Από τα ερείπια του πολέμου στους καμβάδες της ζωγραφικής

Η καλλιτέχνης Ιρίνα Μπουνταρίνα πιάνει τα όπλα της τα πινέλα της και ζωγραφίζει έναν καλύτερο κόμσο. Περίπου ένα μήνα ζει στο Προτσένο της κεντρικής Ιταλίας. Ήρθε ως πρόσφυγας του πολέμου στην Ουκρανία, μαζί με τη μητέρα της, τον γιο της, την αδερφή της και τον ανιψιό της.

Πίσω στο Μικολάιβ, η ζωή της είχε ως κύριο άξονα την ζωγραφική, το σχέδιο και τη διδασκαλία παιδιών. Όμως ο πόλεμος ήρθε και έφερε τα πάνω κάτω στη ζωή της αφηνοντάς την χωρίς καμιά σανίδα σωτηρίας.

«Αυτή είναι η ζωή μου. Αυτό κάνω όλη μου τη ζωή. Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς ζωγραφική. Το συνειδητοποίησα πριν από πολλά χρόνια και το κάνω από τότε», επισημαίνει η Ιρίνα Μπουνταρίνα.

Τις πρώτες μέρες που έφυγε από την Ουκρανία και μετακόμισε δεν μπορούσε να ζωγραφίζει. Όσο περνούσαν οι μέρες, όμως, αποφάσισε ότι έπρεπε να βοηθήσει τα παιδιά που εξακολουθούν να ζουν στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο χώρα της.

«Σκέφτηκα ότι έπρεπε να κάνω κάτι, γιατί είναι δύσκολο να ζεις χωρίς ζωγραφική», λέει η Ιρίνα.

Τώρα, η Ιρίνα διδάσκει ζωγραφική κάθε μέρα σε 100 παιδιά μέσω των social media και διαδικτυακών σεμιναρίων.

«Δεν θέλω τα παιδιά να σκέφτονται συνεχώς τον πόλεμο – νομίζω ότι δεν πρέπει να ζωγραφίζουμε τον πόλεμο, αλλά μάλλον απλά πράγματα για παιδιά, όπως γάτες και σκυλιά, αλλά όχι τον πόλεμο», εξηγεί.

«Τι αλλαγή σκηνικού για την Ιρίνα: από τα ερείπια και τους απαίσιους θορύβους του πολέμου μέχρι το πράσινο και την ησυχία της υπαίθρου. Εδώ, αισθάνεται ασφαλής αλλά και ανήσυχη, γιατί θέλει απεγνωσμένα τα παιδιά που έμειναν πίσω στην Ουκρανία να δουν αυτά τα χρώματα και να νιώσουν αυτή την αρμονία», μεταδίδει ο απεσταλμένος του euronews στο Προτσένο, Λούκα Παλαμάρα.

Ένας τοπικός σύλλογος εθελοντών βοήθησε την Ιρίνα και την οικογένειά της να εγκαταλείψουν την Ουκρανία και να φτάσουν με ασφάλεια στην Ιταλία. Ένα χέρι βοηθείας  που άλλαξε και τη δική τους ζωή.

«Αυτό που είδαμε μέσα στα μάτια τους μας σόκαρε πολύ. Είναι εύκολο να φανταστείς τι περνάει αυτός ο λαός λόγω του πολέμου, αλλά όταν μπορείς να δεις τα συναισθήματα στα μάτια τους, τότε είναι που συνειδητοποιείς πραγματικά τι συμβαίνει», εξηγεί η εθελόντρια Φραντσέσκα Φλαμίνι.

«Καταλαβαίνω ότι στην φάση αυτή το όπλο μου είναι τέτοια χρώματα».

Η Ιρίνα είναι ζωγράφος αλλά και μαχήτρια. Κι ελπίζει να κερδίσει αυτόν τον πόλεμο.