Ο ΣΥΡΙΖΑ και τα Rafale

Η έλευση των νεών μαχητικών της Πολεμικής Αεροπορίας προκάλεσε ενθουσιασμό στην κοινή γνώμη συνολικά και όχι μόνο σε αυτούς οι οποίοι ασχολούνται με τα θέματα Άμυνας.

Λογικό και αναμενόμενο. Μπορεί να μην είναι όλοι οι άνθρωποι ειδικοί για να γνωρίζουν τις τεχνικές λεπτομέρειες που κάνουν το συγκεκριμένο μαχητικό ξεχωριστό, οι περισσότεροι όμως αντιλαμβάνονται την αξία της προσθήκης ενός συστήματος που κάνει τη διαφορά στο οπλοστάσιο των Ενόπλων Δυνάμεων. Αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα της ενίσχυσης των αποτρεπτικών δυνατοτήτων της χώρας διότι και ο πλέον αδιάφορος ή άσχετος κατανοεί ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια υπαρκτή και όχι θεωρητική απειλή η οποία εκδηλώνεται καθημερινά με απτό τρόπο. Είναι ο ορισμός της υπαρξιακής απειλής. Ως εκ τούτου η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων καλωσόρισε τις αποφάσεις για τα εξοπλιστικά ως επιβεβλημένες και επείγουσες.

Επίσης οι περισσότεροι αισθάνθηκαν εθνική ανάταση διότι πέραν της τουρκικής επιθετικότητας η οποία είναι ο βασικός λόγος των εξοπλισμών, όλοι ο λαοί σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη χαίρονται όταν η πατρίδα τους γίνεται πιο ισχυρή, αίσθημα σύμφυτο με την εθνική συνείδηση και τη έννοια του πατριωτισμού.

Αυτά για τους κανονικούς ανθρώπους. Ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη καταψήφισε στη Βουλή όλες τις αποφάσεις για τα εξοπλιστικά και όλες τις Αμυντικές Συμφωνίες της χώρας. Θεώρησε προφανώς ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται όπλα αλλά ούτε και συμμαχίες, διότι η Τουρκία μπορεί να αντιμετωπιστεί με ένα εμπνευσμένο αριστερό διεθνιστικό κήρυγμα περί ειρήνης και αλληλεγγύης των λαών. Είναι γνωστή η ευαισθησία του Ερντογάν και του Ακάρ σε αυτές τις ιδέες.

Τελικά δικαιώνεται ο Γιάννης Μπαλάφας ο οποίος σε ανύποπτο χρόνο, προ πρώτης φοράς Αριστεράς, είχε πει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα μειώσει τις αμυντικές δαπάνες και όταν ρωτήθηκε τι θα γίνει με την Τουρκία είχε απαντήσει με πάσα ειλικρίνεια «θα το ρισκάρουμε»… Απλά ήταν μπροστά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δεν αγόρασε ούτε βίδα για τις Ένοπλες Δυνάμεις όσο ήταν κυβέρνηση και η μόνη απόφαση που ελήφθη επί ημερών του, για την αναβάθμιση των F-16 σε Viper, στην πραγματικότητα επιβλήθηκε από τον Τραμπ (να είναι καλά), δικαιολογεί την καταψήφιση των εξοπλισμών με το εξής μπουρδολογίας το ανάγνωσμα:

«Έχουμε εναντιωθεί σε επιλογές που γίνονται εκτός επιτελικού σχεδιασμού, εκτός των προβλεπόμενων διαδικασιών και προτεραιοποίησης των επιτελείων, χωρίς διαφάνεια. Επιλογές που αδιαφορούν για το οικονομικό κόστος σε μια τόσο δύσκολη περίοδο για την ελληνική κοινωνία, αλλά αδιαφορούν και για την ελληνική αμυντική βιομηχανία. Τέτοιες επιλογές όχι μόνο δεν εξασφαλίζουν στην πραγματικότητα την αμυντική θωράκιση της χώρας, μα αντίθετα γεννούν προβλήματα εξάρτησης και ανασφάλειας. Στηρίζουμε τις Ένοπλες Δυνάμεις, επιλέγουμε στοχευμένους και λελογισμένους εξοπλισμούς και δίνουμε μεγάλη προτεραιότητα στην υποστήριξη του άξιου ανθρώπινου δυναμικού και της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας.»

Καταλάβατε τίποτα; Περίπου. «Προτεραιοποίηση» (να το συζητήσουμε πέντε-έξι χρόνια ακόμα και να αποφασίσουμε μετά την εισβολή), «λελογισμένοι εξοπλισμοί» (μην ταράξουμε και τους Τούρκους), «οικονομικό κόστος» (ως γνωστόν υπάρχουν και δωρεάν εξοπλισμοί). Τελικά μόνο οι Τούρκοι και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν πρόβλημα με τους εξοπλισμούς. Λογικό.

Το κερασάκι είναι ότι διαμαρτυρήθηκαν επειδή δεν προσκλήθηκαν στην Τανάγρα στην τελετή για την έλευση των Rafale. Για να το κάνουμε λιανά διαμαρτύρονται γιατί δεν προσκλήθηκαν στην υποδοχή των μαχητικών την αγορά των οποίων καταψήφισαν…

Βέβαια θα μπορούσαν να κάνουν μία αντιπολεμική συγκέντρωση έξω από το αεροδρόμιο για να είναι συνεπείς με την ψήφο τους και να φωνάζουν συνθήματα υπέρ της ελληνοτουρκικής φιλίας. Θα γινόντουσαν για μία ακόμη φορά πανηγυρικό πρωτοσέλιδο στις τουρκικές εφημερίδες, όπως συνηθίζουν τελευταία.

Αν είχαν χιούμορ στο Μαξίμου θα απαντούσαν ότι δεν προσκάλεσαν τον κ. Τσίπρα γιατί ως πρωθυπουργός δεν είχε προσκαλέσει τον κ. Μητσοτάκη στα εγκαίνια του μουσαμά που απεικόνιζε σκίτσα από τα ταμεία του Μετρό Θεσσαλονίκης.