Άντονι Χόπκινς: Βλέπω τις ρυτίδες αλλά δεν με νοιάζει

Άντονι Χόπκινς: «Κανείς από εμάς δεν ξέρει πού πηγαίνει και αυτό είναι το διασκεδαστικό κομμάτι»

Ένα από τα ζώντα ιερά τέρατα του κινηματογράφου και της βιομηχανίας του θεάματος, ο Σερ Άντονι Χόπκινς παραμένει αειθαλής ακόμη και τώρα, στα 85 του.

Γεννημένος στην Ουαλία, ο Χόπκινς ξεκίνησε να κερδίζει αναγνωρισιμότητα στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Έκτοτε, έγινε περισσότερο γνωστός με ταινίες όπως η Σιωπή των Αμνών, Οι Δύο Πάπες και πιο πρόσφατα ο Πατέρας, απέναντι από την επίσης βραβευμένη με Όσκαρ, Ολίβια Κόλμαν.

Περίπου στα 70 του, ο ηθοποιός διαγνώστηκε με μια μορφή αυτισμού, με τον σταρ να δηλώνει «απογοητευμένος» εξηγώντας ότι δεν «νιώθει διαφορετικά».

Τις ημέρες της πανδημίας, ο Χόπκινς έγινε αρκετές φορές viral μέσα από αναρτήσεις του, που άλλοτε τον έδειχναν να παίζει πιάνο ή να χορεύει με τη Σάλμα Χάγιεκ.

Celebrating with @salmahayek the dancing queen 💃🏻 pic.twitter.com/XzbqXRqiNe

— Anthony Hopkins (@AnthonyHopkins) April 28, 2021

«Παίζω πιάνο και αυτή είναι η αγάπη μου. Διαβάζω, ζωγραφίζω και συνθέτω μουσική, έτσι έχω μια αρκετά γεμάτη δημιουργική ζωή. Και δεν είναι επειδή, ξέρετε, έχω εμμονή με τη δημιουργία  Μου αρέσει να ζωγραφίζω. Δεν ξέρω αν είμαι καλός σε αυτό, αλλά ζωγραφίζω. Ζωγραφίζω πολύ γρήγορα. Ζωγραφίζω σε ακρυλικό και φαίνεται να πηγαίνει καλά και γράφω μουσική, συνθέτω μουσική και παίζω πιάνο και διαβάζω πολύ και η ζωή είναι ωραία. Η υποκριτική λοιπόν είναι κάτι που κάνω ως συμπλήρωμα», λέει σε συνέντευξή του στο The Talks.

Wishing everyone a healthy and safe holiday. May the magic of the season stay with us through 🌟2022🌟 pic.twitter.com/V5ez7rQG1M

— Anthony Hopkins (@AnthonyHopkins) December 25, 2021

«Η θνητότητα είναι ο μεγάλος σωτήρας, τελικά σε βγάζει από τα πάντα και αυτό κάνει τη ζωή καλή, ξέρεις;»

«Μακάρι όταν ήμουν νεότερος να ήξερα ό,τι ξέρω σήμερα, πώς νιώθω σήμερα. Γιατί όταν είσαι νεότερος είσαι γεμάτος έντονα συναισθήματα και όλα είναι πολύ πιο σημαντικά και κοιτάς πίσω και σκέφτεσαι «Ω, τι ήταν αυτό;» Τίποτα δεν είναι τόσο σημαντικό, απλά ζήστε τη ζωή σας γιατί είμαστε εδώ για τόσο σύντομο χρονικό διάστημα», λέει με τη σοφία της ηλικίας.

Δηλώνει πως του αρέσει να μεγαλώνει, ωστόσο προσπαθεί να διατηρεί τη φόρμα του. «Κοιτάζομαι στον καθρέφτη και βλέπω τις ρυτίδες, αλλά δεν με νοιάζει, είναι μια καλή στιγμή. Δεν ξέρω γιατί είναι τόσο καλή η στιγμή, αλλά είναι μια καλή στιγμή. Η θνητότητα είναι ο μεγάλος σωτήρας, τελικά σε βγάζει από τα πάντα και αυτό κάνει τη ζωή καλή, ξέρεις; Διαβάστε τον Καρλ Γιουνγκ. Κάνει τη ζωή πιο πλούσια γιατί αυτό είναι. Κανείς από εμάς δεν ξέρει πού πηγαίνει και αυτό είναι το διασκεδαστικό κομμάτι».

Το ξεκίνημα της καριέρας του

Μετά την αποφοίτησή του από το Royal Welsh College of Music & Drama το 1957, ο Χόπκινς φοίτησε στη Βασιλική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης του Λονδίνου και στη συνέχεια τον εντόπισε ο Λόρενς Ολιβιέ που τον προσκάλεσε να συμμετάσχει στο Βασιλικό Εθνικό Θέατρο το 1965.

Το 1968, ο Χόπκινς πέτυχε την αναγνώριση στον κινηματογράφο, παίζοντας τον Ρίτσαρντ τον Λεοντόκαρδο στο The Lion in Winter. Στα μέσα της δεκαετίας του 1970, ο Ρίτσαρντ Άτενμπορο, ο οποίος σκηνοθέτησε πέντε ταινίες του Χόπκινς, τον αποκάλεσε «τον μεγαλύτερο ηθοποιό της γενιάς του».

Το 1991, υποδύθηκε τον Hannibal Lecter στην ψυχολογική ταινία τρόμου The Silence of the Lambs, κερδίζοντας το Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου. Επανέλαβε τον ρόλο στη συνέχεια του Hannibal και στο prequel Red Dragon.

Άλλες αξιοσημείωτες ταινίες περιλαμβάνουν The Elephant Man (1980), 84 Charing Cross Road (1987), Howards End (1992), Bram Stoker’s Dracula (1992), Shadowlands (1993), Legends of the Fall (1994), Meet Joe Black (1998). ), The Mask of Zorro (1998), Thor (2011), Thor: The Dark World (2013), Transformers: The Last Knight (2017) και Thor: Ragnarok (2017). Έλαβε άλλες τέσσερις υποψηφιότητες για Όσκαρ για το The Remains of the Day (1993), το Nixon (1995), το Amistad (1997) και το The Two Popes (2019) πριν κερδίσει ένα τέταρτο βραβείο BAFTA και ένα δεύτερο Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία ενός ηλικιωμένου άνδρα που διαγνώστηκε με άνοια στο The Father (2020). Ο Χόπκινς έγινε ο γηραιότερος νικητής του Όσκαρ Α’ Ανδρικού Ρόλου μέχρι σήμερα.

Προσωπική ζωή

Ο Χόπκινς έχει παντρευτεί τρεις φορές. Ήταν παντρεμένος με την Petronella Barker από το 1966 έως το 1972, την Jennifer Lynton από το 1973 έως το 2002 και τη Stella Arroyave από το 2003.

Έχει μια κόρη, την ηθοποιό και τραγουδίστρια Abigail Hopkins (γεννημένη στις 20 Αυγούστου 1968), από τον πρώτο του γάμο. Οι δύο τους είναι εντελώς αποξενωμένοι. Όταν κάποτε ρωτήθηκε αν είχε εγγόνια, απάντησε, «Δεν έχω ιδέα. Οι άνθρωποι διαλύονται. Οι οικογένειες χωρίζονται και, ξέρετε, όλα συνηγορούν στο να συνεχίσεις τη ζωή σου. Οι άνθρωποι κάνουν επιλογές, δεν με νοιάζει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο».

Ο Χόπκινς υπήρξε αλκοολικός και έχει μείνει νηφάλιος από τότε που σταμάτησε να πίνει αμέσως μετά τα Χριστούγεννα του 1975.

Όπως έχει εξομολογηθεί, «Έκανα αυτό το κβαντικό άλμα όταν ζήτησα βοήθεια. Μια γυναίκα μου μίλησε και μου είπε, απλά εμπιστεύσου τον Θεό. Και είπα, καλά, γιατί όχι;».