Η..Π.Α: Ο πόλεμος τους… θύμισε πόσο προτιμούν την Τουρκία

Το αεροπορικό ισοζύγιο Ελλάδας-Τουρκίας  διαταράσσεται και πάλι, υπέρ της Άγκυρας, με βάση την απόφαση των Αμερικάνων να πουλήσουν στη γειτονική μας χώρα 40 F-16 Block 70 και 80 kit για ισάριθμα μαχητικά σκάφη του ίδιου τύπου.

Η τοποθέτηση του Αμερικανού ΥΠΕΞ Αντονι Μπλίνκεν περί πρόθεσης πώλησης, όπως διατυπώθηκε και στο Κογκρέσο, εκλαμβάνεται ως απόφαση των Η.Π.Α να γείρουν την  πλάστιγγα , τουλάχιστον σε αυτή τη φάση, προς την Τουρκία, κάτι που ενδεχομένως, αργά ή γρήγορα να αυξήσει την τουρκική επιθετικότητα σε βάρος της χώρας μας, σε Αιγαίο και ΝΑ Μεσόγειο.

Μπορεί οι Αμερικάνοι να θεωρούν την Τουρκία ως “γεωστρατηγικό χωράφι”, όπως αναφέρει και το pentapostagma.gr και να θέλουν να το ελέγχουν όμως δεν έχουν πάψει ούτε μια στιγμή να παραδέχονται ότι,  όπως στις πιο ψυχρές στιγμές του Ψυχρού Πολέμου, η Τουρκία παραμένει ένας απαραίτητος εταίρος του ΝΑΤΟ. Και όλα αυτά έρχονται εν μέσω του πολέμου στην Ουκρανία, με τις Η.Π.Α να … κλείνουν το μάτι στον Ερντογάν για τον διαμεσολαβητικό του ρόλο και λίγους μήνες μετά την άρση στήριξης, από τις Η.Π.Α, του East-Med …

Η επιστροφή της ασώτου

Είναι ξεκάθαρο ότι το κατεστημένο εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ πατρονάρει εκ νέου στην επιστροφή της “ασώτου” Τουρκίας στους κόλπους της Δύσης-ΗΠΑ.  “Η Ουκρανία είναι ένα κάλεσμα αφύπνισης των ΗΠΑ για τη Γερμανία και την Τουρκία”, αναφέρει στην αρχή άρθρου-ανάλυσης του αμερικανικό ΜΜΕ του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα εξής:

• Με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία να έχει μπει τώρα στον δεύτερο μήνα της, το κατεστημένο εξωτερικής πολιτικής της Αμερικής αξιολογεί το πώς δύο από τις μεγαλύτερες δυνάμεις του ΝΑΤΟ, η Γερμανία και η Τουρκία, ανταποκρίνονται σε σχέση με τη Ρωσία. Οποιαδήποτε τέτοια αξιολόγηση πρέπει να αναγνωρίζει τους εντελώς διαφορετικούς ρόλους που έπαιξαν αυτά τα δύο έθνη πριν από την εισβολή.
• Για χρόνια, η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελ Μέρκελ και οι “μαζορέτες της” σε αυτή την πλευρά του Ατλαντικού έτρεμαν ανοιχτά στις παρατηρήσεις ότι το Βερολίνο ήταν πολύ φιλικό προς τη Μόσχα και όλο και περισσότερο εθισμένο στους υδρογονάνθρακές της.  Η δήλωση του τέως Προέδρου των ΗΠΑ Τράμπ τον Ιούλιο του 2018 είπε αυτό που ήταν προφανές: «Η Γερμανία, όσον αφορά εμένα, είναι αιχμάλωτη της Ρωσίας».
• Μέχρι το πρωί της εισβολής στην Ουκρανία, η πλειονότητα της ελίτ της Ουάσιγκτον αγνοούσε αυτό που ο Τζέρεμι Στερν αποκάλεσε πρόσφατα «δεκαετίες συναισθηματικής και οικονομικής επένδυσης της Γερμανίας στο ρωσικό κράτος».
• Μόνο αφού τα ρωσικά τανκς εισέβαλαν στην υπόλοιπη Ουκρανία, ο νέος καγκελάριος, Όλαφ Σολτς, επιτέλους αντιμετώπισε τα στρατηγικά λάθη του παρελθόντος και ενέκρινε τις εξαγωγές θανατηφόρων όπλων.

Το διπλό γερμανικό λάθος

Το Politico αναφέρθηκε στην υπουργό Εξωτερικών Annalena Baerbock στον διάλογο για την Ενεργειακή Μετάβαση του Βερολίνου νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, η οποία εξήγησε ότι «γνωρίζαμε, ή θα μπορούσαμε να γνωρίζουμε, ότι δεν ήταν μόνο ανόητο να τοποθετούμε όλα τα “χαρτιά μας” για την πολιτική ενεργειακής ασφάλειας σε μία μόνο χώρα, αλλά ότι δεν ήταν επίσης μια έξυπνη ιδέα να τους βάλουμε στη συγκεκριμένη χώρα».

Ο Volodymyr Zelenskyy κατέστησε επίσης σαφές ότι οι Γερμανοί έχουν μερίδιο ευθύνης. Ο Ουκρανός ηγέτης μίλησε στη Μπούντεσταγκ στα μέσα Μαρτίου και έδωσε συγκλονιστικές παρατηρήσεις που κατά καιρούς έμοιαζαν σχεδόν με τον Τραμπ.  Σύμφωνα με τους Times του Λονδίνου, ο Ζελένσκι «κατηγόρησε τη Γερμανία ότι αγνόησε τις προειδοποιήσεις πολλών ετών για τις κακοήθεις προθέσεις του Κρεμλίνου, ότι τραβούσε τα πόδια της σε κυρώσεις όπως το εμπάργκο στα ρωσικά ορυκτά καύσιμα και ότι παρεμπόδιζε τις προσπάθειες της Ουκρανίας να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση».

Η Τουρκία κοιτάζει βόρεια κατά μήκος της Μαύρης Θάλασσας και βλέπει τα πλοία του ναυτικού του Κρεμλίνου να βομβαρδίζουν την περιοχή γύρω από την Οδησσό, ενώ κατά μήκος των νότιων συνόρων της αντιμετωπίζει τις καταστροφικές συνέπειες της πρόσκλησης του Προέδρου Μπαράκ Ομπάμα το 2015 προς τον Πούτιν να εισαγάγει τον στρατό του στην κατεστραμμένη από τον εμφύλιο πόλεμο Συρία.

Η Τουρκία νιώθει προδομένη

Η Τουρκία δεν είναι η μόνη που αισθάνεται προδομένη. Η χειρονομία του Ομπάμα έχει επίσης αποδειχθεί καταστροφική για την ασφάλεια του Ισραήλ, καθώς η Ρωσία έχει αποτελεσματικό δικαίωμα βέτο επί των ισραηλινών επιθέσεων σε στόχους του Ιράν και της Χεζμπολάχ στη Συρία.

Σε αντίθεση με τη Γερμανία, η Τουρκία βρίσκεται ανάμεσα στις ρωσικές δυνάμεις και έχει σταθμίσει προσεκτικά τις επιλογές της, επιδιώκοντας να αποφύγει μια στρατιωτική σύγκρουση ή περαιτέρω ζημιά στην ήδη πληγείσα οικονομία της. Ενώ ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν καταδίκασε νωρίς και ανοιχτά την εισβολή, η Τουρκία επέλεξε να μην επιβάλει κυρώσεις και αντ’ αυτού προσφέρθηκε να παίξει ρόλο μεσολαβητή με την ελπίδα να εξασφαλίσει κατάπαυση του πυρός.

Κοντά και μακριά από τη Ρωσία

«Η Τουρκία έχει συνηθίσει να εμποδίζει τη ρωσική υπερβολή χωρίς να προκαλεί μια αίσθηση υπαρξιακής απειλής για την ίδια τη Ρωσία», σύμφωνα με τον γεωπολιτικό σύμβουλο και απόστρατο αξιωματικό του στρατού Richard Outzen, επικαλούμενος επιτυχημένες ενέργειες το 2020 στη Λιβύη, τη Συρία και τον Νότιο Καύκασο. .

Επιπλέον, η τουρκική στρατιωτική συνεργασία με την Ουκρανία από την κατάληψη της Κριμαίας έχει αποδειχθεί απαραίτητη. Συγκεκριμένα, τα μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα μάχης Bayraktar Tactical Block 2 της Τουρκίας κατέστρεψαν τόσα πολλά ρωσικά τεθωρακισμένα την πρώτη εβδομάδα της μάχης.

Το «Bayraktar» είναι τώρα ο τίτλος ενός δημοφιλούς ουκρανικού τραγουδιού, που παίζεται μαζί με ένα βίντεο που παρουσιάζει τις απώλειες που προκάλεσαν drones στο πεδίο της μάχης. .

Η Τουρκία και η Ουκρανία υπήρξαν επίσης σημαντικοί εμπορικοί εταίροι, με το διμερές εμπόριο να ξεπερνά τα 7 δισεκατομμύρια δολάρια το 2021 και μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου υπογράφηκε μέρες πριν από την εισβολή.