Η παρουσία Ζελένσκι και η Ελληνική Δημοκρατία

Ο πρόεδρος της Ουκρανίας θα απευθυνθεί σε λίγες ώρες-στις 12.00 το μεσημέρι-στον ελληνικό λαό, μιλώντας σε απευθείας σύνδεση στο ελληνικό κοινοβούλιο. Μια ομιλία που για πολλούς θεωρείται ιστορική. Στη Κοιτίδα της δημοκρατίας ο πρόεδρος της Ουκρανίας, μιας χώρας που δέχεται λυσσαλέα επίθεση από τις ρωσικές δυνάμεις.

Μια ομιλία που έχει προκαλέσει αντιδράσεις ελληνικών κομμάτων. Τρία Ναι-Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ-δυο όχι-Βελόπουλος και ΚΚΕ- και ένα ΝΑΙ και ΟΧΙ του Γιάνη Βαρουφάκη, που εκτός των άλλων αναζητούσε να συνομιλήσει με το πρόεδρο Ζελένσκι! Μια ακόμη ευκαιρία για να χωριστεί το πολιτικό σύστημα της χώρας.

Το ζήτημα δεν είναι αν και πόσο θα χειροκροτηθεί.

Αυτό είναι το ελάσσων και η παραπολιτική. Η οποία δεν έχει καμία σχέση με το πόλεμο της Ουκρανίας. Αξίζει να σημειωθεί πως στη Γερμανική Βουλή, ο πρόεδρος της Ουκρανίας, δεν χειροκροτήθηκε από κανέναν.

Αμέσως μετά την ομιλία του, οι Γερμανοί βουλευτές επικεντρώθηκαν στη συζήτηση για τη ψήφιση ή την απόρριψη ενός σημαντικού νομοσχεδίου για τη χώρα τους. Κανείς βεβαίως δεν μπορεί να κατηγορήσει τη Γερμανία ότι, επειδή δεν χειροκροτήθηκε ο πρόεδρος της Ουκρανίας είναι «φιλορώσοι»!

Για το ελληνικό κοινοβούλιο αποτελεί τιμή να μιλήσει ο Ζελένσκι. Είναι ο εκπρόσωπος μιας χώρας που δέχεται ωμή στρατιωτική επίθεση. Η πρόταση του πρωθυπουργού δεν έγινε τυχαία. Όπως κάποτε η Ελλάδα στήριζε τους Σέρβους-αδελφούς που δεχόντουσαν επίθεση, έτσι και σήμερα η ελληνική Δημοκρατία στηρίζει πολλαπλώς το δοκιμαζόμενο Ουκρανικό λαό. Στην υπόθεση της Ουκρανίας δεν χωρούν «ισαποστάκιδες». Γιατί απλώς δεν μπορεί να είσαι και με τον «αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ», όταν πεθάνουν λαοί.

Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι το χειροκρότημα.

Ούτε θα εξαχθεί κανένα σοβαρό πολιτικό συμπέρασμα, αν και ποιοι θα χειροκροτήσουν ενθέρμως ή χαλαρά. Το ζήτημα δεν είναι η φωτογραφία των βουλευτών και οι αντιδράσεις τους. Το θέμα είναι αυτή καθεαυτή η ομιλία Ζελένσκι. Με τις όποιες ενστάσεις μπορεί να έχει ο καθένας, η ομιλία το Ουκρανού προέδρου, είναι ένα από τα πολιτικά γεγονότα της χρονιάς και έτσι, πρέπει να καταγράφει και να παραμείνει.

Ούτε το ζήτημα είναι αν στις συναυλίες ή στις εκδηλώσεις υποστήριξης της Ουκρανίας αναφέρεται η «Ειρήνη» ή η «Ουκρανία». Αλλά η υποστήριξη με όλους τους τρόπους στον Ουκρανικό λαό που δολοφονείται μαζικά.

Η ομιλία Ζελένσκι δεν έχει σχέση με τις απόψεις των ελληνικών κομμάτων, για το πόλεμο.

Η επικράτηση για μια μια ακόμη φορά του μικροπολιτικού συμφέροντος δεν είναι δείγμα της ελληνικής δημοκρατίας και του πνεύματος της ελευθερίας. Εξαιρουμένου του ΚΚΕ, που η κριτική του εδράζεται σε ιδεολογικά ζητήματα-ίσως του παρελθόντος-η ευκαιρία για αναζήτηση ψήφων σε τμήματα του ελληνικού λαού που είναι σκεπτικιστές ή καθοδηγούνται από εθνικιστικές αντιλήψεις, ρίχνει νερό στο μύλο των ακραίων αντιλήψεων που αποτελούν κίνδυνο για την ευρύτερη ασφάλεια της χώρας.

Το «αυγό του φιδιού», βρίσκει τροφή για να ζωντανέψει και να σηκώσει απειλητικά το κεφάλι του, απειλώντας την ίδια τη ελληνική Δημοκρατία. Μια πιο προσεκτική ματιά στη γαλλική πολιτική σκηνή, θα διευκολύνει να αντιληφθούμε το «δάσος» και όχι το «δέντρο». Γιατί αν το «δέντρο» είναι η Κυριακή των εκλογών, το «δάσος» κρύβει σοβαρότερους κινδύνους…