Μαρία Μπεκατώρου: «Όταν πηγαίνω στον τάφο του πατέρα μου, ξαναζώ την ημέρα της κηδείας του»

Μαρία Μπεκατώρου: «Ο πατέρας μου δεν πρόλαβε να δει όλη μου την εξέλιξη, θα ήθελα λίγο ακόμα από εκείνον θα χαιρόταν για μένα».

Μια συνέντευξη από καρδιάς παραχώρησε η Μαρία Μπεκατώρου στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» και τη Δανάη Μπάρκα. Η αγαπητή παρουσιάστρια μεταξύ άλλων μίλησε για το πως ξεκίνησε τη καριέρα της στην τηλεόραση, που φέτος συμπληρώνει 30 χρόνια, αλλά και για τον γάμο της.

Μιλώντας για το νέο αγαπημένο τηλεπαιχνίδι του MEGA, το «The Chase» η Μαρία Μπεκατώρου επισήμανε ότι οι chasers δεν ξέρουν ποτέ τις ερωτήσεις από πριν: «Η αλήθεια είναι ότι ξέρουν όμως πάρα πολλά πράγματα και τους βγάζουμε το καπέλο. Παίζω ασταμάτητα και στο σπίτι και εκείνη την ώρα είμαι πάντα με τους παίκτες. Καταλαβαίνω την αγωνία τους και παίζω μαζί τους».

«Εκεί που ήμουν στο Τηλεάστυ μου και ήμουν ευτυχισμένη»

Για την αρχή της καριέρα της, η Μαρία Μπεκατώρου απάντησε: «Με φανταζόμουν μεγάλη γυναίκα να κάνω τη δουλειά αυτή και να δίνω χαρά. Δεν ψαχνόμουν προσωπικά, δεν κοίταξα ποτέ κάτι άλλο. Ήμουν εκεί και έδειχνα και στους άλλους ότι θα είμαι εκεί για πάντα σχεδόν. Είχα απόλυτη ελευθερία, τα ωραία τα δικά μου που ήξερα να τα οριοθετώ. Αυτό με έκανε να κάνω μια ωραία, αληθινή, βγαλμένη από την ψυχή μου τηλεόραση.

Είχα κάποιες προτάσεις πριν από το “Just the 2 of us”, πήγαινα, ήξερα όμως ότι δεν θα το κάνω. Δεν ήταν φόβος, ήταν η ανασφάλεια για το αύριο και το ότι εγώ εκεί ήμουν πάρα πολύ καλά. Εκεί που ήμουν στο Τηλεάστυ μου και ήμουν ευτυχισμένη, ήρθε το J2US, που ήταν μια παράλληλη τηλεοπτική δράση.

Πίστευα ότι μπορώ να τραγουδήσω καλά, πήγα εκεί και το διασκέδασα τρομερά γιατί δεν είχα στόχο. Μπήκα σε μεγάλα πλατό, μου άρεσε και αυτό, δεν το πίστευα. Το ζούσα, το διασκέδασα και μετά έφτασα χωρίς να το καταλάβω στον τελικό».

Τι είπε για τον πατέρα της

Η Μαρία Μπεκατώρου κατέληξε στη συνέχεια: «Ήμουν παιδί του γάμου, ήθελα να παντρευτώ, σκεφτόμουν τα νυφικά. Γενικά σκεφτόμουν ότι μπορεί να καταλήξω στην Κεφαλονιά κάποια στιγμή. Το έχω μετανιώσει τώρα αυτό. Ο πατέρας μου την Κεφαλονιά την αγαπούσε αθεράπευτα. Όταν πηγαίνω εκεί, επηρεάζομαι πάρα πολύ.

Πολλές φορές όταν πηγαίνω στον τάφο του, ξαναζώ την ημέρα της κηδείας του. Ο πατέρας μου δεν πρόλαβε να δει όλη μου την εξέλιξη. Επειδή τον βλέπω και στον ύπνο μου, ξέρω ότι είναι πάρα πολύ χαρούμενος για αυτό που μου έχει τύχει. Πάντα έχω την ευχή του και πάντα εκείνος κοιτάζω στα πρώτα μου ξεκινήματα και πριν από τις μεγάλες πρεμιέρες».