Νέα έρευνα: Επιστήμονες στο Άμστερνταμ προσπαθούν να εξηγήσουν το σχήμα της σοκολάτας

Είναι η γλύκα της; Ο τρόπος που λιώνει στο στόμα; Η τραγανότητα; Ο ήχος της ή όλα αυτά που κάνουν τόσο … τη σοκολάτα;

Μια ομάδα επιστημόνων στο πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ επιχειρεί να απαντήσει στο ερώτημα μέσω… φυσικής και γεωμετρίας. Το αποτέλεσμα; Η δημιουργία μιας σπειροειδούς τρισδιάστατα εκτυπωμένης σοκολάτας που, αν και κανείς δε θα δει στα ράφια των σούπερ μάρκετ, ίσως είναι το μέλλον τού γλυκού σνακ.

«Δεν υπήρχε κανείς στην ομάδα που δεν του άρεσε η σοκολάτα, ευτυχώς» λέει γελώντας ο Corentin Coulais, φυσικός και επικεφαλής τού εγχειρήματος.

Ο Κουλέ συνήθως δουλεύει με μη βρώσιμα υλικά – υλικά με δομές που δε συναντώνται στη φύση. Όμως, η συνεργασία του με τον βρετανικό γίγαντα καταναλωτικών αγαθών Unilever τον έστρεψε στη σοκολάτα.

Αρχικά, οι ερευνητές αναθέρμαναν μαύρη σοκολάτα με 72% κακάο και την έψυξαν ξανά ώστε να πάρει σταθερή μορφή. Έπειτα, εκτύπωσαν τη σοκολάτα σε μια σειρά σπειροειδών σχημάτων με τη χρήση 3D εκτυπωτή. Κάποια από τα κομμάτια πήραν ένα απλό σχήμα S, άλλα ήταν πιο λαβυρινθώδη.

Η ομάδα υπέβαλλε στη συνέχεια τις σοκολάτες σε μια σειρά μηχανικών τεστ για να διαπιστώσει αν έσπαγαν όταν τις δάγκωνε κάποιος. Έπειτα τα σοκολατένια κομμάτια δέχτηκαν πίεση και διαλύθηκαν σε περισσότερα.

Και γιατί αυτό έχει σημασία; Αυτό ακριβώς ήταν το επόμενο στάδιο της έρευνας που δημοσιεύτηκε τον περασμένο μήνα στην επιθεώρηση Soft Matter

Στην έρευνα ομάδες τυχερών «δοκιμαστών» ρωτήθηκαν ποιο σχήμα προτιμούσαν και γιατί.

«Όσο πιο σύνθετο ήταν το σχήμα, τόσο πιο τραγανή ήταν η σοκολάτα και τόσο περισσότερο φαινόταν να αρέσει» παραδέχεται ο Κουλέ.

Το γεγονός πως οι σοκολατογευσιγνώστες προτιμούσαν τις πιο εύθρυπτες σοκολάτες δεν εξέπληξε τους φυσικούς. Παλιότερη έρευνα έδειξε πως οι άνθρωποι αρέσκονται στις γεύσεις που σπάνε και διαλύονται στο στόμα τους. Μάλιστα, τους άρεσε ιδιαίτερα να ακούν τους ήχους θρυμματισμού που ο ερευνητής Άλαν Χιρς περιγράφει ως «μουσική μάσησης.

Κάποιοι επιστήμονες αποδίδουν το φαινόμενο στο ότι η «τραγανότητα» δίνει την αίσθηση τού φρέσκου και γι’αυτό, εξηγούν, από αρχαιοτάτων χρόνων οι πρόγονοι αναζητούσαν την τροφή τους από την υφή.

Βεβαίως, δεν είναι γνωστή ως το πιο υγιεινό σνακ – αντιθέτως. Όμως, η έρευνα είναι μέρος ενός ευρύτερου πεδίου «βρώσιμων μεταϋλικών» που έχουν τη δυναμική δημιουργίας τροφίμων πιο θρεπτικών, ευκολότερα καταναλώσιμων ή βιώσιμων για το περιβάλλον.

Η χρήση της γεωμετρίας στην εξατομίκευση φαγητού μπορεί να ανοίξει το δρόμο για τη δημιουργία υγιεινών τροφών με χαμηλό αποτύπωμα άνθρακα, ή υποκατάστατα νόστιμου και θρεπτικού κρέατος.

Ο Κουλέ οραματίζεται ένα μέλλον όπου η γεωμετρία θα είναι εργαλείο για εξατομικευμένη προετοιμασία φαγητού. Ο ίδιος φαντάζεται τους αστροναύτες στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό να εκτυπώνουν το φαγητό τους στις ανάγκες και τις προτιμήσεις τους ή στρατιώτες να τρώνε μεταϋλικά υψηλά σε θερμίδες, χαμηλά στην κάλυψη χώρου.