Λουκιανός Κηλαηδόνης: Οι άγνωστες ιστορίες για τον «ευγενή αλήτη»

Λουκιανός Κηλαηδόνης: Το "Μουσικό Κουτί" της ΕΡΤ, υποδέχθηκε την Τετάρτη τον Φοίβο Δεληβοριά, τον Μανώλη Φάμελλο και τη Μαρία Κηλαηδόνη σε ένα σπουδαίο αφιέρωμα.

Ο Λουκιανός Κηλαηδόνης ήταν ένας ξεχωριστός, αξεπέραστος καλλιτέχνης, από εκείνους που δεν μπορούν να μπουν σε καμία “κατηγορία”. Το “Μουσικό Κουτί” της ΕΡΤ, υποδέχθηκε την Τετάρτη τον Φοίβο Δεληβοριά, τον Μανώλη Φάμελλο και τη Μαρία Κηλαηδόνη σε ένα σπουδαίο αφιέρωμα για τον μεγάλο δημιουργό του λεγόμενου “αστικού τραγουδιού”.

Ο Φοίβος Δεληβοριάς αποκάλυψε πως ο Λουκιανός ήταν ο πρώτος καλεσμένος που ήθελε να φέρει στην “Ταράτσα” του και ο Μανώλης Φάμελλος μίλησε για το πώς αγάπησε τη μουσική του, χωρίς να γνωρίσει καλά τον ίδιο.

Λουκιανός Κηλαηδόνης: Η κόρη του μιλάει για αυτόν

Μιλώντας για τον πατέρα της, η Μαρία Κηλαηδόνη είπε πως ο πατέρας της “έκανε αλητείες μέχρι να φύγει. Άλλαξε πάρα πολλά σχολεία στα παιδικά του χρόνια μαζί με τον αδερφό του. Δεν προσαρμόστηκε ποτέ στη ζωή του, προσάρμοζε τα γύρω πράγματα στον ίδιο. Μέσα σε όλα αυτά ήταν πάντα ευγενικός, ένας ευγενής αλήτης”.

Ο Μανώλης Φάμελλος μίλησε για την περίοδο που ο Λουκιανός μπάρκαρε σε κρουαζιερόπλοιο στα νιάτα του, όντας υπεύθυνος χειριστής ανελκυστήρα. Τότε ανακάλυψε πως το προσωπικό δεν μπορούσε να έχει σχέσεις με τους επιβάτες, ωστόσο ο ίδιος βρήκε ένα τρόπο να παρεισφρήσει στο σαλόνι, “όπου καθόταν έπινε ένα ουίσκι και έπαιζε πιάνο”. Ωστόσο τον εντόπισε αξιωματικός και όταν του έκανε παρατήρηση, απάντησε πως “ήμουν πλήρωμα αλλά από τώρα θα είμαι επιβάτης”.

Στη συνέχεια πέρασε στην Αρχιτεκτονική στη Θεσσαλονίκη, με τη τρίτη φορά. Εν συνεχεία πήρε μεταγραφή στο Μετσόβιο στην Αθήνα, από όπου και πήρε το πτυχίο του. Παρόλα αυτά, (σχεδόν) ποτέ δεν άσκησε το επάγγελμα, όπως αναφέρει το news247.

Η Μαρία Κηλαηδόνη είπε στη συνέχεια πως ο πατέρας της ήταν στη Μακρόνησο στην ίδια σκηνή με τον Μίκη Θεοδωράκη. Δήλωσε ακόμη πως μουσική ξεκίνησε από μικρό παιδάκι, παίζοντας πιάνο με μια γειτόνισσα. Σταμάτησε στα 17 του τη μελέτη και ασχολήθηκε ξανά με τη μουσική όταν τελείωσε την Αρχιτεκτονική, και αφού δούλεψε πάνω στο επάγγελμα του αρχιτέκτονα για μία μόλις ημέρα.

Για την ιστορία αγάπης των γονιών της, είπε πως ήταν “το ζωντανό παράδειγμα του κεραυνοβόλου έρωτα”. Εκείνη συγκατοικούσε για ένα φεγγάρι με τον Γιώργο Λιάνη όσο σπούδαζε Νομική και εκείνος είχε τον πρώτο δίσκο του Λουκιανού, την “πόλη μας”. Η μητέρα της ζήτησε από τον Λιάνη να τους γνωρίσει μιας και εκείνος τον ήξερε, όπως και έγινε στη συνέχεια. “Μετά η Άννα έκανε ένα στημένο πάρτι για να έρθει ο Λουκιανός και να ξαναβρεθούν μετά το πρώτο αμήχανο ραντεβού”.

Για τη συναυλία τη Βουλιαγμένη, η κόρη του είπε πως ήταν η πρώτη που έγινε εκτός μεγάλων γηπέδων στην Ελλάδα, με τον κόσμο να ξεπερνά τις 100.000. Παράλληλα, η συναυλία μεταδόθηκε ζωντανά στο Πρώτο Πρόγραμμα, μιας και ο κόσμος δε χωρούσε.

Για το πώς δούλευε, η Μαρία Κηλαηδόνη είπε πως ο Λουκιανός Κηλαηδόνης ήταν απόλυτα οργανωτικός. “Είχε ντοσιέ με χρωματιστά χαρτιά. Ο χώρος του υπάρχει ακόμη και είναι μαγικός. Έδινε χρώματα στα τραγούδια. Κάθε τραγούδι του είχε και ένα χρώμα. Αυτή την περίοδο ψηφιοποιείται η δουλειά του και η οργάνωση που είχε κάνει στη ζωή του, μας βοήθησε πάρα πολύ”. Παράλληλα, η κόρη του είπε πως παρότι ξεκίνησε να εργάζεται ως κοινωνική λειτουργός, αποφάσισε μετά από κάποια χρόνια εργασίας να ασχοληθεί με το τραγούδι.

“Μου άρεσε το επάγγελμα και μου ταιριάζει αλλά δεν μπορούσα να το κάνω παράλληλα με τη μουσική. Το άφησα μετά από πέντε έξι χρόνια, θα έλεγα πως έχω μια κοινή πορεία με τον Λουκιανό που και εκείνος είχε αφήσει πράγματα. Όταν δε, αποφάσισα να ασχοληθώ με τη μουσική, είπα στον πατέρα μου πως πρώτα θα ήθελε να με ακούσει. Ήθελε και εκείνος να με προστατεύσει, να βεβαιωθεί ότι μπορώ. Μου είπε λοιπόν να μάθω τη Παναγιωταρά, την έμαθα, πήγα στο χώρο του και μου είπε, “Μαράκι είσαι μια χαρά”, μετά τη πρώτη στροφή. Δε με ταλαιπώρησε”.

Ο Φοίβος Δεληβοριάς, περιγράφοντας το πώς αποτυπώνονται τα κομμάτια του Λουκιανού στο χρόνο, είπε πως “έπαιρνε τον πυρήνα των μελωδιών που του άρεσαν και υπηρετούσε με αυτό τον τρόπο τη ψυχή του θέματός του. Ο Λουκιανός ήταν μοναδικός σε αυτό που έκανε. Πήγαινε πάντα στη καρδιά του θέματός του, όσο και στη μουσική αναφορά του, από την επτανησιακή μελωδία μέχρι τη κάντρι”.