Με φόντο την Γαλάζια Πατρίδα

Ευτυχώς για την ειρήνη και την ασφάλεια του τόπου, η σημερινή Κυβέρνηση, όπως και άλλες πολιτικές δυνάμεις του τόπου, με σημαντική κοινωνική απήχηση, αποφεύγουν τον ρόλο του υπερπατριώτη, σε πείσμα του εκλογικού κόστους. Τούτο όμως δεν σημαίνει ότι αγνοούν τους τουρκικούς σχεδιασμούς περί «γαλάζιας πατρίδας».

Η «γαλάζια πατρίδα» των Τούρκων επιχειρεί να υλοποιείται, αργά αλλά σταθερά, τόσο στη θάλασσα όσο και στον αέρα, στην περιοχή του Α. Αιγαίου, με συνεχείς ασκήσεις. Πλέον, προστέθηκε και η απευθείας παραβίαση του εθνικού εναέριου χώρου της Ελλάδας, με τις προκλητικότατες πτήσεις οπλισμένων τουρκικών μαχητικών πάνω από μεγάλα κατοικημένα νησιά, σε ολόκληρο το εύρος του Α. Αιγαίου, που αρχίζει από την Λήμνο και καταλήγει στη Ρόδο και στο Καστελόριζο.

Εξάλλου, ο Ερντογάν δεν το κρύβει εξάλλου και το δηλώνει ευθαρσώς σε όλους τους τόνους. Οι δραστηριότητες τους έχουν επεκταθεί σε ευρύτερες περιοχές ενδιαφέροντος και επιρροής.

Στην παρούσα φάση, επιδιώκουν να επιβάλουν de facto νέα τετελεσμένα στο Α. Αιγαίο, όπου τουρκικά μαχητικά αεροπλάνα θα πετούν ανενόχλητα πάνω από τα ελληνικά νησιά.

Αν και οι ΗΠΑ επανεξετάζουν ανοιχτά τη σχέση τους με την Τουρκία, μετά μάλιστα και το επιτυχημένο ταξίδι του Πρωθυπουργού στην Αμερική,  ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ κινείται προς αντίθετη κατεύθυνση.

Ο γ.γ. του ΟΗΕ, πριν επισκεφθεί επιτιθέμενο και αμυνόμενο, φρόντισε να περάσει πρώτα από την Τουρκία, για να επαινέσει τον συνεπή παραβάτη του διεθνούς δικαίου Ερντογάν, που γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του όλα τα ψηφίσματα του διεθνούς οργανισμού με το πρόσχημα της μεσολάβησής του, για μια συνάντηση μεταξύ Πούτιν – Ζελένσκι.

Πέρα από αυτήν την απρέπεια, δεν φρόντισε να προηγηθεί της Μόσχας το Κίεβο, για να εισπράξει την απαξίωση από έτερο παραβάτη του διεθνούς δικαίου, τον Β. Πούτιν, που τον συνάντησε στο μακρύ τραπέζι, που δέχεται όλους τους μη φιλικούς προς αυτόν ηγέτες.

Σε αυτή την γεωπολιτική αναταραχή, που τροφοδοτείται αναμφίβολα από τη συνεχιζόμενη ρωσική επεκτατικότητα, η Ελλάδα ορθά δεν παίζει το χαρτί της δεδομένης χώρας, αλλά προασπίζει με διαμαρτυρίες τον εθνικό της χώρο, τόσο στο εσωτερικό του εθνικού της χώρου, όσο και με κινήσεις στην διεθνή σκακιέρα, που θα φέρουν τον επιτιθέμενο σε θέση απόσυρσης από τα επεκτατικά σχέδιά του.