Το colpo grosso του Κυριάκου Μητσοτάκη και το απρόβλεπτο… τσουνάμι

Η εισήγηση του πρωθυπουργού στο υπουργικό συμβούλιο, εκτιμάται πως ήταν το πρώτο σκέλος ενός ευρύτερου πολιτικού και οικονομικού σχεδίου. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης απευθύνθηκε στους υπουργούς του. «Κατ’ αρχάς», όπως σημειώνουν με νόημα πολιτικοί κύκλοι φίλα προσκείμενοι στη κυβέρνηση. Δεν τους «έβαλε γκάζια», όπως λένε οι «βασιλικότεροι του βασιλέως». Απλώς ξεκαθάρισε με απόλυτο τρόπο, το σχέδιο του για την επόμενη ημέρα. Και σε αυτό το πλάνο έδειξε με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, υποστηρίζουν οι ίδιοι κύκλοι, πάει να κάνει το μεγάλο δικό του Colpo grosso. Και, όπως λέμε και στη πόκα, που είναι παιχνίδι  στρατηγικής, «παίζει τα ρέστα του».

Ο χειρισμός και οι δηλώσεις του, προς τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου, ήταν μια καθαρή δήλωση που περιλαμβάνει τρία στάδια: ούτε ανασχηματισμός, ούτε πρόωρες εκλογές, οικονομική και πολιτική δουλειά. Αν κάποιοι δεν μπορούν απλώς πηδάνε από τη βάρκα και αυτόματα κολυμπούν μόνοι τους. Γιατί και οι παραιτήσεις ενέχουν τον κίνδυνο να γίνουν αποδεκτές.

Ανεξαρτήτως, όμως, από τη στάση βουλευτών και υπουργών, που είναι γεγονός πως τώρα τελευταία έχουν ερωτευθεί τα μέσα ενημέρωσης, ο πρωθυπουργός ξεδίπλωσε ουσιαστικά το πολιτικό σχέδιο της επόμενης ημέρας. Με βασικό στοιχείο την ριζική αναδιάταξη της οικονομίας με πρωταρχικό μέλημα την επαναφορά των τιμών της ενέργειας στα προ κρίσης επίπεδα!

Οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ των Βρυξελλών εκτιμούν πως η Σύνοδος Κορυφής των ηγετών, αδυνατεί: και να μείνει αδιάφορη ύστερα από τις τελευταίες εξελίξεις, με τη τεράστια αύξηση των τιμών αλλά ούτε και να λάβει, στη κατάσταση που βρίσκεται, γενναίες αποφάσεις. Και αυτή η μεσοβέζικη στάση είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί στην Ευρώπη. Οι πιέσεις ειδικά από το Νότο αλλά και από τον Εμανουέλ Μακρόν, λέγεται πως είναι ασφυκτικές απέναντι στη Γερμανία που συνεχίζει να παίζει το παιχνίδι της ύφεσης.

Σύμφωνα με πληροφορίες δυο είναι οι λύσεις που προκρίνονται, τουλάχιστον σε επίπεδο παρασκηνίου:

• να προχωρήσει η κάθε χώρα σε εθνικές παρεμβάσεις με ή χωρίς την επίσημη αναγνώριση της Ευρώπης, διευκολύνοντας, όμως, την επόμενη ημέρα των εθνικών οικονομιών και ειδικά για χώρες-μέλη, όπως η Ελλάδα που έχουν υψηλά ποσοστά χρέους.
• να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να λάβει τη μεγαλύτερη γενναία πολιτική και οικονομική απόφαση των τελευταίων ετών. Να προστατεύσει τις εθνικές οικονομίες, μειώνοντας δραστικά τους φόρους κατανάλωσης, ενισχύοντας οικονομικά τις χώρες και βάζοντας πλαφόν στις τιμές και της ενέργειας και των αγαθών. Σε ευρωπαϊκές χώρες, παρατηρείται ήδη το δραματικό φαινόμενο της επισιτιστικής κρίσης και της νέας φτώχειας καθώς εκατομμύρια ευρωπαίοι πολίτες αδυνατούν να παρακολουθήσουν τις αυξήσεις των τιμών των αγαθών.

Τούτων δοθέντων, ο Κυριάκος Μητσοτάκης φέρεται αποφασισμένος να τινάξει τη πολιτική μπάγκα στον αέρα. Διακοπή εδώ και τώρα της εφαρμογής της ρήτρας αναπροσαρμογής και επιστροφή στις τιμές προ κρίσης. Ενδεχομένως να μην οριζόντια αυτή η λύση αλλά με ειδικές προσαρμογές. Ο ίδιος φαίνεται πως αναλαμβάνει την ευθύνη αντιλαμβανόμενος πως τα επιδόματα όσο γενναία και αν ήταν προκαλούσαν ακόμη μεγαλύτερες αντιδράσεις. Η κοινωνία έχει φτάσει σε σημείο βρασμού και αυτό έχει γίνει αντιληπτό από τη κυβέρνηση.

Αν οι παραπάνω πληροφορίες έχουν έστω και μερική εφαρμογή γίνεται εύκολα αντιληπτό πως η κυβέρνηση ενώ ευρισκόμενη στη γωνία του πολιτικού ρινγκ περνά στην ολική αντεπίθεση. Ανατρέπεται όλο το πολιτικό σκηνικό και αναγκάζει τους αντιπάλους του, να αλλάξουν στρατηγική. Η λογική του «δεν πληρώνω» ανατρέπεται αυτόματα και αναδημιουργούνται οι σχέσεις κυβέρνησης-κοινωνίας. Τουλάχιστον αυτός θα είναι και ο στόχος.

Όλα τα παραπάνω θα αποδειχθούν μέσα στις επόμενες δέκα ημέρες. Ο φετινός Μάιος, αποτελεί βαρόμετρο για ολόκληρο το επόμενο πολιτικό και οικονομικό έτος. Και αποτελούν σχέδιο. Ένας προγραμματισμός που εδράζεται στα «καλά σενάρια». Τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι αποσπασματικά. Είναι μέρος μιας ευρύτερης αλυσίδας. Αν κάποιος κρίκος δεν υπάρξει ή σπάσει, τότε, η κυβέρνηση θα βρεθεί να δέχεται τα τελειωτικά χτυπήματα πάνω στο ρινγκ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ από τα τέλη του 2016, αρχές του 2017, βρέθηκε πίσω στις δημοσκοπικές καταγραφές ακολουθώντας υφεσιακή πολιτική με τις γνωστές συνεπείς για τη μεσαία  τάξη. Αναγκαστικά ή μη, διέψευσε τις ελπίδες που είχε δημιουργήσει. Η μεσαία τάξη τον ανέδειξε στην εξουσία, η ίδια προτίμησε τη ΝΔ. Αυτή είναι που βρίσκεται εγκλωβισμένη για πολλοστή φορά, τα τελευταία 13 χρόνια…