Γιατί πέτυχε η επίσκεψη Μητσοτάκη στις ΗΠΑ;

Δεν υπάρχει κάποια επίσκεψη Έλληνα Πρωθυπουργού στις Ηνωμένες Πολιτείες που να μπορεί να θεωρηθεί ως εξ ολοκλήρου άκαρπη. Βέβαια, δεν ήταν όλες σημαντικές, τουλάχιστον ως προς τα αποτελέσματά τους. Δεν υπάρχει όμως προηγούμενο επίσκεψης Έλληνα Πρωθυπουργού που να έγινε μέσα σε μια τόσο θερμή ατμόσφαιρα και σε ένα τόσο φιλικό κλίμα όσο η επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη. Πού οφείλεται όμως η επιτυχία αυτή του Έλληνα Πρωθυπουργού;

Κατά πρώτον, ο Κ. Μητσοτάκης απέφυγε επιμελώς να ομιλήσει ως κομματάρχης, ως πρόεδρος πολιτικού κόμματος που πρόκειται να υποστεί την εκλογική «βάσανο» μέσα σε δώδεκα μήνες. Δεν συνομίλησε με τον Πρόεδρο Μπάιντεν και ανώτατους Αμερικανούς αξιωματούχους ως Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, αλλά ως Πρόεδρος της Ελληνικής Κυβέρνησης.

Έχοντας αποφύγει τον μικροκομματικό πειρασμό, προτίμησε να ακολουθήσει την επιτυχή οδό της σύγχρονης διπλωματίας. Δεν θέλησε να μιλήσει ως φοβικός «Τουρκοφάγος» και να προσδώσει έναν επαρχιώτικο χαρακτήρα στις συνομιλίες, αλλά, απεναντίας, έθεσε τις διαφορές με τον εξ Ανατολών γείτονα μέσα σε διεθνή πλαίσια και νόρμες. Δηλαδή, διεθνοποίησε τις διαφορές, τις μετέφερε στο πεδίο της διεθνούς κοινότητας, εκεί όπου η Ελλάδα δεν έχει απολύτως να φοβηθεί.

Η χαρακτηριστικά αποθεωτική υποδοχή της ομιλίας του Πρωθυπουργού από τα Κογκρέσο οφείλεται στο ότι ο Κ. Μητσοτάκης, ως πιστός συμβολιστής, φύλαγε προσεκτικά τον «άσο» στο μανίκι του για το τέλος, με τον εντυπωσιακά εμπνευσμένο λόγο του ενώπιον των δύο νομοθετικών σωμάτων των ΗΠΑ. Επέμεινε στον ξεκάθαρο φιλελεύθερο χαρακτήρα της Δημοκρατίας μας, στη σύζευξη του ύψιστου αγαθού της Ειρήνης  με τον σεβασμό των κανόνων του δημοσίου διεθνούς δικαίου, στην αποφασιστική αντιμετώπιση του πουτινικού νεοιμπεριαλισμού, σε κοινές πνευματικές παρακαταθήκες και στην ανάγκη περαιτέρω συνεργασίας στους τομείς της ενέργειας και της οικονομίας.

Η αντίθετη επιλογή του κομματάρχη, του μεμψίμοιρου επαρχιωτισμού και του Ελληνομέτρη θα υπονόμευε τον στόχο που ο Πρωθυπουργός είχε θέσει και επέτυχε: την απόσπαση της συναίνεσης των Αμερικανών στα ελληνικά αιτήματα.