Μητσοτάκης: Προϋπολογισμός πρωθυπουργικής τριετίας

Το 14^ο Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας ολοκλήρωσε τις εργασίες του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να δηλώνει ότι οι προσεχείς εκλογές θα διεξαχθούν σε ένα χρόνο. Αυτή η πρώτη τριετία πρωθυπουργικής θητείας έχει δώσει τη λάβει για διθυραμβικά σχόλια και επαίνους, αλλά και για τους πλέον απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς από γραφίδες που αρέσκονται να καβαλάνε το πληκτρολόγιο είτε για να εκθειάσουν σε βαθμό αγιογραφίας έναν πολιτικό πρώτης σειράς, είτε για να αποδομήσουν πλήρως προσωπικότητα, έργο, ακόμη και ήθος.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ένας κοινωνικά νέος άνθρωπος που εκλέχθηκε στην ηγεσία του κόμματος, με την πλήρη υποστήριξη της «λευκής επιταγής» του προηγούμενου Προέδρου της, και ενάντια στην κομματική επετηρίδα. (Ο κ. Μεϊμαράκης αποτελεί διαχρονική προσωπική συμπάθεια του υπογράφοντος για τη λαϊκότητα και την αγωνιστικότητά του).

Ανεξάρτητα όμως από τις συμπάθειες που τρέφει κάποιος για το ένα ή το άλλο πολιτικό πρόσωπο, είναι αναντίρρητο ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης υπήρξε έως τώρα άτυχος στην πρωθυπουργική του θητεία. Ο καλοπροαίρετος αναγνώστης αρκεί να σκεφθεί τις πολύμορφες κρίσεις που ενέσκηψαν επί των ημερών του: κορονωιός πανδημία, τουρκική προκλητικότητα, ενεργειακή κρίση και επακόλουθη μείωση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών.

Η αντιμετώπιση της πανδημίας υπήρξε υποδειγματική, στην πρώτη φάση της εκδήλωσής της, όταν και ο τότε νεοεκλεγείς Πρωθυπουργός αγνόησε το πολιτικό κόστος, κάνοντας την δύσκολη επιλογή των απαγορεύσεων, μερικών ή και καθολικών, της κυκλοφορίας, ερχόμενος σε ρήξη με το περιλάλητο «μεσογειακό ταπεραμέντο» των Ελλήνων, που, όμως, επέδειξαν την δέουσα σοβαρότητα και σωφροσύνη.

Στην έως τώρα πρωθυπουργική του πορεία, ο Κ. Μητσοτάκης έδειξε ότι διαθέτει γνώση των διεθνών σχέσεων και αίσθηση των γεωπολιτικών ισορροπιών. Αυτό αποδείχθηκε στην αναχαίτιση της προκλητικότητας του καθεστώτος Ερντογκάν. Αποτυπώθηκε επίσης στην έγκαιρη και σαφή υποστήριξη του ουκρανικού λαού, την οποία ορθά συνάρτησε με το δημόσιο διεθνές δίκαιο και το ιδεώδες της Ειρήνης. Ναι, είναι ακριβές ότι ο Πρωθυπουργός δεν διακρίθηκε ως πρόεδρος δεκαπενταμελούς, αλλά υπήρξε επιμελής φοιτητής στο χώρο των κοινωνικών επιστημών.

Η πρωθυπουργική θητεία του Κυριάκου Μητσοτάκη σημαδεύεται αρνητικά, ωστόσο, από τη θέσπιση του αναλογικού εκλογικού νόμου. Το αναλογικό εκλογικό σύστημα έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί θεσμικές θρομβώσεις, προϋποθέτει κουλτούρα συνεργασιών και συνεπάγεται ευρύτερες πολιτικές συνεννοήσεις.

Επιπλέον, στη σφαίρα της οικονομίας, περιθώρια προώθησης φιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων κάθε άλλο παρά εξαντλήθηκαν, παρά την άκρως επιτυχή επιλογή του κ. Σταικούρα στη θέση του Υπουργού Οικονομικών. Τυπικό παράδειγμα είναι η θέσπιση της ενδοοικογενειακής μεταβίβασης μεγάλων περιουσιών χωρίς φορολογική επιβάρυνση, γεγονός που καθηλώνει τους προνομιούχους γόνους στην κορυφή της κοινωνικοοικονομικής ιεραρχίας και εμποδίζει τη ζωογόνο για τα δημόσια οικονομικά κοινωνική κινητικότητα.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κλείνει, λοιπόν, μια επιτυχή τριετή κυβερνητική θητεία, με ανοιχτές προκλήσεις την περαιτέρω ψηφιοποίηση των κρατικών οργανισμών, όπου ο Υπουργός Επικρατείας και Διοικητικών Μεταρρυθμίσεων επιτελεί θαυμαστό έργο, την διασφάλιση δημοσιονομικών περιθωρίων για την οικονομική στήριξη των οικονομικώς ευάλωτων πολιτών, την εξακολούθηση της προάσπισης των εθνικών μας δικαίων απέναντι στον γεωπολιτικώς λαίμαργο γείτονα.