Η τουρκική προκλητικότητα και αδιαλλαξία δεν έμειναν τελικά αναπάντητες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μέσα από τα αρμόδια θεσμικά όργανά της ενεργοποιήθηκε, προκειμένου να καταδικάσει την παραβίαση του εθνικού εναέριου χώρου μας στην Αλεξανδρούπολη.
Είχε προηγηθεί σχετική ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών. Σε αυτήν, το ΥΠΕΞ καταδίκαζε με τον πιο έντονο τρόπο την πρωτοφανή παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας από δύο τουρκικά μαχητικά, τα οποία εισήλθαν παράνομα στον εθνικό εναέριο χώρο μας και προσέγγισαν την Αλεξανδρούπολη σε απόσταση μόλις 2,5 ναυτικών μιλίων.
Αναμφίβολα, η ενέργεια αυτή της Τουρκίας αποτελεί σαφέστατη κλιμάκωση της τουρκικής προκλητικότητας, εντάσσεται στην προσπάθεια της Τουρκίας να προβάλει τον νεο-οθωμανικό αναθεωρητισμό της, καταπατώντας όλους τους θεμελιώδεις κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και υπονομεύει ταυτόχρονα την συνοχή και τις άμεσες προτεραιότητες του ΝΑΤΟ, αποτελώντας και σαφή απειλή για την Ευρωπαϊκή Ένωση, σε μια κρίσιμη συγκυρία, καθώς το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης αποτελεί βασικό κόμβο μεταφοράς δυνάμεων για την ενίσχυση των συμμάχων μας.
Μάλιστα, με εντολή του Υπουργού Εξωτερικών, ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εξωτερικών πραγματοποίησε άμεσο και εντονότατο διάβημα διαμαρτυρίας στον εδώ Τούρκο Πρέσβη. Παράλληλα, δόθηκαν οδηγίες για την ενημέρωση των συμμάχων και εταίρων μας, καθώς και της Ε.Ε., του ΝΑΤΟ και του Ο.Η.Ε.
Η Τουρκία, από την πλευρά της, θεωρούσε και, πιθανότατα, εξακολουθεί να θεωρεί ότι στη διεθνή σκηνή δεν ισχύουν πάντοτε οι κανόνες του δικαίου της ΕΕ και του διεθνούς δικαίου. Αυτό την οδηγεί συχνά σε κραυγαλέους νομικούς ακροβατισμούς και θεσμικές αυθαιρεσίες.
Και στην προκειμένη περίπτωση, την αρχή αυτή φρόντισε να της την θυμίσει ο Στέφανο Σανίν, ο οποίος δεν κινητοποιήθηκε αυθαίρετα. Ο Σανίνι είναι ο γενικός γραμματέας της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης της ΕΕ, μια μορφή συνδυασμένου Υπουργείου Εξωτερικών και Άμυνας της Ένωσης, που διευθύνεται από τον Ύπατο Εκπρόσωπο για την Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας.
Βέβαια, θα μπορούσαν πολλά να γραφούν για την ολιγωρία που επέδειξαν τα θεσμικά όργανα ή για το ζήτημα της αποτελεσματικότερης και πιο έγκυρης θεσμικής αντιμετώπισης κρουσμάτων θεσμικής ανομίας. Αυτό όμως που προέχει είναι να αντιληφθεί το τουρκικό ΥΠΕΞ ότι οι διεθνείς σχέσεις διέπονται από κανόνες και θεσμούς, που έχουν κατακτήσει την εσωτερική λογική τους.