“Φοβούμαι ότι για μεγάλα διαστήματα πιστέψαμε σε χίμαιρες”, αναφέρει στην πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη, που παραχώρησε στο pagenews.gr, ο Βασίλειος Μαρτζούκος – Αντιναύαρχος εν αποστρατεία Π.Ν.. Μιλώντας στον Λάμπρο Καλαρρύτη και την εκπομπή Point Zero, ο αντιναύαρχος έκανε σαφές πως “μία απειλή μεγέθους Τουρκίας, σαφώς και ευλόγως ξυπνάει ανακλαστικά τα οποία θα πρέπει σε σταθερή βάση να υπάρχουν ακριβώς για να αποφεύγεται η ένταση, η κρίση και κυρίως για να αποφευχθεί η πολεμική σύγκρουση”.
Επισήμανε ωστόσο πως πολιτικά τα μηνύματα, που εκπέμπει ως προς αυτό η Ελλάδα είναι ασαφή και ενίοτε αδύναμε και πως ακριβώς αυτές οι “πολιτικές κατευνασμού”, έχουν κάνει την Τουρκία να αποκτήσει δικαιώματα. “Αναίμακτα μάλιστα”, όπως τόνισε.
Ο Βασίλειος Μαρτζώκος, εξέφρασε την απορία του, για το γεγονός ότι η Ελλάδα ουδέποτε απέκτησε αμυντική βιομηχανία και υπογράμμισε πως όλες οι χώρες, παραδόξως πλην της Ελλάδας, λειτουργούν με «Θουκυδίδειο» λογική, ενώ υπογράμμισε πως η χώρα μας, παραμέλησε τους εξοπλισμούς της, για 15 χρόνια.
Τέλος ο αντιναύαροχος Π.Ν. εν αποστρατεία επισήμανε τον παράξενο ρόλο περιβαλλοντικών ΜΚΟ, που με τη στάση τους δρουν ανασταλτικά στην αξιοποίηση των υποθαλασσίων κοιτασμάτων μας. Εξόχως ενδιαφέρονται είναι δε, όσα ανέφερε, για Αιγαίο και Κύπρο, καθώς και για τις φιλοτουρκικές ομάδες στους κόλπους συμμάχων και εταίρων μας.
Οι εξοπλισμοί, δεν αποσκοπούν στον πόλεμο. Αποσκοπούν στην αποφυγή του και στη δημιουργία ενός περιβάλλοντος ασφαλείας, που είναι προϋπόθεση για οποιαδήποτε άλλη δραστηριοποίηση.
Η Ελλάδα και βάσει της γεωγραφικής της θέσης, είναι απαραίτητο να έχει εξοπλισμό και προετοιμασία για το απευκταίο ενδεχόμενο μίας σύρραξης.
Ό,τι και να λέμε μιλάμε για μία πολιτική κατευνασμού. Και ο κατευνασμός δεν έχει κόκκινες γραμμές, ούτε έχει πάτο. Είναι μία σταδιακή παραχώρηση δικαιωμάτων. Και έτσι ο άλλος γίνεται αδηφάγος και ζητάει περισσότερα. Αυτό δεν έχει τελειωμό. Η Τουρκία αυτή τη στιγμή έχει αποκτήσει δικαιώματα. Και μάλιστα αναίμακτα.
Δηλαδή το ότι εμείς δεν μπορούμε να ψάξουμε για υδρογονάνθρακες στο Αιγαίο, είναι αποτέλεσμα του Casus Belli. Και αυτό υπάρχει από το 1995. Αυτό είναι επιτυχία της Τουρκίας.
Όπως επιτυχία είναι και το ότι από το 1974, έχει 40.000 στρατό στην Κύπρο, στρατεύματα εισβολής και κατοχής και εμείς δεν έχουμε. Ενώ είμαστε και εγγυήτρια δύναμη και μητέρα πατρίδα.
Ερώτημα Λάμπρου Καλαρρύτη: Και αξιώνει μάλιστα να αποστρατικοποιήσουμε τα νησιά μας. Δηλαδή να εγκαταλείψουμε αμυντικά έδαφος κυριαρχίας.
Η Τουρκία φορτώνει συνεχώς την ατζέντα. Όχι μόνο φραστικά, αλλά και με κατατεθειμένες επιστολές διαδοχικά στον ΟΗΕ.
Έτσι έκανε το τουρκολιβυκό μνημόνιο, έτσι ζητά αποστρατικοποίηση, έτσι όρισε τη “Γαλάζια Πατρίδα” και έτσι φοβίζει τη διεθνή κοινότητα και προκειμένου να αποφύγει ενδεχόμενες ανωμαλίες στην περιοχή, μεγάλες δυνάμεις που θέλουν πρωτίστως τη σταθερότητα, βλέπετε να ανακαλούν και τον EastMed.
Άρα λοιπόν έχει αποτέλεσμα η πρακτική της Τουρκίας και εναπόκειται σε εμάς να δούμε πρώτα απ’ όλα την ισχύ μας και μετά μαζί με την ισχύ μας, να αναθεωρήσουμε και την πολιτική μας και τις διεκδικήσεις μας. Γιατί ο κατευνασμός είπαμε. πρέπει να σταματήσει.
Η Ελλάδα χρειάζεται ισχυρό ναυτικό με «αριθμούς» πλοίων και ποιοτική υπεροχή.
Η Ελλάδα χρειάζεται επειγόντως νέα υποβρύχιο με δυνατότητα στρατηγικής κρούσης.
Οι μονάδες κρούσεως του δικού μας ναυτικού, πρέπει να κυμαίνονται μεταξύ 13 και 15 μονάδων.
Η αρχή κάθε μονάδος κρούσεως του ναυτικού θα έπρεπε να είναι καινούρια. Και όχι μεταχειρισμένη, γιατί σε βάθος κόστους οφέλους επιχειρησιακού οφέλους, αποτυπώνεται μόνο σε καινούριες μονάδες και όχι μεταχειρισμένες.
Θα πρέπει να μπούμε άμεσα σε μία συμφωνία για νέα υποβρύχια. Άμεσα γιατί αν υπογράψουμε αύριο, θα τα έχουμε σε οκτώ χρόνια. Και θα πρέπει να έχουν στρατηγικής εμβέλειας κατευθυνόμενα βλήματα. Όχι μόνο τορπίλη. Και πρέπει να δούμε αναλυτικά τα του οπλισμού, τα όπλα.
Η Ελλάδα χρειάζεται δική της αμυντική βιομηχανία. Το τουρκικό οπλοστάσιο χρειάζεται προσοχή.
Δεν καταλαβαίνω τι φταίει και είμαστε τόσο πίσω σε αυτά τα ζητήματα.
Η επένδυση στην υψηλή αμυντική τεχνολογία, είναι και ανάπτυξη. Δεν είναι μόνο δαπάνη.
Η Ελλάδα δεν έχει εκμεταλλευτεί το γεωγραφικό της πλεονέκτημα. Τα 6.000 νησιά μας. Όλα αυτά είναι εφικτά, γιατί είναι φτηνά.
Θα μπορούσαμε με 1 δισεκατομμύριο, να καλύψουμε όλο το Αιγαίο με τέτοιου είδους τεχνολογίες σύγχρονες, με τέτοιου είδους μονάδες, χωρίς αυτό να αναιρεί στο παραμικρό την υποχρέωση να κάνουμε το κανονικό εξοπλιστικό πρόγραμμα. Όσο πιο πολύ διασφαλίσεις το Αιγαίο, τόσο περισσότερο αποδεσμεύεις άλλες μονάδες, που θέλεις προς την περιοχή της Κύπρου.
Η Κύπρος δεν είναι μία δυνητική υποχρέωσή μας. Είναι μία υποχρέωση, όπως την ίδια υποχρέωση ακριβώς θα είχαμε για τον Έβρο, για τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Είναι ακριβώς το ίδιο. Δεν υπάρχει καμία διαφορά. Εθνικά είναι ακριβώς το ίδιο.
Σε πολιτικό επίπεδο τα μηνύματά μας θα έπρεπε να είναι ξεκάθαρα. Προσωπικά είμαι λίγο μπερδεμένος, στο τι επιδιώκουμε στην Κύπρο.
Η Κύπρος μας κρατά εν δυνάμει ομήρους, ακόμα και στο Αιγαίο. Τυχόν απώλεια στην Κύπρο θα μας περιόριζε στο Αιγαίο. Θα χάναμε αυτό που έχουμε σήμερα. Σαν ελληνισμός. Άρα λοιπόν, η προάσπιση της Κύπρου είναι εκ των ον ουκ άνευ.
Τα μηνύματά μας τα πολιτικά θα πρέπει να είναι σαφή, η εμπλοκή μας εντονότερη και το ίδιο πράγματα, εννοώ καθαρά μηνύματα, θα πρέπει να υπάρχει και στο κομμάτι τρων υδρογονανθράκων.
Τα πολιτικά μηνύματα ως προς αυτό αρχίζουν και γίνονται λίγο ασαφή. Θέλουμε να εκμεταλλευτούμε τα υποθαλάσσια κοιτάσματα, ή δεν θέλουμε;
Έχουμε βάλει χρονοδιαγράμματα; Έχουμε κλείσει εταιρείες; Γιατί αποσύρονται αυτές δυτικά της Κρήτης;
Γιατί κάποιες οικολογικές- περιβαλλοντικές ΜΚΟ δεν κάνουν αλλού προσφυγές και κάνουν μόνο δυτικά της Κρήτης;
Κάτι δεν μου αρέσει σε όλα αυτά και πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι: Θέλουμε ή δεν θέλουμε τους υδρογονάνθρακες.
Σίγουρα οι σύμμαχοί μας και οι εταίροι μας, βλέποντας ένα κράτος, το οποίο δεν έχει σοβαρές αντιστάσεις, είναι επόμενο να κάνουν στο επόμενο βήμα, αυτό που εξυπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα.
Η αρνητική εξέλιξη με τον EastMed, επίσης προβληματίζει. Πάντα στους κόλπους τους υπήρχαν φιλοτουρκικές ομάδες. (Αναφέρει ενδιαφέρον και συγκεκριμένο παράδειγμα στο Video της εκπομπής). Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί.