Η αγάπη του Μίκη Θεοδωράκη για τον Ολυμπιακό

Η αγάπη του Μίκη Θεοδωράκη για τον Ολυμπιακό: «Και κόμματα έχω αλλάξει και πολλά έχω αλλάξει και με κατηγορούν γι' αυτό, αλλά τον Ολυμπιακό δεν τον αλλάζω» είχε δηλώσει.

Η Ελλάδα πενθεί την απώλεια του πιο σημαντικού προσώπου της σύγχρονης, καλλιτεχνικής, πολιτισμικής, κι όχι μόνο ιστορίας της.

Ο Μίκης Θεοδωράκης, ο σπουδαιότερος συνθέτης της ελληνικής ιστορίας δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας. Η Ελλάδα θρηνεί γιατί έχασε ίσως το πιο σημαντικό κομμάτι του πολιτισμού και της σύγχρονης ιστορίας της σε καλλιτεχνικό κι όχι μόνο επίπεδο. Ένας αστείρευτος μουσικοσυνθέτης κι ένας ακατάβλητος αγωνιστής.

Μίκης Θεοδωράκης: Ένας κομμουνιστής, Ολυμπιακός

Ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν κομμουνιστής και μάλιστα στην τελευταία του επιστολή προς τον γγ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα είχε αναφέρει: «Τώρα στο τέλος της ζωής μου, την ώρα των απολογισμών, σβήνουν απ’ το μυαλό μου οι λεπτομέρειες και μένουν τα “Μεγάλα Μεγέθη”. Έτσι βλέπω ότι τα πιο κρίσιμα, τα δυνατά και τα ώριμα χρόνια μου τα πέρασα κάτω από τη σημαία του ΚΚΕ. Για το λόγο αυτό θέλω να αφήσω αυτόν τον κόσμο σαν κομμουνιστής».

Πέρα από την αγάπη για τον κομμουνισμό, η άλλη μεγάλη αγάπη του είχε κι αυτή κόκκινο χρώμα. Ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν φίλαθλος του Ολυμπιακού και το δήλωσε σε κάθε του ευκαιρία. Ο Μίκης Θεοδωράκης αγαπούσε το ποδόσφαιρο και φυσικά τον Ολυμπιακό. Μάλιστα, είχε πει σε μια εκδήλωση πως κόμματα έχει αλλάξει, πολλά πράγματα έχει αλλάξει, αλλά την ομάδα του δεν θα την άλλαζε ποτέ και θα έμενε για πάντα πιστός σε αυτήν.

Μίκης Θεοδωράκης: Πώς έγινα Ολυμπιακός

Σε μια βραδιά που διοργάνωσαν προς τιμήν του στις 19 Δεκεμβρίου 2003 οι παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές, παρευρέθησαν περισσότεροι από 50 διεθνείς όλων των εν ζωή ηλικιών. Σε εκείνη την εκδήλωση ο Μίκης αποκάλυψε: «Δέκα χρονών παιδάκι, το 1935, στο Αργοστόλι της Κεφαλλονιάς όπου ζούσα τότε, είδα στην εφημερίδα φωτογραφία του Ολυμπιακού με τους πέντε αδελφούς Ανδριανόπουλους και τους Βάζο, Συμεωνίδη και άλλους, που φορούσαν την κόκκινη φανέλα. Από τότε έγινα Ολυμπιακός”, είχε πει ο μεγάλος Μίκης και συνέχισε: “Σπάνια στη ζωή μου υπήρξα τόσο συγκινημένος και ευτυχής», υπογραμμίζοντας την «αλησμόνητη χαρά που μου χάρισε η γνωριμία και επαφή μου με τους μύθους και τα είδωλα της νιότης μου και όχι μόνο”.

Επίσης, είχε πει: “Αν μου έλεγαν ότι σήμερα έχω ένα γεύμα με τον Μπετόβεν, τον Σούμαν, τον Βάγκνερ και τον Μπερλιόζ, δεν θα χαιρόμουν τόσο πολύ όσο που βρίσκομαι μαζί σας. Στη Μακρόνησο στη σκηνή μας ήμασταν μοιρασμένοι ολυμπιακοί- παναθηναϊκοί. Και όμως παλεύαμε μαζί για τα ιδανικά μας”.

Για τον Ολυμπιακό είχε πει ακόμα: “Εχω παρατηρήσει ότι όλα μπορείς να τα αλλάξεις. Και κόμματα έχω αλλάξει και πολλά έχω αλλάξει και με κατηγορούν γι΄ αυτό. Αλλά τον Ολυμπιακό δεν τον αλλάζω. Εδώ μένω πιστός, δεν θα αλλάξω ποτέ”.

Μίκης Θεοδωράκης: Και αριστερός και ποδοσφαιρόφιλος

Άλλη ατάκα του για το ποδόσφαιρο ήταν η εξής: “Υποτιμούν το ποδόσφαιρο, ενώ είναι βάση σε μια κοινωνία. Πρώτα παίζεις μπάλα και επιλέγεις ομάδα και μετά γίνεσαι γιατρός, δικηγόρος ή αποκτάς οποιοδήποτε άλλο επάγγελμα ή και κόμμα. Εγώ είχα δύο “κακά, ήμουν και ποδοσφαιρόφιλος και αριστερός».