Η κατάρρευση του ψευδο-αφηγήματος των Πρεσπών- Θα πληρώσει κάποιος;

Υπάρχουν φορές που ορισμένες εξελίξεις επιβεβαιώνουν με εκκωφαντικό τρόπο πράγματα τα οποία ήταν εξ αρχής πασιφανή και προεξοφλημένα, αλλά κάποιοι επέμεναν να τους δίνουν μια διαφορετική εκδοχή για τους δικούς τους ιδιοτελής σκοπούς. Συνήθως είναι οι αυτουργοί μίας προαναγγελθείσας αποτυχίας η οποία ενίοτε οδηγεί ακόμα και σε βαριά εθνική βλάβη.

Όπως έγινε γνωστό τα Σκόπια υπέγραψαν με την Τουρκία πενταετή στρατιωτικο-οικονομική Συμφωνία με την οποία βέβαια η Άγκυρα επιδιώκει να επεκτείνει την επιρροή της στο κρατίδιο και τον έλεγχο της στις ένοπλες δυνάμεις του.

Οι υπουργοί Άμυνας των Σκοπίων, Ράντμιλα Σεκερίνσκα, και της Τουρκίας, ο γνωστός μας Χουλουσί Ακάρ, υπέγραψαν τη Συμφωνία η οποία έχει ως στόχο «να βελτιώσει τις δυνατότητες των ενόπλων δυνάμεων της χώρας» κατά την επίσκεψη της πρώτης στην Κωνσταντινούπολη. Όπως δήλωσε η Σεκερίνσκα, τα Σκόπια και η Τουρκία «δεν είναι μόνον στρατηγικοί εταίροι αλλά και φίλοι με υψηλό σεβασμό μεταξύ τους και συνεργάζονται στενά επί τρεις δεκαετίες δίχως καμία απολύτως κηλίδα στις σχέσεις τους»…

Υπενθυμίζεται ότι ένα από τα (ψευδο)επιχειρήματα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και κυρίως των Τσίπρα- Κοτζιά που είναι οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί της ατιμωτικής Συμφωνίας των Πρεσπών ήταν ότι έτσι θα ανασχεθεί η επιρροή της Τουρκίας στα Σκόπια.

Ήταν ένα επιχείρημα αίολο το οποίο προβλήθηκε για να δικαιολογήσει την καθ’ υπόδειξη Βερολίνου και Ουάσινγκτον κακήν κακώς υπογραφή του εκτρώματος με το οποίο εκχωρήθηκε το όνομα και το περιεχόμενο της Μακεδονίας στα Σκόπια, με τον ΣΥΡΙΖΑ να ευελπιστεί ότι κάνοντας τα χατίρια των ξένων εις βάρος της χώρας θα εξασφαλίσει την ανοχή τους σε θέματα όπως οι συντάξεις και θα παρατείνει την παραμονή του στην εξουσία.

Τώρα βέβαια έρχεται η πραγματικότητα να κονιορτοποιήσει το παραμύθι περί ανάσχεσης της τουρκικής επιρροής στα Σκόπια τα οποία ούτως ή άλλως δεν τηρούν καν και αυτή την ετεροβαρή Συμφωνία.

Η συνέχεια του ψευδο-αφηγήματος ήταν ότι κλείνοντας το Σκοπιανό θα απελευθερωνόταν διπλωματικό κεφάλαιο για να επικεντρωθεί η Ελλάδα σε άλλα μέτωπα και κυρίως στην αντιμετώπιση της Τουρκίας. Το ότι η Τουρκία εμφανίστηκε εξ αρχής να επιχαίρει για την Συμφωνία διότι στραπατσάρει διπλωματικά την Ελλάδα αφού την εμφανίζει να υποκύπτει με όρους παράδοσης σε έναν υποδεέστερο αντίπαλο. δεν έκανε «κλικ» σε κανέναν εγκέφαλο από αυτούς που ισχυρίζονταν ότι έκαναν υψηλή πολιτική εκχωρώντας τα ιερά και τα όσια της πατρίδας.

Η αλήθεια είναι ότι όταν υποχωρείς έναντι πιο αδύναμου μέρους υπονομεύεις και καις διπλωματικό κεφάλαιο, διότι στα μάτια τρίτων αξιολογείσαι ως ανίκανος ή απρόθυμος να υπερασπιστείς τα εθνικά σου συμφέροντα, άρα θεωρείσαι για τους μεν αντιπάλους εύκολη λεία, για τους δε φίλους αναξιόπιστος σύμμαχος.

Και το ερώτημα είναι, ποια πρέπει να είναι η τιμωρία για αυτούς που υποθήκευσαν και υπονόμευσαν της χώρα με τέτοιο τρόπο και είχαν και το θράσος να κουνούν το δάχτυλο στους Έλληνες που διαδήλωναν. τους οποίους χαρακτήριζαν «ετερόκλητο όχλο»;