Ο «Ε.Τ. Ο Εξωγήινος» έχει φιγουράρει στην παιδική ηλικία όλων όσων έχουν υπάρξει παιδιά τις τελευταίες δεκαετίες. Για τον Στίβεν Σπίλμπεργκ, υπήρξε αναμφισβήτητα μία από τις εμβληματικότερες στιγμές της καριέρας του, αλλά η σημασία της ταινίας για τον σκηνοθέτη της δε σταματάει εκεί.
Ο Σπίλμπεργκ εμφανίστηκε στο TMC Classic Film Festival πριν λίγες μέρες με αφορμή τη συμπλήρωση 40 χρόνων από την κυκλοφορία της ταινίας και αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στον τρόπο που έπαιξε ρόλο το διαζύγιο των γονιών του στη δημιουργία της.
«Αυτό που συνέβη ήταν ότι δούλευα πάνω σε ένα σενάριο που αφορούσε κυριολεκτικά τον χωρισμό των γονιών μου», είπε ο σκηνοθέτης.
Ήταν τότε που ο Σπίλμπεργκ ξαναστοχάστηκε πάνω στην τελευταία σκηνή της ταινίας του «Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου» (1977) και η συνέχεια πήρε άλλη τροπή: «Γύριζα τη σκηνή κλιμάκωσης και ξαφνικά σκέφτηκα, “Μισό λεπτό. Κι αν το μικρό πλάσμα δε γύρισε ποτέ στο σκάφος; Κι αν το πλασματάκι ήταν μέρος ενός προγράμματος ανταλλαγής;».
Κάπως έτσι, ο Σπίλμπεργκ σκέφτηκε να στρέψει το οικογενειακό δράμα σε «μια ιστορία για παιδιά και μια οικογένεια που προσπαθεί να εκπληρώσει μια μεγάλη ανάγκη και μια μεγάλη ευθύνη. Το διαζύγιο δημιουργεί μια μεγάλη ευθύνη. Αν υπάρχουν αδέρφια, όλοι φροντίζουμε ο ένας τον άλλο. Και τι θα συνέβαινε αν ο Έλιοτ ή το παιδί -δεν είχα σκεφτεί ακόμη το όνομά του- γινόταν υπεύθυνος για πρώτη φορά στη ζωή του για μια μορφή ζωής προκειμένου να καλύψει το κενό στην καρδιά του;».
Όταν στη συνέχεια ο Σπίλμπεργκ ρωτήθηκε από τον Μπεν Μάνκιεβιτς αν μέχρι εκείνη την περίοδο της καριέρας του είχε σκεφτεί ποτέ να αποκτήσει παιδιά, ο καλεσμένος υπήρξε ειλικρινής: «Όχι, δεν ήθελα να κάνω παιδιά γιατί δεν ήταν μια εξίσωση που έβγαζε νόημα για μένα, μιας και πήγαινα από ταινία σε ταινία, από σενάριο σε σενάριο.
Δε μου είχε περάσει ποτέ από το μυαλό μέχρι τα μέσα του “Ε.Τ.”: Ήμουν ένας γονιός σε αυτή την ταινία. Πραγματικά ένιωθα πολύ προστατευτικά απέναντι στον Χένρι (Τόμας) και τον Μάικ (ΜακΝότον) και σε όλο μου το καστ και ειδικά την Ντριού (Μπάριμορ), που ήταν μόλις 6 ετών τότε. Κι άρχισα να σκέφτομαι, “Λοιπόν, αυτό μπορεί να είναι η αληθινή ζωή μου μια μέρα”. Ήταν η πρώτη φορά που σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να γίνω πατέρας. Και ίσως με έναν τρόπο ένας σκηνοθέτης είναι ένας μπαμπάς ή μια μαμά».
Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ το είπε και με πιο απλά λόγια: «Έχω 7 παιδιά και 6 εγγόνια. Επομένως, το “E.T.” δούλεψε καλά για μένα».
