Η Carrie Moyer και η Sheila Pepe στο μουσείο τεχνών και σχεδιασμού

Το «Tabernacles for Trying Times» στο Μουσείο Τεχνών και Σχεδίου ήταν μια εκτενής έρευνα για το έργο της ζωγράφου Carrie Moyer και της γλύπτριας Sheila Pepe, οι οποίες παρουσιάζουν τα προφίλ queer ζευγαριών  στον κόσμο της σύγχρονης τέχνης. Φίλοι από το 1995, σύντροφοι από το 1998 και νόμιμοι σύζυγοι από το 2015, η Moyer και η Pepe είναι γνωστές για τις ατομικές τους πρακτικές: η πρώτη για λαμπερούς πίνακες στους οποίους οι αφηρημένες μορφές μεταμορφώνονται σε υποβλητικά σωματικά σχήματα, η δεύτερη για συναρπαστικές εγκαταστάσεις με βάση τις ίνες που θυμίζουν ιστοί αράχνης.

Επιλέγουν να χρησιμοποιούν και τη φεμινιστική και την queer πολιτική τόσο στην τέχνη όσο και στον ακτιβισμό τους

Η έκθεση συνδύασε τα έργα των δύο καλλιτεχνών, επιτρέποντας στους θεατές να πάρουν ως μήνυμα πως τα αντίθετα έλκονται, με τον μπλε  πίνακα Curtains (2016) της Moyer, σε ένα φλογερό φόντο από κόκκινα, πορτοκαλί και κίτρινα να είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Παρότι που πάντα δημιουργούσαν έργα από τα πρώτα χρόνια της σχέσης τους, το “Tabernacles for Trying Times”, το οποίο ξεκίνησε από το Μουσείο Τέχνης του Πόρτλαντ το 2020, έδωσε έμφαση σε ότι έχει σύμβει τα τελευταία χρόνια στον πλανήτη . Το κεντρικό στοιχείο της παράστασης, Parlor for the People (2020), είναι ένα τέτοιο έργο: ένας χώρος συγκέντρωσης γεμάτος με υπέροχα σκαμπό και μαξιλάρια που βρίσκονται κάτω από ένα κουβάρι από πολύχρωμα αφηρημένα σχήματα που κατεβαίνουν από την οροφή.

Όπως υποδεικνύεται από το κείμενο του τοίχου, αυτό το σαλόνι λειτουργεί επίσης ως σκηνή — ένας όρος που κρύβει δύναμη και μπορεί να αναφέρεται σε έναν τόπο λατρείας, ένα δοχείο για ιερό κρασί και ψωμί ή μια φορητή σκηνή. Ενθαρρύνοντας τους επισκέπτες να καθίσουν και να μιλήσουν, η εργασία είχε σκοπό να βοηθήσει τους συμμετέχοντες «να αποκτήσουν οικειότητα», σύμφωνα με ένα απόσπασμα της Moyer στο κείμενο του τοίχου.

Ίσως η πιο επείγουσα μορφή συνεργασίας, προτείνουν οι καλλιτέχνες, είναι η συζήτηση με κάποιον διαφορετικό από εσάς. Οι καλλιτέχνες ανέπτυξαν το έργο πριν από την πανδημία, όταν η συζήτηση με αγνώστους σε εσωτερικούς χώρους ήταν μια λιγότερο ενοχλητική εμπειρία, αυτό είναι ξεκάθαρα ευσεβής πόθος σε αυτούς τους «δοκιμαστικούς καιρούς».