Μια εκεχειρία στην Ουκρανία, όσο σύντομα κι αν συμβεί, ακόμα κι αν η Δύση αποφασίσει, σ ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ν΄ αποσύρει σταδιακά τις κυρώσεις στη Ρωσία, ακόμα κι αν κάποιες εταιρείες αποφασίσουν να επαναδραστηριοποιηθούν στη Μόσχα, τίποτα απ όλα αυτά δεν θα σήμαινε επιστροφή στην προπολεμική τάξη πραγμάτων.
Οπως αναφέρει το Reuters, oι επενδυτές πανηγύριζαν πριν λίγες μέρες βλέποντας περιστασιακά σημάδια προόδου στις δοκιμαστικές διαπραγματεύσεις μεταξύ της κυβέρνησης της χώρας και την εισβάλουσα Ρωσία. Οι τιμές του πετρελαίου έπεσαν για λίγο κάτω από τα 100 δολάρια το βαρέλι την περασμένη εβδομάδα, όταν ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ είπε ότι μια συμφωνία για την ουδετερότητα της Ουκρανίας μπορεί να είναι κοντά. Μια κατάπαυση του πυρός θα έδινε ελπίδες ότι οι κυβερνήσεις και οι επιχειρήσεις θα μπορούσαν να επιστρέψουν στο σημείο που βρίσκονταν πριν ξεκινήσουν οι μάχες στην Ουκρανία. Αλλά αυτό μπορεί να μην καταστεί ποτέ δυνατό.
Το τέλος των μαχών μπορεί να φαίνεται μακρινή ελπίδα καθώς τα ρωσικά στρατεύματα σφυροκοπούν τις πόλεις της Ουκρανίας. Οι δύο πλευρές συνεχίζουν να συζητούν για συμφωνία. Μια τέτοια εκεχειρία θα έδινε στις δυτικές κυβερνήσεις ένα κίνητρο να άρουν τις κυρώσεις που προκαλούν βαρύ τίμημα στις οικονομίες τους.
Ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης εκτιμά ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία θα μπορούσε να μειώσει κατά 1,5% το ΑΕΠ της ευρωζώνης τη χρονιά μετά την εισβολή. Οι κυβερνήσεις ξοδεύουν επίσης περισσότερα για να μετριάσουν το πλήγμα των υψηλότερων τιμών της ενέργειας στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις, να φροντίσουν τους πρόσφυγες και να ενισχύσουν τους αμυντικούς προϋπολογισμούς τους.
Εν τω μεταξύ, ορισμένες δυτικές εταιρείες που διέκοψαν ή έκλεισαν τις δραστηριότητές τους στη Ρωσία θα καλωσόριζαν την αποκατάσταση των δεσμών. Τραπεζικά στελέχη ζητούν ήδη μια ελαφρύτερη προσέγγιση στις κυρώσεις.
Αυτό όμως δεν θα γίνει σύντομα. Πρώτον, είναι πιο εύκολο να επιβληθούν κυρώσεις παρά να αρθούν. Οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για παράδειγμα, έπρεπε να συμφωνήσουν ομόφωνα να επιβάλουν κυρώσεις στη Ρωσία. Η ομοφωνία είναι επίσης απαραίτητη για την ανατροπή των αποφάσεων. Αυτό θα είναι πιο δύσκολο να επιτευχθεί.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι οι δυτικοί σύμμαχοι θα θέλουν να συνεχίσουν την πίεση στη Ρωσία. Ερωτήματα όπως το ποιος πληρώνει για την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας θα είναι θέμα μεγάλης διαφωνίας. Μια γρήγορη άρση των κυρώσεων θα στερούσε από την ΕΕ και τις Ηνωμένες Πολιτείες αυτή τη μόχλευση.
Μπορεί για επιχειρήσεις όπως οι αλυσίδες φαστ φουντ των ΗΠΑ ή κατασκευαστές τσαντών πολυτελείας από την Γαλλία να είναι πιο εύκολο από άλλες να επιστρέψουν στη Ρωσία όταν σταματήσουν οι μάχες. Αλλά θα πρέπει να εξετάσουν τις συνέπειες για την φήμη τους εφόσον θα δραστηριοποιούνται σε ένα κράτος που θα παραμείνει παρίας και το οποίο οι περισσότερες δυτικές κυβερνήσεις κατηγορούν για εγκλήματα πολέμου.
Τέλος, οι ευρωπαϊκές χώρες δεν θα επιστρέψουν στην προηγούμενη οικονομική τους κατάσταση. Οι κυβερνήσεις δεν θα ανακαλέσουν τις πρόσφατες αποφάσεις τους να δαπανήσουν περισσότερα για την άμυνα ή να μειώσουν την εξάρτησή τους από το ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Μια εκεχειρία θα ήταν ευπρόσδεκτη. Όμως η προπολεμική τάξη πραγμάτων έχει οριστικά εκλείψει.