Απο 1η Οκτωβρίου η Κυβέρνηση της Ισπανίας αποφάσισε να ανεβάσει το ποσοστό παρουσίας των φιλάθλων στα γήπεδα στο 100% από το 60% που ήταν πριν μερικές ημέρες.
Δεν υπάρχει κανένας περιορισμός στην προσέλευση του κόσμου. Βέβαια αυτό εφόσον δεν υπάρχουν άλλοι κανόνες στις κατά τόσους περιοχές της Ισπανίας, μιας και αν υπάρχουν περιορισμοί, τότε ισχύουν αυτοί και όχι η απόφαση της Ισπανικής Κυβέρνησης.
Αλλά πλέον σε σχεδόν όλες τις επαρχίες της Ισπανίας έχουν αρθεί οι περιορισμοί για την παρουσία των φιλάθλων στα γήπεδα, όπως ισχύει για παράδειγμα στην Βαρκελώνη, την Μαδρίτη και την Βαλένθια.
Πάντως κανονικά ισχύουν η υποχρεωτική χρήση της μάσκας όπως και η απαγόρευση κατανάλωσης φαγητού εντός των γηπέδων.
Ισπανία: Λίγα λόγια για την χώρα
Το Βασίλειο της Ισπανίας είναι κράτος της νοτιοδυτικής Ευρώπης, που καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της Ιβηρικής χερσονήσου.
Η Ισπανία μοιράζεται μεγάλο μέρος της ιστορίας της με την Πορτογαλία, την Ανδόρρα και τη νότια Γαλλία. Κατά την αρχαιότητα στην περιοχή έζησαν διάφοροι λαοί όπως οι Ίβηρες και οι Κέλτες, οι οποίοι αφομοιώθηκαν από τους Ρωμαίους μετά την ρωμαϊκή κατάκτηση. Τη ρωμαϊκή Ιβηρία διαδέχθηκαν διάφορες κρατικές οντότητες, σημαντικότερη των οποίων υπήρξε το Βησιγοτθικό Βασίλειο. Η μουσουλμανική κατάκτηση της Ιβηρικής άλλαξε ριζικά το χαρακτήρα των ισπανογότθων, εντάσσοντας την Ιβηρική χερσόνησο στο μουσουλμανικό κόσμο.
Παρά ταύτα, εδαφικά η σημερινή Ισπανία είναι απόγονος των δύο εκ των τριών κύριων μεσαιωνικών χριστιανικών κρατών της Ιβηρικής, των στεμμάτων της Καστίλης και της Αραγωνίας. Παρότι η προσωρινή προσωπική ένωση των Καθολικών Μοναρχών, Φερδινάνδου Β΄ της Αραγωνίας και Ισαβέλλας Α΄ της Καστίλλης, πολλάκις θεωρείται ότι έθεσε τις βάσεις για το σημερινό κράτος, στην πραγματικότητα δεν έκανε τίποτε άλλο πέραν του να τα εντάξει στο ευρύτερο πλαίσιο της Καθολικής Μοναρχίας του εγγονού τους, αυτοκράτορα Κάρολου Ε΄. Ο διάδοχός του, Φίλιππος Β΄, κληρονόμησε τα εδάφη της λεγόμενης και Ισπανικής Μοναρχίας που περιορίστηκαν στην Ιβηρική και την Αμερική μόλις το 1714 μετά τον πόλεμο της Ισπανικής Διαδοχής. Αντίθετα, μόνο μετά τον πόλεμο εναντίον της ναπολεόντειας κατοχής (1818-1814), την ψήφιση του πρώτου συντάγματος και τη σταδιακή εισαγωγή του φιλελεύθερισμού η Ισπανία ξεκίνησε να θεωρείται, προσωρινά, ένα συγκεντρωτικό έθνος-κράτος.
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="602" width="1029" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
Παράλληλα, οι κοινωνικές εντάσεις της ίδιας εποχής και οι εμφύλιες διαμάχες μεταξύ των υποστηρικτών δύο διαφορετικών προτύπων διακυβέρνησης και ιδεολογίας που εκφράστηκαν ήδη από τον Πρώτο Καρλικό Πόλεμο, κατέληξαν στον καταστροφικό Ισπανικό Εμφύλιο που έφερε στην εξουσία τον στρατηγό Φρανθίσκο Φράνκο. Τη δικτατορία που επέβαλε ο εθνικιστής στρατηγός, που μεταξύ 1939 και 1975 απομόνωσε τη χώρα, διαδέχθηκε η Μετάβαση στη δημοκρατία. Το νέο πρότυπο διακυβέρνησης, γνωστό και ως το Καθεστώς των Αυτονομιών, είδε την Ισπανία να μεταμορφώνεται σε ένα εκ των πραγμάτων ομοσπονδιακό κράτος με αυξημένες αρμοδιότητες στις περιφέρειες.