Για τον Μακρόν της επόμενης μέρας

Διακεκριμένοι επικοινωνιολόγοι εξέφραζαν τη βέβαιη εκτίμησή τους για τις αυριανές προεδρικές εκλογές στη Γαλλία: «Εκλογικός περίπατος για τον Μακρόν». Οι πιο πρόσφατες δημοσκοπήσεις δεν επιβεβαιώνουν την άνετη, σχεδόν προδιαγεγραμμένη, επικράτηση του Γάλλου Προέδρου απέναντι στην Μαρίν Λε Πεν, που ουσιαστικά υπόσχεται ένα άλμα προς τα πίσω για τη Γαλλία.

Η πρόβλεψη για νικηφόρα επανεκλογή του Εμμανουέλ Μακρόν στο προεδρικό αξίωμα παραμένει αισιόδοξη, ακριβέστερα: συγκρατημένα αισιόδοξη.

Ο Γάλλος Πρόεδρος βρέθηκε αντιμέτωπος κατά τη διάρκεια της πενταετούς του θητείας με απρόσμενα και μεγάλα προβλήματα: η πανδημική κρίση του Covid – 19 και ο συνεχιζόμενος πόλεμος που διεξάγει η Ρωσία κατά των Ουκρανών μόνο ως ζητήματα που τροφοδοτούν την καθημερινότητα ενός τυπικά δυτικού συστήματος διακυβέρνησης δε μπορούν να θεωρηθούν. Και τα επιτεύγματα που έχει να επιδείξει ο Μακρόν στους τομείς αυτούς μόνο αμελητέα δεν είναι.

Επιπλέον, ο κεντροαριστερών καταβολών επικεφαλής του προοδευτικού μεταρρυθμιστικού κέντρου συγκαταλέγεται μεταξύ εκείνων των πολιτικών που, πρώτοι, διείδαν ότι το σύγχρονο κέντρο δεν παραπέμπει σε μια άνευρη πολιτική μετριοπάθεια και ότι οι σύγχρονοι φιλελεύθεροι δεν εξαντλούνται κοινωνικά στη συμπαθή κατηγορία των νοικοκυραίων της μέσης οδού. Η ατζέντα του περιελάμβανε και εξακολουθεί να περιλαμβάνει θεματικές που προϋποθέτουν τόλμη και αποφασιστικότητα, όπως είναι οι προκλήσεις της τέταρτης τεχνολογικής επανάστασης, οι μεταρρυθμιστικές τομές στην εκπαιδευτική λειτουργία, οι προκλήσεις της τέταρτης τεχνολογικής επανάστασης, η αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, οι μεταρρυθμιστικές τομές στην αγορά εργασίας ή ο περαιτέρω εκσυγχρονισμός της διοικητικής μηχανής του κράτους.

Προαναφέρθηκε ήδη, όμως, ότι  Μακρόν δεν υπήρξε ιδιαίτερα τυχερός, όπως και οι άλλοι ευρωπαίοι ηγέτες, δεδομένου ότι κλήθηκε να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά μια πανδημική υγειονομική κρίση και έναν πόλεμο, που μαίνεται ακόμα. Μοιραία, αυτές οι δυσάρεστες για όλους εξελίξεις υπονόμευσαν εκ των πραγμάτων τις μεταρρυθμιστικές του προσπάθειες, μεταθέτοντας χρονικά την υλοποίησή τους.

Απέναντι σε μια ακροδεξιά υποψηφιότητα, αποφασισμένη να τα παίξει όλα για όλα αυτήν την φορά προκειμένου να επανεκλεγεί, ο Γάλλος Πρόεδρος καλείται όχι βέβαια να γίνει ένα λαϊκιστικό κακέκτυπο της Λε Πεν, που επιμένει να μιλά για τη μείωση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών χωρίς να λέει ούτε λέξη για την αιτιώδη σύνδεση της αύξησης του πληθωρισμού με τον επεκτατισμό του Πούτιν, αλλά να επιμείνει στην περαιτέρω ανάδειξη των ζητημάτων του μεταρρυθμιστικού του σχεδίου για την κοινωνία, την οικονομία και την σύγχρονη παρουσία μιας ιστορικής χώρας στην  ευρωπαϊκή και διεθνή σκηνή. Το αντίθετο θα ισοδυναμούσε με αυτουπονόμευση, εξάλλου.