Το κατόρθωμα Μακρόν

Ακόμη και ο πιο εχθρικά διακείμενος προς τον Εμμανουέλ Μακρόν και τις θέσεις του δεν μπορεί παρά να επισημάνει το κατόρθωμα: για πρώτη φορά στην ιστορία της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας, ένας απερχόμενος Πρόεδρος πείθει τους συμπολίτες του και καταφέρνει να επανεκλεγεί. Πριν από αυτόν, ο σοσιαλιστής Φρανσουά Μιτεράν και ο κεντροδεξιός Ζακ Σιράκ είχαν επίσης επανεκλεγεί, αλλά δεν ήταν επικεφαλής της κυβέρνησης της Γαλλίας, αφού και οι δύο έβγαιναν από μια οδυνηρή περίοδο συγκατοίκησης, κατά την οποία ο πολιτικός τους αντίπαλος είχε φθαρεί σημαντικά. Τα βιβλία της πολιτικής ιστορίας, λοιπόν, θα θυμούνται ότι ο άνθρωπος που εισέβαλε στη δημόσια ζωή και εκλέχθηκε ο ίδιος στην Προεδρία της Δημοκρατίας χωρίς να έχει εκλεγεί προηγουμένως ποτέ σε κανένα ύπατο πολιτειακό αξίωμα, ο άνθρωπος που είχε ιδρύσει ένα πολιτικό κίνημα και, σε λίγους μόνο μήνες, μπόρεσε να περιθωριοποιήσει τα παραδοσιακά πολιτικά τζάκια των Γκωλικών και του Σοσιαλιστικού Κόμματος, αλλά και τους μεγάλους φεουδάρχες που θεωρούσαν εαυτούς ιδιοκτήτες της πολιτικής ζωής επί δεκαετίες ανταποκρίθηκε με επιτυχία στην πρόκληση, που έθεσε ο ίδιος στον εαυτό του: να είναι ο μόνος που κέρδισε για δεύτερη φορά την εκλογική και πολιτική προτίμηση των Γάλλων.

Για αυτό, ο Μακρόν έπρεπε να σβήσει αυτήν την κατάρα από το μακρύ ιστορικό της Πέμπτης Γαλλικής Δημοκρατίας. Και είναι το λιγότερο παράδοξο να βλέπεις αυτόν που, πέντε χρόνια νωρίτερα, είχε μεταφερθεί στα Ηλύσια, ενώ έκανε σερφ στην άδειά του, να αναπαύεται ανακουφισμένος αυτή τη φορά στην καρέκλα του ως Πρόεδρος, με την αιτιολογία ότι βρίσκεται ήδη στην εξουσία και ότι, έτσι, έχει αποκτήσει την απαραίτητη εμπειρία για να επιβιώσει πολιτικά σε εποχές που έχουν γίνει εξαιρετικά ρευστές και περίπλοκες.

Με δεδομένο το 58,5% των ψήφων, η απόφασή του να μην κάνει ολοκληρωμένη προεκλογική εκστρατεία ήταν, επομένως, μια ορθή απόφαση. Τουλάχιστον για να εξασφαλίσει την επανεκλογή του. Διότι σήμερα θα προκύψει η αμφισβήτηση της φύσης της εντολής που ανέθεσαν οι ψηφοφόροι στον Μακρόν την Κυριακή.

«Εάν δεν υπάρξει εκστρατεία, θα προκύψει το ζήτημα της νομιμότητας του νικητή», είχε δηλώσει το 2017 ο πρόεδρος της Γερουσίας, πυροδοτώντας τότε σφοδρά πυρά εναντίον αυτής της επίθεσης στον πρώτο νόμο της δημοκρατίας, τη νομιμότητα της ψήφου. Αλλά, πλέον, το ζήτημα της νομιμότητας μετατοπίζεται σε αυτό της νομιμοποίησης της εξουσίας Μακρόν, η οποία συνεπάγεται τη δρομολόγηση πολυεπίπεδων μεταρρυθμίσεων τόσο στο εσωτερικό της Χώρας, όσο και στην παρουσία της στα διεθνή πράγματα και τις διεθνείς εξελίξεις.