

Κυριάκος Μητσοτάκης: Τι είπε για την απόδοση ευθυνών

Νωρίτερα, ο κ. Μητσοτάκης κληθείς να σχολιάσει τη φράση ότι οι ευθύνες θα αποδοθούν, είπε ότι «καταρχάς ζήτησα συγγνώμη από τους πολίτες γιατί το αισθάνθηκα ως μια προσωπική ανάγκη. Όταν αυτό που βλέπεις γύρω σου σε συγκλονίζει, οφείλεις να κοιτάς τι δεν πήγε καλά και να προσπαθείς να το διορθώσεις. Ηταν μια αυθόρμητη συμπεριφορά αλλά και μια πολιτική πράξη».

«Η συγγνώμη σηματοδοτεί την απόφαση για δράση για να μην επαναληφθεί αυτή η εμπειρία. Κάνουμε την αυτοκριτική μας και κάποια μαθήματα τα έχουμε πάρει. Οι ευθύνες στον βαθμό που μπορούν να προσωποποιηθούν θα αποδοθούν την κατάλληλη στιγμή όχι την ώρα της μάχης. Οι ευθύνες δεν αφορούν μόνο σε πρόσωπα, μπορεί να είναι επιχειρησιακές, πολιτικές μπορεί να αφορούν και σε δομές και διαδικασίας και πρέπει να αποδίδονται όχι εν βρασμώ αλλά μετά από σκέψη. Λάθη δεν κάνει μόνο όποιος δεν κάνει απολύτως τίποτα. Κάναμε ό,τι είναι ανθρωπίνως δυνατό, αλλά είναι σαφές ότι σε κάποιες περιπτώσεις αυτό δεν ήταν αρκετό».

Παράλληλα, κληθείς να σχολιάσει τη δήλωση του κ. Χρυσοχοΐδη είπε: «Θα έλεγα ότι ο ρόλος ενός υπουργού που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή δεν είναι μόνο να συντονίζει αλλά να βρίσκεται και κοντά στις δυνάμεις, να τις ενθαρρύνει, όχι κατ’ ανάγκη να τις κατευθύνει γιατί αυτή είναι δουλειά των προϊσταμένων της Πυροσβεστικής. Νομίζω ότι αυτά έκανε ο κ. Χρυσοχοΐδης, ο κ. Χαρδαλιάς αλλά και όλοι με τον τρόπο μας, άρα το τι μπορούμε και το τι πρέπει να κάνουμε, ποια είναι τα όρια του ρόλου μας είναι απολύτως σαφές και κατανοητό. Προτιμώ έναν υπουργό ο οποίος είναι παρών στο πεδίο παρά κάποιον ο οποίος είναι εξαφανισμένος».