ΣΥΡΙΖΑ: Ζήτημα ζωής η πολιτική αλλαγή

Ολομέτωπη επίθεση στην κυβέρνηση και ειδικά στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη καταγράφεται στην απόφαση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ.

Ταυτόχρονα, θεωρεί πως η πανδημία έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο ενώ, όπως επισημαίνει, αυτή η δραματική εξέλιξη δεν ήταν αναπόφευκτη.

Ολόκληρη η απόφαση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ

Η εξέλιξη της πανδημίας έχει δυστυχώς ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Παραμονές Πρωτοχρονιάς και σχεδόν κάθε οικογένεια περνά την αγωνία της νόσησης ή της επαφής με επιβεβαιωμένο κρούσμα. Και όλα αυτά ενώ το ΕΣΥ βρίσκεται στα όρια της κατάρρευσης.

Αυτή η δραματική εξέλιξη όμως δεν ήταν αναπόφευκτη. Ο κ. Μητσοτάκης και οι επιτελείς του φέρουν τεράστιες – εγκληματικές ευθύνες γιατί γνώριζαν την επέλαση της μετάλλαξης Όμικρον. Είχαν στα χέρια τους τις εκτιμήσεις των επιστημόνων για τη γεωμετρική αύξηση των κρουσμάτων μέσα στις γιορτές εάν δεν λάμβαναν μέτρα και παρόλα αυτά δεν έκαναν απολύτως τίποτα. Έπαιξαν τη δημόσια υγεία κορώνα γράμματα για να μην κληθούν να πάρουν μέτρα οικονομικής στήριξης. Πρόκειται για εγκληματική ανευθυνότητα. Όλα αυτά τη στιγμή που ήδη από τα μέσα Νοέμβρη η χώρα μας βρίσκεται δύο φορές πάνω από τον μ.ο. της Ε.Ε. σε απώλειες αναλογικά με τους κατοίκους.

Ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του είναι φανερό ότι δεν μπορούν πλέον ούτε τα αυτονόητα να πράξουν για την προστασία της δημόσιας υγείας. Ακόμα και αυτή την τραγική στιγμή αρνούνται τη δωρεάν πρόσβαση σε μοριακά τεστ, μέσω συνταγογράφησης. Είναι μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης.

H κυβέρνηση έχει αποτύχει. Πρέπει να φύγει και να δοθεί διέξοδος με προοπτική αλλαγής. Είναι μία κυβέρνηση που αρνείται να ακούσει τις προτάσεις της επιστημονικής κοινότητας, τις προτάσεις των ανθρώπων της πρώτης γραμμής. Αρνήθηκε να ακούσει κάθε πρόταση που έχουμε καταθέσει όλο αυτό το διάστημα.

• Αρνήθηκε κάθε συνεννόηση όταν προτείναμε σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό την ΠτΔ.
• ​Αρνήθηκε την πρότασή μας για υπουργό Υγείας κοινής αποδοχής, που θα ενισχύσει το ΕΣΥ και θα λάβει όπου απαιτείται και δύσκολες αποφάσεις.
• ​Αρνήθηκε κάθε πρόταση που έχουμε κάνει για την ενίσχυση του ΕΣΥ, με αποτέλεσμα σήμερα να έχουμε λιγότερους μόνιμους εργαζόμενους σε σχέση με το 2019 και να έχουμε φαινόμενα μαζικών παραιτήσεων νέων γιατρών από το burn out.
• ​Αρνήθηκε τη συμμετοχή των ιδιωτικών κλινικών στην αντιμετώπιση της πανδημίας και χαρακτήρισε “πεταμένα λεφτά” την ενίσχυση σε ΜΕΘ.
• ​Ακόμα και στο αίτημα για τηλεργασία, που φωνάζουμε από τις αρχές Νοέμβρη και θα ήταν η άμεση λύση για αποσυμπίεση στα μέσα μεταφοράς, χρειάστηκε να φτάσουμε σε αρνητικά ρεκόρ κρουσμάτων για να το υιοθετήσει και αυτό με θολό τρόπο.
• ​Μέσα στην πανδημία όχι απλά δεν αραίωσε τα μαθητικά τμήματα, αλλά προχώρησε σε συγχωνεύσεις και την υιοθέτηση ενός επικίνδυνου πρωτοκόλλου για την αναστολή μετά από νόσηση του 50%+1 σε κάθε τμήμα.

Εδώ και τώρα χρειάζεται να υπάρξει έκτακτο σχέδιο αντιμετώπισης της υγειονομικής κρίσης:​

• ​Σχέδιο επείγουσας  ανάγκης για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας του ΕΣΥ, με γενναία στήριξη των δημόσιων δομών υγείας και του ανθρώπινου δυναμικού τους, με μόνιμες προσλήψεις και αναβάθμιση των συνθηκών εργασίας και αμοιβής του προσωπικού και, κυρίως, με επίταξη των ιδιωτικών κλινικών και πλήρη αξιοποίηση των στρατιωτικών νοσοκομείων στην κατεύθυνση της ενιαίας ταχύτητας του συστήματος και της επιστράτευσης όλων των διαθέσιμων υγειονομικών δυνάμεων της χώρας.
• ​Επιτάχυνση του καθολικού εμβολιασμού και ειδικά της 3^ης δόσης, που αποδεδειγμένα συμβάλλει στην προστασία και από τη  μετάλλαξη «Ο». Διεθνείς πρωτοβουλίες για απελευθέρωση της πατέντας των εμβολίων και των φαρμάκων κατά της covid-19, για την άρση των παγκόσμιων ανισοτήτων στη φροντίδα υγείας.
• ​Αναχαίτιση της διασποράς του ιού με συστηματικό  έλεγχο  της τήρησης των περιοριστικών μέτρων με συνεχή αξιολόγηση της αποτελεσματικότητάς τους.
• ​Αναβάθμιση της επιδημιολογικής επιτήρησης, της έγκαιρης διάγνωσης  και της συστηματικής ιχνηλάτησης των κρουσμάτων, με δωρεάν πρόσβαση όλων των πολιτών σε συνταγογραφούμενα και αποζημιούμενα από τον ΕΟΠΥΥ μοριακά και rapid τεστ.
• ​Τροποποίηση των υγειονομικών  πρωτοκόλλων για τα σχολεία και λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων για να μπορούν να ανοίξουν και να λειτουργήσουν με ασφάλεια τη νέα χρονιά.
• ​Ουσιαστική επανεκκίνηση του εμβολιαστικού προγράμματος, με δράσεις αγωγής υγείας στην κοινότητα  και προώθησης της κουλτούρας του εμβολιασμού ως πράξης όχι μόνο ατομικής προστασίας, αλλά και κοινωνικής αλληλεγγύης απέναντι σε ευάλωτους συνανθρώπους μας. Αξιοποίηση καλών πρακτικών άλλων χωρών (π.χ. Πορτογαλία) με στοχευμένες δράσεις “πόρτα-πόρτα” των υπηρεσιών του ΕΣΥ και της  Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
• ​Οικονομική στήριξη σε πληττόμενους ανάλογη με τα περιοριστικά μέτρα  σε κλάδους, επιχειρήσεις και κατηγορίες εργαζομένων, ιδιαίτερα στην εστίαση και τον πολιτισμό

Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη αρνείται πεισματικά να ακολουθήσει αυτόν τον αυτονόητο δρόμο. Αγνοεί τις προτάσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης, αγνοεί ακόμη και τις εκκλήσεις των επιστημόνων. Μόνη της έγνοια η πολιτική σκοπιμότητα, η ωραιοποίηση της πραγματικότητας, οι διαρκείς επιθέσεις προς τον ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία.

Σε αυτό το πλαίσιο έχει απωλέσει πλήρως το κρισιμότερο όπλο για τη διαχείριση της υγειονομικής κρίσης, που είναι η αξιοπιστία και η εμπιστοσύνη της κοινωνίας.

Για αυτόν ακριβώς το λόγο, απευθύνουμε έκκληση στην κοινωνία και στους πολίτες να μην υποτιμήσουν τον κίνδυνο, να μην εφησυχάσουν, να τηρούν τα μέτρα αποφυγής συγχρωτισμού και προστασίας της Δημόσιας Υγείας, να εμβολιαστούν καθολικά χωρίς ενδοιασμούς και να αναζητούν έγκαιρα ιατρική βοήθεια όταν εμφανίζουν ύποπτα συμπτώματα.

Δεν πρόκειται για μέτρα που αφορούν την κυβέρνηση, πρόκειται για μέτρα που αφορούν τη ζωή όλων μας.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει επιλέξει οριστικά το δρόμο της αλαζονείας, του αυταρχισμού, του κοινωνικού και πολιτικού διχασμού, της απόσυρσης από την πραγματικότητα.

Δεν θα τους ακολουθήσει η ελληνική κοινωνία.

Ο κ. Μητσοτάκης θα ήθελε να ταυτίσει τον εαυτό του με το κράτος. Έχει ταυτιστεί όμως με την απόλυτη αποτυχία αναχαίτισης της πανδημίας, την εγκατάλειψη του ΕΣΥ, την κατάρρευση των προσδοκιών της κοινωνίας.

Η μόνη λύση, λοιπόν, που θα δώσει διέξοδο στο αδιέξοδο είναι η πολιτική αλλαγή. Είναι ζήτημα ζωής.