ΣΥΡΙΖΑ: Οι αιτίες του κακού και τα «άνθη» της οργής…

«Στον ΣΥΡΙΖΑ χωράνε και ο Πολάκης και ο Δραγασάκης και ο Αλέξης Τσίπρας και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος», τόνισε ο πρόεδρος του κόμματος στη χθεσινή του συνέντευξη, θέλοντας να υπερασπιστεί τη πολυσυλλεκτικότητα και τη θετική προοπτική του νέου εγχειρήματος του. Και μέχρις εδώ σωστά. Όλοι χωράνε. Το πώς είναι μια άλλη ιστορία. Γιατί ο Πολάκης δεν έχει καμία σχέση με τον Γιάννη Δραγασάκη.

Αλλά και αν είχε, η αλήθεια δεν έχει ειπωθεί ολόκληρη. Γιατί με τη πρόταση Τσίπρα, η ανώτατη κοινοβουλευτική ή ευρωκοινοβουλευτική θητεία είναι τα 12 χρόνια. Με άλλα λόγια ο Πολάκης θα συνεχίσει να είναι βουλευτής -αν εκλεγεί φυσικά- ενώ ο Γιάννης Δραγασάκης ούτε υποψήφιος. Το ίδιο ισχύει και για τον Ευκλείδη Τσακαλώτο και τον Νίκο Βούτση και τον Θοδωρή Δρίτσα! Εκτός αν ισχύσει από την επόμενη φορά.  Δηλαδή με τις εκλογές της απλής αναλογικής ή μετά και από αυτές; Γιατί αν ισχύσει αυτό, τότε γιατί τόση βιασύνη για αλλαγή θητειών;

Πρόβλημα που δεν λύνεται εκκαθαρίζεται, υποστηρίζουν πολλοί που επιθυμούν να λυθούν μια και δια παντός τα εσωτερικά προβλήματα και να ξεκινήσει «η φυγή προς τα εμπρός». Επιμένουν, δε, πως με τα ίδια υλικά δεν φέρνεις άλλα αποτελέσματα. Σωστό. «Με ποια υλικά φέρνεις άλλα αποτελέσματα;», ρωτούν οι επικριτές του.

Είναι γεγονός πως ο Αλέξης Τσίπρας είναι το πρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ. Και στη σύγχρονη εποχή, ανέκαθεν μάλλον, τα κόμματα έχουν εικόνα. Το μέσον και το μήνυμα, όπως θα έλεγε και ο Ουμπέρτο Έκο. Και χωρίς τον Αλέξη Τσίπρα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα επέστρεφε, λένε, στο βασανιστικά ιστορικό ποσοστό του 3%. Κοντολογίς no Tsipras no party ή κάλπη! «Μα με αυτό το κόμμα δεν έγινε κυβέρνηση, με αυτούς τους βουλευτές δεν κυβέρνησε, με αυτό το  brand name δεν κυριάρχησε;», αναρωτιούνται οι διαφωνούντες.

Είναι σαφές, επίσης, πως η διαιώνιση ενός προβλήματος μετατρέπεται σε ισχυρή τροχοπέδη. Ένας γόρδιος δεσμός. Ένας βράχος που μπορεί να σε τραβήξει στον πάτο της πολιτικής θάλασσας. Είτε τον κόβεις, είτε τον σέρνεις. Επιλογή είναι. Κατά το παρελθόν ο Αλέξης Τσίπρας είχε επιλέξει το βελούδινο διαζύγιο. Με την υπόθεση του Παναγιώτη Λαφαζάνη που αποχώρησε. Άξιζε να σημειωθεί πως η λεγόμενη «Αριστερή Πλατφόρμα» είχε το 35%, περίπου το κόμματος και είχαν αποχωρήσει 25 βουλευτές.

Είναι δεδομένο πως κανείς δεν αμφισβητεί εντός του κόμματος τον Αλέξη Τσίπρα και ο ίδιος έχει τονίσει επανειλημμένως πως δεν είναι υπέρ των εκκαθαρίσεων.

«Δεν είναι στη κουλτούρα μου», λέει και όπως σημείωσε στη συνέντευξη του «δεν πιστεύω στους ηγέτες που επιβάλλονται με διατάγματα. Αν ήθελα κάτι τέτοιο σας διαβεβαιώνω ότι θα το είχα κάνει. Όσο για το αν θέλω να διώξω κάποιους από δίπλα μου και αυτό αν ήθελα θα το είχα κάνει»…

Τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο μεγαλύτερος αντίπαλος ή ο Μητσοτάκης;…