Η Ζούνα Νασίμ είναι επαγγελματίας δύτρια, που διαμένει στις Μαλδίβες και έχει την πεποίθηση ότι οι καταδύσεις όχι μόνο δεν καταστρέφουν τους κοραλιογενείς υφάλους, αλλά ακριβώς το αντίθετο: Μαθαίνουν στους ανθρώπους να αγαπούν τη θάλασσα,και να την προστατεύουν.
Η Ζούνα καθοδηγεί εννέα παιδιά, μερικά μόλις οκτώ ετών, στα ανοιχτά και τους κατευθύνει μια σειρά από οδηγίες: Πώς να τοποθετήσουν τις μάσκες τους, πώς να προσέχουν τα όργανα μετρήσεων… «Αν έχετε κάποιο πρόβλημα με τα αυτιά σας, πείτε το τώρα για να μην καταδυθούμε», λέει. «Η κατάδυση δεν είναι το πιο σημαντικό πράγμα, το πιο σημαντικό πράγμα είναι να την ευχαριστιέται κάποιος», τους υπενθυμίζει.
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="438" width="780" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
Η Νασίμ είναι ιδρύτρια του Moodhu Bulhaa Dive Centre, δέκα λεπτά με βάρκα από την πρωτεύουσα των Μαλδίβων, το Μαλέ. Σε αντίθεση με τις άλλες σχολές καταδύσεων, που έχουν τη βάση τους σε πολυτελή resorts και στοχεύουν στους τουρίστες, η Νασίμ εκπαιδεύει ντόπιες γυναίκες και παιδιά.
«Στόχος μου είναι να εκπαιδεύσω τους ανθρώπους να αγαπούν τον ωκεανό στις Μαλδίβες», εξηγεί. «Αν κάποιος δεν αγαπά τους κοραλιογενείς υφάλους, δεν θα διαστάσει να πετάξει πλαστικό στον ωκεανό. Αν τους αγαπάει, όμως, θα κάνει κάθε ποσπάθεια για να τους προστατεύσει».
«Ήθελα να αποδείξω ότι οι γυναίκες μπορούν να κάνουν τα πάντα»
Η Νασίμ είναι η δεύτερη κάτοικος των Μαλδίβων που παίρνει δίπλωμα για να εκπαιδεύει από την Επαγγελματική Ομοσπινδία Εκπαιδευτών Καταδύσεων (Professional Association of Diving Instructors – PADI) και η πρώτη γυναίκα στη χώρα που το πετυχαίνει. Οερίπου 1.000 άνθρωποι σε όλον τον κόσμο έχουν τα συγκεκριμένα διπλώματα.
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="619" width="1100" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
«Επέλεξα αυτήν την καριέρα επειδή ήθελα την πρόκληση, Ήθελα να αποδείξω ότι οι γυναίκες μπορούν να κάνουν τα πάντα»
Η Νασίμ έχει στη πλάτη της έως τώρα 25 μαθητές. Στην αρχή έκανε ότι όλοι: Δίδασκε στα ξενοδοχεία. Το 2016 αποφάσισε να ανοίξει τη δική της σχολή στο μικροσκοπικό νησί Βιλινγκίλι, κυρίως για να μπορεί να περνάει περισσότερο χρόνο με τα δικά της παιδιά, αλλά και με την ελπίδα ότι θα αποτελούσε πηγή έμπνευσης και για άλλους κατοίκους της χώρας να κάνουν το ίδιο.
«Αν δούλευα στα ξενοδοχεία θα έβγαζα περισσότερα χρήματα και θα είχα πιο λούσα ζωή. Αλλά, προτίμησα να δουλέψω εδώ για να ανοίξω την πόρτα των καταδύσεων στα παιδιά», κατέληξε.