31/12 Πρωτοχρονιά: Το έθιμο του σπάσιμου του ροδιού

Ένα έθιμο του λαού μας που έρχεται από πολλά χρόνια πίσω για την καινούργια μέρα του νέου έτους είναι «το σπάσιμο του ροδιού». Το έθιμο αυτό ξεκίνησε από την όμορφη  Πελοπόννησο, και στη συνέχεια διαδόθηκε σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα.

Μετά την λειτουργία ο οικοδεσπότης κρατάει στη τσέπη του το ρόδι

Το πρωί της Πρωτοχρονιάς, η οικογένεια πηγαίνει στην εκκλησία, ντυμένοι με τα γιορτινά τους ρούχα για να παρακολουθήσουν τη Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου και να υποδεχτούν το νέο χρόνο, με την ευλογία του χριστού.  Στην επιστροφή από την εκκλησία, ο νοικοκύρης του σπιτιού έχει στην τσέπη του ένα λειτουργημένο ρόδι, που στην Μικρά Ασία όριζαν να το φιλούσαν στα εικονίσματα από τις 14 Σεπτέμβρη, δηλαδή την ημέρα που γιορτάζει ο Σταύρος.

Πρέπει να χτυπήσει το κουδούνι για να μπει στο σπίτι

Είναι αυτός που κάνει το ποδαρικό, μπαίνει με το δεξί και σπάει το ρόδι. Πρέπει να χτυπήσει το κουδούνι στην κλειστή εξώπορτα και να του ανοίξουν. Δεν πρέπει να ανοίξει ο ίδιος με το κλειδί του. Έτσι είναι ο πρώτος που μπαίνει στο σπίτι για να κάνει το ποδαρικό με το ρόδι στο χέρι. Μπαίνοντας μέσα, με το δεξί πόδι, σπάει το ρόδι πίσω από την εξώπορτα για να πεταχτούν οι ρώγες του παντού και ταυτόχρονα πρέπει να πει: «με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος κι όσες ρώγες έχει το ρόδι, τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλη τη χρονιά.»

Τα παιδιά μαζεμένα γύρω – γύρω κοιτάζουν οι ρώγες να είναι τραγανές και κατακόκκινες. Όσο γερές κι όμορφες είναι οι ρώγες, τόσο χαρούμενες κι ευλογημένες θα είναι οι μέρες που φέρνει μαζί του ο νέος χρόνος. Άλλη ευχή που συνηθίζεται να λέγεται στο έθιμο του σπάσιμου του ροδιού είναι: «Όσο βαρύ είναι το ρόδι, τόσο βαρύ να είναι το πορτοφόλι μας, όσο γεμάτο καρπούς είναι το ρόδι, να είναι γεμάτο το σπίτι μας με καλά και όσο κόκκινο είναι το ρόδι, τόσο κόκκινη να είναι και η καρδιά μας!»