Η Genesis Tramaine δημιουργεί πίνακες ζωγραφικής για να ανακτήσει την «Πρόσβαση στον Θεό»
ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ 12 '
Πηγή Φωτογραφίας: Almine Rech Gallery
Η Genesis Tramaine και το Brooklyn είναι αχώριστοι εδώ και χρόνια. Διατηρεί η καλλιτέχνης ακόμα ένα στούντιο στο διαμέρισμα της γιαγιάς της στη γειτονιά Bed-Stuy του δήμου, όπου μεγάλωσε. Η πρώτη της μεγάλη επιτυχία ήρθε από μια έκθεση που πραγματοποιήθηκε εκεί κοντά στο 2018, στην γκαλερί Richard Beavers, όπου ανέβασε το «God Is Trans», στο οποίο τα αγιασμένα θέματά της αψηφούν τα όρια του φύλου. Ήταν σε εκείνη την παράσταση που η Tramaine άρχισε να σχηματίζει το δικό της σύμπαν που αποτελείται από αγίους και βιβλικούς προφήτες που αποδίδονται σε χειρονομίες που θυμίζουν νεοεξπρεσιονιστική ζωγραφική της δεκαετίας του 1980.
Σε συνέντευξή της στο ARTnews, η Tramaine απέδωσε το να γίνει «λατρευτική» καλλιτέχνις σε δύο «γίγαντες» στο σπίτι —τη μητέρα και τη γιαγιά της— και στο να παρευρεθεί σε μια εκκλησία Μαύρων στη λεωφόρο Gates. Αυτή η πνευματική ευαισθησία είναι εμφανής στην τελευταία της εμφάνιση, μια σόλο έξοδο στην γκαλερί Almine Rech στη Νέα Υόρκη.
Η Tramaine δημιούργησε αυτούς τους πίνακες αφού διάβασε τη Βίβλο. Στη Γιορτή των Αγίων Συζύγων (2022), ένα stand-in για τη Μαρία φορά ένα μπλε πέπλο και έχει έξι σετ μάτια. Υπάρχει θρησκευτική σημασία σε όλα αυτά — σύμφωνα με τη χριστιανική θεολογία, οι υψηλόβαθμοι άγγελοι μερικές φορές απεικονίζονται με το σώμα τους καλυμμένο στα μάτια, μερικοί είπαν ότι αντιπροσωπεύει τον Θεό που βλέπει τα πάντα. Για την Tramaine, τα μάτια εμπλέκουν επίσης τον θεατή, ενθαρρύνοντάς τον να μην πάρει το βλέμμα του από τις φιγούρες που ζωγραφίζει.
«Στη ζωγραφική, νομίζω ότι συχνά προσπαθούμε να τραβήξουμε την προσοχή όσων μας κοιτάζουν επίμονα», είπε. «Θέλω επίσης να αποτυπώσω την ιστορία πίσω από αυτά τα μάτια. Θέλω να συμπεριλάβω ολόκληρη την αφήγηση στο ευαγγέλιο».
Τα πρόσωπα των φιγούρων της Tramaine εμφανίζονται μερικές φορές ως τέρατα
«Πολλά από αυτά που εξακολουθώ να κάνω είναι πράγματα που με δίδαξαν πολύ μικρή», είπε, αν και τώρα έχει χαράξει τις δικές της μεθόδους αναζητώντας τον Θεό. «Δεν είναι πάντα ο σιωπηλός ψίθυρος που κάθεσαι στα γόνατά. Έχω μεγαλώσει διαφορετικά και έχω κάνει διαφορετικές ερωτήσεις στον Θεό από ό,τι ξέρω ότι έκανε η γιαγιά μου».
Ξεκινά έναν πίνακα «ζητώντας από τον Θεό να είναι παρών». Ενώ οι περισσότεροι ζωγράφοι σχεδιάζουν τα έργα τους εκ των προτέρων, σε πολλές περιπτώσεις, με κόπο, η Tramaine αφήνει τα οράματα να την καθοδηγήσουν. Δεν αγωνιά για τις μικρές λεπτομέρειες και δεν μπαίνει στο δρόμο της σχεδιάζοντας κάθε εκατοστό του καμβά.
«Δεν είναι σημαντικό να δούμε το τέλος», είπε η Tramaine. «Αν βάζω πολλά μπροστά στην απόλαυση της αφοσίωσης, νιώθω ότι μου έχει λείψει. Δεν επιτρέπω καμία πίεση σε αυτόν τον χώρο. Είναι απλώς σημαντικό να διατηρούνται αυτά τα άδυτα.
«Μερικοί άνθρωποι μπορεί να το βλέπουν σαν αλαζονεία», συνέχισε. «Όχι, απλά περιμένω να κερδίσω εδώ».
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Το σχόλιο σας