Αναδημιουργώντας το «Ζωντανό Περιβάλλον» της Colette Lumiere

Στη δεκαετία του 1970 και στις αρχές της δεκαετίας του 1980, η καλλιτέχνις Colette Lumiere (η τελευταία από μια σειρά ονομάτων ορόσημο η γεννημένη στη Γαλλία καλλιτέχνιδα κατά τη διάρκεια της καριέρας της) δημιούργησε, έπαιξε και τελικά κατοικήθηκε πλήρως σε χώρους στριμωμένους σε ρουχαλό, ντραπέ και πτυχωτό ύφασμα. Η πιο γνωστή προσπάθειά της, η μετατροπή της σοφίτας της στο κέντρο της Νέας Υόρκης σε έργο τέχνης με τίτλο Living Environment (1972–1983), ζωντάνεψε ξανά πρόσφατα για μια έκθεση στην Company Gallery στη Νέα Υόρκη.

Το Living Environment ξεκίνησε οργανικά. «Είδα κάποιον να είχε ένα αλεξίπτωτο στο σπίτι του», θυμάται η Lumiere, «και σκέφτηκα: «Μου αρέσει πολύ αυτό το ύφασμα.» Και κάπως έτσι ξεκίνησε». Άρχισε να προσθέτει στρώσεις από λευκό και υπόλευκο ύφασμα μέχρι που το πατάρι της καλύφθηκε από το πάτωμα μέχρι την οροφή.

Στα πρώτα του στάδια, το περιβάλλον ήταν περισσότερο εγκατάσταση παρά χώρος διαβίωσης, με τα λιγοστά έπιπλα της Lumiere να κρύβονται πίσω από ντραπέ μετάξι. Αλλά κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στην Ιταλία, η Lumiere ερωτεύτηκε πλήρως την μπαρόκ αισθητική. Όταν επέστρεψε, «απλώς συνέχισα να το μεταμορφώνω όπως ο ζωγράφος που ζωγραφίζει μια εικόνα στον ίδιο καμβά επειδή δεν έχουν άλλο καμβά», λέει.

Η Lumiere άρχισε να στρώνει ύφασμα, ενσωματώνοντας υλικά όπως σατέν, τεχνητό δέρμα και μεταλλικά υφάσματα και προσθέτοντας απαλά ροζ στην παλέτα της. «Δούλεψα με κουρέλια», λέει. «Πήγα στην Canal Street, όπου μπορούσες να βρεις όλα τα είδη των πραγμάτων».

Ένα πράγμα ήταν σίγουρο: Χρειαζόταν να υπάρχει μια αναπαράσταση της Colette, της οποίας η φυσική παρουσία ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της αρχικής επανάληψης του περιβάλλοντος. «Υπήρχε αυτή η πρόκληση για το πώς να αναγνωρίσουμε ότι υπάρχουν πράγματα που δεν υπάρχουν μέσα στα αντικείμενα και δεν υπάρχουν μέσα στο αρχείο.

Η Lumiere συνεργάστηκε με τη γλύπτρια Cajsa von Zeipel για να δημιουργήσει μια φιγούρα από σιλικόνη σε φυσικό μέγεθος – ένα κατάλληλο έργο για την καλλιτέχνιδα, η οποία συχνά ντυνόταν σαν κούκλα για τις παραστάσεις της.

Η σημασία της λέξης Lebenskunstler

Στη συνέχεια, υπήρχε το θέμα της ανακαίνισης κομματιών που είχαν καταστραφεί. «Ήταν μια ολόκληρη διαδικασία», λέει η Lumiere. «Για ένα πράγμα, υπήρχαν πολλά κομμάτια. Κάποια έπρεπε να αλλάξουν και να διορθωθούν, και μερικά ήταν όμορφα όπως ήταν». Ένας από τους λαμπτήρες που εκτίθενται, για παράδειγμα, είχε σχεδόν καταστραφεί από τον τυφώνα Sandy. Αντί να το επαναφέρει στην παρθένική του κατάσταση, η Lumiere επέλεξε να το αφήσει στην κατεστραμμένη του κατάσταση. «Ήταν όμορφο και καταστράφηκε», λέει η Lumiere.

«Υπάρχει μια γερμανική λέξη, Lebenskunstler, που σημαίνει καλλιτέχνης της ζωής», λέει ο Murakami καθώς αναζητά έναν τρόπο να περιγράψει την Lumiere. «Εκείνη την εποχή, κάθε χειρονομία της ήταν ένα έργο τέχνης».