Νέα ταλέντα: Νέα ταλέντα: 5 Queer ζωγράφοι προσπαθούν να μεταφέρουν στα έργα τους τις αλήθειες τους

Μια νέα ομάδα ζωγράφων απεικονίζει στα έργα της, τις αλήθειες της queer κοινότητας. Με αυτό τον τρόπο θέλει να αποδείξει ότι οι φιλοδοξίες είναι προσωπικές και δεν αφορούν κανέναν άλλον. Μέσα από τα εκθέματα θέλουν να διαψέυσουν τα καταπιεστικά βλέμματα που μερικές φορές τους συνοδεύουν και τον φόβο προς το διαφορετικό και το  άγνωστο.

Τα έργα τους κυμαίνονται από σέξι έως θλιβερά, θορυβώδη έως ρεαλιστικά, ενώ παράλληλα κάνουν τη σημαντική δουλειά να μας ανοίξουν την Κλειδαρότρυπα σε έναν άλλον κόσμο. Ρίξτε μια ματιά παρακάτω σε μερικούς από τους πιο συναρπαστικούς queer παραστατικούς ζωγράφους που θα δείτε σήμερα.

Willa Chasmsweet Wasserman

Willa Chasmsweet Wasserman: Φιγούρα με βάζο και κοχύλι, 2021, λάδι σε μαυρισμένο ατσάλι με υλικό, 11 σε διάμετρο

Για να αποφύγει την υπαγωγή θεμάτων στη δική της κοσμοθεωρία, η Willa Chasmsweet Wasserman ζωγραφίζει χρησιμοποιώντας ορισμένες τεχνικές που περιορίζουν το βλέμμα της. Δουλεύοντας στο σκοτάδι, σχεδιάζει με ορειχάλκινο μαλλί ή παρατηρεί τα θέματά της χρησιμοποιώντας έναν κυρτό καθρέφτη ασφαλείας που πέφτει και παραμορφώνει την εμφάνισή τους.

Σχετικά με την αναγκαστική θολότητα των εικόνων που προκύπτουν, η Wasserman είπε ότι αυτές οι τεχνικές είναι «ένας περιορισμός ενάντια στις δικές μου σαχλαμάρες». Στους πίνακές της, είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς το πρόσωπο ή το φύλο μιας φιγούρας. Η καλλιτέχνιδα με έδρα το Λος Άντζελες θα ανοίξει το πρώτο της σόλο σόου στη Νέα Υόρκη, “chasm sweet”.

Frieda Toranzo Jaeger

Frieda Toranzo Jaeger: Sappho, 2019, λάδι σε καμβά, 29½ επί 70 ίντσες.

Στα έργα της  η Frieda Toranzo Jaeger με έδρα την Πόλη του Μεξικού ζωγραφίζει συχνά γυναίκες να έρχονται κοντά σεξουαλικά η μία με την άλλη σε αυτοκίνητα χωρίς οδηγό. Τα αυτοκίνητα χωρίς οδηγούς γοητεύουν την Jaeger, η οποία τα βλέπει ως σύμβολο του μέλλοντος – ένα που θέλει να διεκδικήσει ως queer χώρο. Συνήθως, αυτοί οι πίνακες περιλαμβάνουν και κεντημένα στοιχεία. Η οικογένειά της είναι εκπαιδευμένη στα μεξικάνικα στυλ κεντήματος και συχνά τους επιστρατεύει για να βοηθήσουν στην παραγωγή αυτών των κομματιών.

Ambera Wellmann

Ambera Wellmann: Nosegaze, 2020, λάδι σε λινό, 27½ επί 23½ ίντσες.

Οι φιγούρες της Wellmann δύσκολα τις καταλαβαίνεις έχουν βέβαια μερικά διακριτά μέρη του σώματος που  ξεπροβάλλουν. Στον συγκεκριμένο δύο γυναίκες αγκαλιάζονται αλλά δεν μπορεί να πει κανείς πόσοι άνθρωποι είναι παρόντες. Η γεννημένη στον Καναδά ζωγράφος με έδρα τη Νέα Υόρκη δίνει στους καμβάδες της μια συγκεκριμένη λάμψη χρησιμοποιώντας λεπτές, σκόπιμες πινελιές λευκής μπογιάς. Τα τελειωμένα έργα της διατηρούν μια απτή αίσθηση της υγρής φύσης της μπογιάς και αποτυπώνουν την ωμότητα της επιθυμίας.

Sasha Gordon

Sasha Gordon: Campfire, 2021, λάδι σε καμβά, 64 επί 113½ x 1½ ίντσες.

Στην πρώτη της ατομική έκθεση, που πραγματοποιήθηκε νωρίτερα φέτος στην γκαλερί Matthew Brown στο Λος Άντζελες, η καλλιτέχνιδα Sasha Gordon με έδρα το Μπρούκλιν παρουσίασε κάποιες στιγμές από την παιδική της ηλικία. Στους πίνακές της, η Gordon στοχεύει να σκεφτεί τη δυναμική που βίωσε μεγαλώνοντας ως queer Ασιάτισσα σε ένα προάστιο της Νέας Υόρκης που ήταν όλοι λευκοί, της ανώτερης μεσαίας τάξης, όπου «ό,τι έκανα ένιωθα ότι έπαιζα για άντρες», όπως είπε κάποτε. . Δύο έργα στο σόου του Μάθιου Μπράουν, Pond Lovers (2020) και Campfire (2021), δείχνουν ένα ζευγάρι αδύνατων νεαρών γυναικών να βυθίζονται μαζί, αποτυπώνοντας τον ενθουσιασμό που είναι ο απεριόριστος νεανικός ρομαντισμός.

Jonathan Lyndon Chase

Jonathan Lyndon Chase: Video Vixens, 2020, ακρυλικό, λαδόκολλα, μαρκαδόρος, κολάζ και μπογιά σε σπρέι σε μουσελίνα, 72 επί 60 ίντσες.

Τα έντονα χρωματιστά και χαλαρά πορτρέτα του ζωγράφου με έδρα τη Φιλαδέλφεια απεικονίζουν την απόλαυση σε όλη της την πολυπλοκότητα. Κατά καιρούς τα έργα φέρουν ίχνη βίας. «Ως κάποιος που ζει με διπολική διαταραχή», είπε κάποτε ο Jonathan Lyndon Chase, «είναι πραγματικά σημαντικό για μένα να μιλήσω για αυτό το πλήρες σύνθετο εύρος». Ωστόσο, ο ζωγράφος φροντίζει να μην θεαματοποιήσει τη βία κατά των Μαύρων. «Είτε σε λιντσάρισμα καρτ-ποστάλ είτε στο Instagram, υπάρχουν πάρα πολλές εικόνες από τα σώματά μας να ηδονίζονται. Ο Chase σκοπεύει επίσης να κάνει την τέχνη του προσβάσιμη σε ένα ευρύ κοινό, αναφέροντας τους Kehinde Wiley, Mickalene Thomas και Henry Taylor ως επιρροές από αυτή την άποψη.