Η Chelsea Manning βρίσκεται στο επίκεντρο του φεστιβάλ ταινιών για τα ανθρώπινα δικαιώματα της Γενεύης

Το ανησυχητικό ντοκιμαντέρ του Hans Block «Made to Measure» προβλήθηκε το Σάββατο 5 Μαρτίου στο 20ό φεστιβάλ κινηματογράφου για τα ανθρώπινα δικαιώματα της Γενεύης, FIFDH.

Το συναρπαστικό κομμάτι θέτει το ερώτημα: Είναι δυνατόν να αναδημιουργηθεί η ζωή ενός ανθρώπου με βάση αποκλειστικά τις αναζητήσεις του στο Google;

Το «υπόλειμμα συμπεριφοράς» είναι το κεντρικό στοιχείο εδώ. Αυτά τα μικρά ίχνη δεδομένων που αφήνουμε καθώς προχωράμε στην καθημερινή ζωή. Και αυτή η ταινία μας δείχνει πώς το κάνουμε αυτό και τι μπορεί να συμπεράνει ο υπόλοιπος κόσμος για εσάς από αυτό.

Το πείραμα

Η υπόθεση είναι ένα πείραμα που χρησιμοποιεί μηχανική μάθηση για να αναλύσει το ψηφιακό μας αποτύπωμα και, στη συνέχεια, να δημιουργήσει ένα ψυχολογικό προφίλ από αυτά τα δεδομένα.

Χρησιμοποίησαν μια εθελόντρια ως περιπτωσιολογική μελέτη και την περιέγραψαν κατά τη διάρκεια πέντε ετών, οδηγώντας σε ένα θεατρικό φινάλε όπου η ψηφιακή της ζωή θα κατοικούνταν, σαν να λέγαμε, και θα της έπαιζε πίσω μια ηθοποιός.

Όλοι γνωρίζουμε πόσο πολύτιμοι είναι οι αλγόριθμοι για το διαδικτυακό λιανικό εμπόριο. Μπορεί όμως ένα προφίλ από το ιστορικό αναζήτησής μας να πει στους ανθρώπους πολύ βαθύτερα στοιχεία για τον πραγματικό μας εαυτό; Μπορεί να απαντήσει σε ερωτήσεις όπως: Τι φοβάμαι; και για τι θα ήμουν διατεθειμένος να παλέψω;

Αυτό που ψάχνουμε είναι μεγάλη επιχείρηση. Πάρτε για παράδειγμα την υγεία. Οι αναζητήσεις μας παρακολουθούνται και τα αποτελέσματα συγκεντρώνονται και πωλούνται σε φαρμακευτικές και ασφαλιστικές εταιρείες από μεσίτες δεδομένων, και αυτό συμβαίνει σε όλους μας.

Τα συναισθήματα

Η χαρτογράφηση της ζωής αυτής της γυναίκας μετατράπηκε σε ένα εξαιρετικά συγκινητικό κομμάτι κινηματογραφικής δημιουργίας όταν το προφίλ αναζήτησης είχε αποκαλύψει μια αποβολή. Κινούμενος μέχρι δακρύων το θέμα έπρεπε να κάνει ένα διάλειμμα.

“Έτσι ήταν. Καθόλου σε αυτό το πλαίσιο, αλλά ακόμα. Αυτό είναι τρελό”, είπε, συγκλονισμένη από το πώς η πραγματικότητά της είχε συνδυαστεί και είχε δοθεί ζωή λόγω ενός συνόλου δεδομένων.

«Έτσι ήταν», επανέλαβε στην ηθοποιό απέναντί ​​της. «Πραγματικά κάρφωσες εκείνη τη στιγμή».

Αργότερα είπε ότι ένιωθε ότι «είχαν υποκλαπεί».

Η ανακεφαλαίωση πέτυχε ένα είδος δυαδικότητας με την αληθινή ζωή του υποκειμένου όταν ήρθε να θυμηθεί το παρελθόν της, μετά το πείραμα. “Δεν μπορώ να επιστρέψω στην πραγματική εμπειρία της ζωής μου. Είναι σαν η πραγματικότητα να έχει αναμειχθεί με την ιστορία. Δεν μπορώ να φτάσω πια σε αυτό το μέρος, τα ανακατεύω όλα και δεν ξέρω καν τι είναι αλήθεια .”

Το ίδιο και για την ηθοποιό. Μια αναταραχή. «Αισθάνθηκα ανατριχιαστικά και ντροπαλά».