Πόλεμος στην Ουκρανία – Μαριούπολη: Οι 4 λόγοι που την καθιστούν “ζωτικής σημασίας” για τους Ρώσους

Εάν η Μαριούπολη “πέσει”, τότε η Ρωσία θα είχε τον έλεγχο του 80% της ακτογραμμής της Ουκρανίας στη Μαύρη Θάλασσα – διακόπτοντας το θαλάσσιο εμπόριο και απομονώνοντάς την περαιτέρω από τον κόσμο. Αντιστεκόμενοι οι Ουκρανοί στις δυνάμεις που προωθούνται τις τελευταίες τρεις εβδομάδες, κατάφεραν να απασχολήσουν μεγάλο αριθμό ρωσικών στρατευμάτων. Αλλά αυτή η αποτυχία της Ρωσίας να εξασφαλίσει την ταχεία κατάληψη της πόλης, ώθησε τους Ρώσους διοικητές να καταφύγουν σε μια εκδοχή του 21ου αιώνα μεσαιωνικών τακτικών πολιορκίας. Έχουν χτυπήσει τη Μαριούπολη με πυροβολικό, ρουκέτες και πυραύλους – καταστρέφοντας πάνω από το 90% της πόλης. Έχουν επίσης διακόψει την πρόσβαση σε ηλεκτρισμό, θέρμανση, γλυκό νερό, τρόφιμα και ιατρικές προμήθειες – δημιουργώντας μια ανθρωπιστική καταστροφή για την οποία η Μόσχα κατηγορεί τώρα την Ουκρανία για την άρνησή της να παραδοθεί μετά το τελεσίγραφο. Ένας Ουκρανός βουλευτής κατηγόρησε τη Ρωσία ότι «προσπαθεί να λιμοκτονήσει τη Μαριούπολη για να παραδοθεί».

Η Ουκρανία έχει ορκιστεί να υπερασπιστεί την πόλη μέχρι τον τελευταίο στρατιώτη. Μπορεί κάλλιστα να φτάσει σε αυτό. Τα ρωσικά στρατεύματα πιέζουν σιγά-σιγά στο κέντρο και, ελλείψει οποιουδήποτε είδους εφαρμόσιμης ειρηνευτικής συμφωνίας, η Ρωσία είναι πλέον πιθανό να εντείνει τους βομβαρδισμούς της, χωρίς διακρίσεις μεταξύ ενόπλων και άμαχου πληθυσμού, που αριθμεί πάνω από 200.000 αυτή τη στιγμή στην πόλη. Εάν, και όταν, η Ρωσία πάρει τον πλήρη έλεγχο της Μαριούπολης, αυτό θα απελευθερώσει σχεδόν 6.000 άνδρες από τα στρατεύματά της, οι οποίοι θα ενισχύσουν άλλα ρωσικά μέτωπα γύρω από την Ουκρανία. Υπάρχουν πολλές δυνατότητες ως προς το πού θα μπορούσαν να επανατοποθετηθούν: στα βορειοανατολικά για να συμμετάσχουν στη μάχη για την περικύκλωση και την καταστροφή των τακτικών ενόπλων δυνάμεων της Ουκρανίας που πολεμούν τους αυτονομιστές υπέρ του Κρεμλίνου στην περιοχή του Ντονμπάς, προς τα δυτικά για να ωθήσει προς την Οδησσό, η οποία θα ήταν η τελευταία σημαντική διέξοδος της Ουκρανίας στη Μαύρη Θάλασσα.

2. “Στραγγαλισμός” της ουκρανικής οικονομίας

Η Μαριούπολη υπήρξε από καιρό ένα στρατηγικά σημαντικό λιμάνι στην Αζοφική Θάλασσα, μέρος της Μαύρης Θάλασσας. Είναι το μεγαλύτερο λιμάνι στην περιοχή της Αζοφικής Θάλασσας και έδρα ενός σημαντικού εργοστασίου σιδήρου και χάλυβα. Σε κανονικούς καιρούς, η Μαριούπολη είναι βασικός εξαγωγικός κόμβος για τον χάλυβα, τον άνθρακα και το καλαμπόκι της Ουκρανίας που προορίζονται για πελάτες στη Μέση Ανατολή και όχι μόνο.

Εδώ και οκτώ χρόνια, μετά την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Μόσχα το 2014, η πόλη βρίσκεται “στριμωγμένη” μεταξύ των ρωσικών δυνάμεων σε αυτή τη χερσόνησο και των αυτονομιστών υπέρ του Κρεμλίνου στις αποσχισθείσες αυτοανακηρυχθείσες δημοκρατίες του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ. Η απώλεια της Μαριούπολης θα ήταν σημαντικό πλήγμα για ό,τι έχει απομείνει από την οικονομία της Ουκρανίας.

3. Ευκαιρία προπαγάνδας

Η Μαριούπολη φιλοξενεί μια ουκρανική μονάδα πολιτοφυλακής που ονομάζεται Τάγμα Αζόφ, που πήρε το όνομά της από τη Θάλασσα του Αζόφ που συνδέει τη Μαριούπολη με την υπόλοιπη Μαύρη Θάλασσα. Η Ταξιαρχία του Αζόφ περιλαμβάνει ακροδεξιούς εξτρεμιστές, συμπεριλαμβανομένων νεοναζί. Αν και αποτελούν μόνο το πιο μικρό κομμάτι των μαχόμενων δυνάμεων της Ουκρανίας, αυτό ήταν ένα χρήσιμο εργαλείο προπαγάνδας για τη Μόσχα, δίνοντάς της ένα πρόσχημα για να πει στον πληθυσμό της Ρωσίας ότι οι νεαροί άνδρες που έστειλε να πολεμήσουν στην Ουκρανία είναι εκεί για να απαλλάξουν τον γείτονά τους από τους νεοναζί.

Εάν η Ρωσία καταφέρει να συλλάβει ζωντανούς μαχητές τους Τάγματος Αζόφ, είναι πιθανό ότι θα παρελαύνουν στα ελεγχόμενα από το ρωσικό κράτος μέσα ενημέρωσης ως μέρος του συνεχιζόμενου πολέμου πληροφοριών για να δυσφημήσουν την Ουκρανία και την κυβέρνησή της.

4.Ηθικό πλεονέκτημα

Η κατάληψη της Μαριούπολης από τη Ρωσία, εάν συμβεί, θα είναι ψυχολογικά σημαντική και για τις δύο πλευρές σε αυτόν τον πόλεμο. Μια ρωσική νίκη στη Μαριούπολη θα επέτρεπε στο Κρεμλίνο να δείξει στον πληθυσμό του – μέσω κρατικά ελεγχόμενων μέσων ενημέρωσης – ότι η Ρωσία πετυχαίνει τους στόχους της και σημειώνει πρόοδο. Για τον Πρόεδρο Πούτιν, για τον οποίο αυτός ο πόλεμος φαίνεται να είναι προσωπικός, όλα αυτά έχουν ιστορική σημασία. Θεωρεί ότι η ακτή της Μαύρης Θάλασσας της Ουκρανίας ανήκει σε κάτι που ονομάζεται Νέα Ρωσία – ρωσικά εδάφη που χρονολογούνται από την αυτοκρατορία του 18ου αιώνα. Ο Πούτιν θέλει να αναβιώσει αυτή την ιδέα, «σώζοντας τους Ρώσους από την τυραννία μιας φιλοδυτικής κυβέρνησης στο Κίεβο», όπως το βλέπει. Η Μαριούπολη στέκεται σήμερα εμπόδιο στην επίτευξη αυτού του στόχου.

Για τους Ουκρανούς από την άλλη, θα σήμανε ένα σημαντικό πλήγμα – όχι μόνο στρατιωτικά και οικονομικά – αλλά και για το μυαλό των ανδρών και των γυναικών που πολεμούν στο έδαφος, υπερασπιζόμενοι τη χώρα τους. Η Μαριούπολη θα ήταν η πρώτη μεγάλη πόλη που περιήλθε στα χέρια των Ρώσων μετά τη Χερσώνα, μια στρατηγικά πολύ λιγότερο σημαντική πόλη που μόλις και μετά βίας υπερασπιζόταν. Υπάρχει μια άλλη ηθική πτυχή εδώ και αυτή είναι η αποτροπή.

Η Μαριούπολη προέβαλε σκληρή αντίσταση με υψηλό κόστος. Η πόλη είναι αποδεκατισμένη, βρίσκεται σε μεγάλο βαθμό ερειπωμένη. Θα μείνει στην ιστορία μαζί με το Γκρόζνι και το Χαλέπι, μέρη που η Ρωσία τελικά βομβάρδισε, μετατρέποντάς τα σε συντρίμμια.

Το μήνυμα προς άλλες πόλεις της Ουκρανίας είναι σαφές – αν επιλέξετε να αντισταθείτε όπως έκανε η Μαριούπολη, τότε μπορείτε να περιμένετε την ίδια μοίρα. “Οι Ρώσοι δεν μπορούσαν να μπουν στη Μαριούπολη”, λέει ο στρατηγός Sir Richard Barrons, “δεν μπορούσαν να μπουν μέσα με τα τανκ τους, έτσι την έχουν μετατρέψει σε ερείπια. Και αυτό είναι που θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε οπουδήποτε αλλού, έχει πραγματικά σημασία για αυτούς.”

Με πληροφορίες από BBC