The Lost Daughter: Οι Σπέτσες σκηνικό μιας σπουδαίας ταινίας (pics,vid]
Το σκηνοθετικό της ντεμπούτο κάνει με την ταινία The Lost Daughter, η οποία βασίζεται στο ομότιτλο best seller της Ιταλίδας Elena Ferrante, η εξαιρετική χολιγουντιανή ηθοποιός Maggie Gyllenhaal.
Η ταινία με την εξαιρετική Olivia Colhman στον κεντρικό ρόλο της Leda, έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας και από τον Δεκέμβριο του 2021 προβάλλεται πια στις κινηματογραφικές αίθουσες, αλλά και το Netflix. Δυστυχώς για την ώρα, όχι στην πλατφόρμα της Ελλάδας, στο δημοφιλές δίκτυο.
Και αυτό παρότι η ταινία έχει γυριστεί στις Σπέτσες, με το ελληνικό κοινό, να έχει έναν λόγο παραπάνω να ανυπομονεί για τη θέασή της.
Το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Maggie Gyllenhaal
Το σενάριο της ταινίας βασίζεται στο σπουδαίο ομώνυμο μυθιστόρημα της Έλενα Φεράντε.
Η Leda, μία καθηγήτρια πανεπιστημίου αποφασίζει να πάει διακοπές σε ένα μικρό παραθαλάσσιο χωριό της νότιας Ιταλίας.
Οι δύο κόρες της έχουν πάει να μείνουν με τον πατέρα τους κι έτσι εκείνη νιώθει ελεύθερη. Όταν όμως φτάνει εκεί γνωρίζει μία θορυβώδη οικογένεια από τη Νάπολη. Το ζευγάρι και η κόρη τους σίγουρα δεν περνούν απαρατήρητοι στη Leda. Όταν όμως αρχίζουν να περιπλέκονται οι καταστάσεις ανάμεσα τους, η Leda έρχεται αντιμέτωπη με τις πληγές και τα τραύματα του παρελθόντος της.
H διασκευή του μυθιστορήματος για τη μεγάλη οθόνη ανήκει στην ίδια την Gyllenhaal, η οποία επέλεξε να πραγματοποιήσει τα γυρίσματα της δραματικής ταινίας στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στις Σπέτσες.
Η υπόθεση ακολουθεί την Λήδα (Olivia Colman), μια γυναίκα που βρίσκεται σε διακοπές, όταν την προσοχή της τραβάει μια νεαρή γυναίκα με την κόρη της, των οποίων η σχέση θα της θυμίσει τις δικές της δυσάρεστες αναμνήσεις από τα χρόνια της μητρότητάς της.
Η ταινία μιλά με τον πιο ειλικρινή τρόπο για τη μητρότητα και την ελευθερία
Η ελευθερία για τις γυναίκες που είναι και μητέρες, δεν έρχεται χωρίς το τίμημά της. Oι έντονες τύψεις και ενοχές συχνά συνοδεύουν αυτή τη λυτρωτική αίσθηση της ελευθερίας.
Είναι σαφές πως η ταινία επιχειρεί το αδύνατον: Να σκιαγραφήσει την πολυπλοκότητα μίας γυναίκας. Αλλά το κάνει με μαγευτικό τρόπο.
Και φυσικά μιλάμε για πολυπλοκότητα συναισθημάτων και ιδιοσυγκρασιών. Οι γυναίκες θέλουν και μπορούν να είναι επαγγελματίες, φίλες, αδερφές, μητέρες και παράλληλα να νιώθουν και να εκφράζουν αγάπη, θυμό, φόβο ή εγωισμό.
Το The Lost Daughter εξερευνά τι συμβαίνει στις γυναίκες που προσπαθούν να μπουν σε ένα μόνο κουτάκι από όλα εκείνα που εντελώς στερεοτυπικά ορίζει η κοινωνία. Και φυσικά τι συμβαίνει όταν τελικά αποτυγχάνουν σε αυτό.
Βλέπουμε ότι η Leda σε νεαρότερη ηλικία ασφυκτιούσε με τις κόρες της και δεν μπορούσε να δουλέψει. Στο σήμερα, κοιτώντας τη νεαρή μητέρα Nina με τη μικρή κόρη της, πιστεύει ότι γίνεται κάτι ανάλογο. Ελπίζει ότι θα βρει έναν άνθρωπο που νιώθει όσα ένιωσε εκείνη πριν χρόνια και που ίσως την βασανίζουν ακόμη.
Οι συντελεστές
Στην ταινία εμφανίζονται ακόμα οι Jessie Buckley, Dakota Johnson, Ed Harris, Peter Sarsgaard, Dagmara Dominczyk, Paul Mescal, Jack Farthing, Robyn Elwell, Ellie Blake, Oliver Jackson-Cohen, Πάνος Κορώνης, Alexandros Mylonas, Alba Rohrwacher, Νίκος Πουρσανίδης και Athena Martin. Η πρεμιέρα στις κινηματογραφικές αίθουσες στις ΗΠΑ έγινε στις 17 Δεκεμβρίου 2021.
Πού γυρίστηκε η ταινία
Η ταινία γυρίστηκε στο ελληνικό νησί των Σπετσών του Αργοσαρωνικού. Το αρχικό σενάριο του Gyllenhaal λάμβανε χώρα στις Ηνωμένες Πολιτείες και ο σχεδιαστής παραγωγής Enbal Weinberg σχεδίαζε αρχικά γυρίσματα στην Ανατολική Ακτή σε μια παραλιακή πόλη του Cape Cod. Ωστόσο, οι περιορισμοί της πανδημίας ανάγκασαν την παραγωγή να κινηθεί διεθνώς, οπότε η Gyllenhaal τροποποίησε το σενάριό της ανάλογα.
Οι περιορισμοί της πανδημίας όμως κατέστησαν αδύνατο για το συνεργείο να πηγαινοέρχεται μόλις έφτασαν στις Σπέτσες, πράγμα που σημαίνει ότι ακόμη και σκηνές αναδρομής που υποτίθεται ότι έλαβαν χώρα στην Αμερική γυρίστηκαν στην Ελλάδα.
Μια πράσινη οθόνη χρησιμοποιήθηκε για τη σκηνή όπου η νεαρή Λήδα και η οικογένειά της έκαναν διακοπές στα βουνά.
Φωτογραφία: ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΡΑΚΟΥΛΙΔΗΣ / NETFLIX © 2021
«Όλα έπρεπε να αποσταλούν», είπε ο Weinberg. «Νομίζω ότι στην πραγματικότητα ψάχναμε για σόμπα για ένα μήνα, γιατί δεν υπάρχουν σόμπες στην Ελλάδα που να μοιάζουν με αμερικανικές σόμπες».
Για το διαμέρισμα, το πλήρωμα μετέτρεψε τα αχρησιμοποίητα δωμάτια ενός σχολείου του 18ου αιώνα στο νησί σε πολυκατοικία. “Την πρώτη φορά που το πλήρωμα πήγε στο διαμέρισμα, ήταν γοητευμένοι, επειδή βρίσκεσαι σε ένα ελληνικό νησί. Μετά ανοίγεις αυτήν την πόρτα και βρίσκεσαι στη Νέα Υόρκη ή τη Βοστώνη. Ήμουν πραγματικά περήφανος για αυτό.”
Η καθοριστική συνάντηση στην παραλία Ζωγερία των Σπετσών
Μία από τις βασικές τοποθεσίες της ταινίας είναι η παραλία όπου η Leda συναντά τη νεαρή μητέρα Νίνα (Ντακότα Τζόνσον) και την οικογένειά της. Για αυτό, η παραγωγή κατευθύνθηκε στο βορειοδυτικό άκρο του νησιού και στον απόμερο κόλπο της Ζωγεριάς, που θεωρείται η πιο όμορφη παραλία των Σπετσών.
Στη συνοικία Κουνουπίτσα
Εκτός από την παραλία, βλέπουμε τη Λήδα της Olivia Colman μέσα και γύρω από την πόλη των Σπετσών, στα ανατολικά του νησιού και πολύ στο πιο πολυσύχναστο σημείο των Σπετσών. Μια από τις συνοικίες της, η Κουνουπίτσα είναι ακριβώς βόρεια και δεν είναι τόσο έξυπνη όσο το κέντρο, όπου δεσπόζει το ιστορικό Poseidonion Grand Hotel και η πλατεία του. Εδώ βρίσκουμε το διαμέρισμα της Λήδας, στην παραλιακή οδό Αναργύρων, με το μπαλκόνι του να φαίνεται από την ταβέρνα Mosquito.
Το λιμανάκι της Ντάπια
Βλέπουμε τη Leda (Λήδα, καθόλου τυχαίο όνομα) και τους άλλους ήρωες εδώ. Συχνά με το νησί Ντόκος ορατό στο φόντο και είναι επίσης το σημείο, όπου βρίσκεται η ταβέρνας όπου η κεντρική ηρωίδα, δειπνεί με τον Γουίλ.
Παλιό Λιμάνι
Στα νότια της πόλης των Σπετσών, το «Παλιό Λιμάνι» είναι μια άλλη συνοικία που επισκεπτόμαστε καθώς ακολουθούμε τη Λήδα. Εδώ βρίσκεται το Bikini, το bar, όπου γίνεται το υπαίθριο χορευτικό πάρτι προς το τέλος της ταινίας, και βλέπουμε τη Λήδα να χορεύει και να τραγουδά το «Living On A Prayer».
Το Cine Titania
Αν και είναι το σκηνικό μιας στιγμής έντασης στην ταινία, αυτός ο υπαίθριος κινηματογράφος είναι ένα από τα πιο σαγηνευτικά σκηνικά του The Lost Daughter. Κατασκευάστηκε αρχικά τη δεκαετία του 1960 και για τις Σπέτσες αποτελεί ένα αγαπημένο ορόσημο. Το σινεμά ο Παράδεισος των Σπετσών, που ανακαινίστηκε προ πενταετίας σε στυλ εποχής, διατηρώντας τη συρόμενη οροφή για προστασία από τις καλοκαιρινές βροχοπτώσεις, αλλά προσθέτοντας έναν υπερσύγχρονο ψηφιακό προβολέα.
Βρίσκεται σε μια πλατεία, λίγους δρόμους πίσω από το λιμάνι. Τώρα διευθύνεται από το Poseidonion Grand Hotel, προσφέροντας δύο προβολές την ημέρα από τον Ιούνιο έως τον Οκτώβριο.
Το ιστορικό Poseidonion Grand Hotel
Δεσπόζοντας στο παραλιακό μέτωπο της Ντάπιας, το Poseidonion χρησιμοποιήθηκε ως βάση για την παραγωγή του film. Βλέπουμε μια από τις σκάλες του να χρησιμοποιείται κατά λάθος σε μια σκηνή αναδρομής. Χτίστηκε το 1914 από τον Σωτήριο Αναργύριο, έναν ντόπιο που έκανε περιουσία, δουλεύοντας στην παραγωγή καπνού στην Αμερική και έγινε ο βασικός ευεργέτης του νησιού του στην Ελλάδα.
Φύτεψε και διατήρησε ακόμη και τα πευκοδάση που εμφανίζονται σε όλη την ταινία. Για το ξενοδοχείο, το μοντέλο της κατασκευής του ήταν το Carlton στις Κάννες και μια ανακαίνιση του 2009 διατήρησε αυτό το μεγαλειώδες στυλ που βοήθησε να καθοριστεί το νησί για έναν αιώνα. Το 2021, ήταν η κύρια τοποθεσία και για το Knives Out 2.
Η ιστορική Αναργύρειος και Κοργιαλένειος Σχολή Σπετσών
Στη βορειοανατολική ακτή του νησιού, αυτό είναι άλλο ένα από τα μεγάλα έργα του Σωτηρίου Αναργύρου. Χτισμένο το 1923 σε νεοκλασικό στυλ, ήταν μια συνειδητή προσπάθεια να δημιουργηθεί μια ελληνική εκδοχή του βρετανικού δημόσιου σχολείου.
Στη Σπετσιώτικη παράδοση, είναι το The Byron School ofThe Magus, που γράφτηκε το 1966 από τον John Fowles, ο οποίος δίδασκε αγγλικά εδώ στις αρχές της δεκαετίας του ’50. Λειτουργεί πια, ως πολιτιστικό και συνεδριακό κέντρο από το 1986.
Για το The Lost Daughter, ήταν η βάση των σκηνών flashback με πρωταγωνίστρια την Jessie Buckley ως τη νεαρή Leda. Έτσι βλέπουμε μερικά δωμάτια στη φυσική τους, λίγο πολύ κατάσταση, συμπεριλαμβανομένης της αίθουσας διαλέξεων όπου η Λήδα σημειώνει μια πρώιμη επιτυχία, την οποία και αναπολεί σε ένα flashback.
Όπως και το ίδιο το Σχολείο, η μεταμόρφωση έμοιαζε λίγο με τηλεμεταφορά: «Την πρώτη φορά που το πλήρωμα μπήκε στο διαμέρισμα, ήταν γοητευμένοι», λέει ο σχεδιαστής παραγωγής Inbal Weinberg. «Είσαι σε ένα ελληνικό νησί, τότε ανοίγεις αυτήν την πόρτα και βρίσκεσαι στο New Yorkor στη Βοστώνη».
Όπως και με το ξενοδοχείο Poseidonion, μπορούμε να περιμένουμε να δούμε περισσότερα από το ιστορικό αυτό σχολείο στις οθόνες μας και σε μελλοντικές μεγάλες κινηματογραφικές παραγωγές.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Το σχόλιο σας