Διαρροή τοξικών στον πολιτικό βίο

Μέχρι τώρα ήταν οι προσωπικές επιθέσεις εναντίον του Πρωθυπουργού ή μελών της οικογενείας του, αλλά και οι συστηματικές προσπάθειες αποδόμησης είτε του περιβάλλοντος Μαξίμου είτε υπουργών και κυβερνητικών πρωτοβουλιών μέσω twitter και άλλων social media. Τα φαινόμενα, προφανώς και είχαν κινήσει την προσοχή του Μεγάρου Μαξίμου, αλλά αποδίδονταν στην…επανενεργοποίηση των λούμπεν στοιχείων της Κουμουνδούρου -δια των κουκουλοφόρων του διαδικτύου- αλλά και της… (γνωστής) παραπολιτικής μονταζιέρας. Γι’ αυτό και η αντιμετώπιση ήταν μεν έντονη, αλλά θεωρείτο ως συγκυριακή τακτική.

Πλέον , το Μέγαρο Μαξίμου, καλείται να αναθεωρήσει την άποψή του και να συνειδητοποιήσει ότι όλες αυτές οι κινήσεις αποτελούν την πιο…light εκδοχή της στρατηγικής έντασης και διχασμού που φαίνεται να προωθεί και στην οποία φαίνεται να επενδύει ο ΣΥΡΙΖΑ.

«Αμφιθέατρα» έντασης!

«Καταλύτης» δείχνει να είναι η κρίση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, τουλάχιστον όπως θέλει να την παρουσιάσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ από την πλευρά του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης κάνει λόγο για τη «μεγάλη ιδεολογική μάχη την οποία θα δώσουμε τους επόμενους μήνες». Και αναφέρεται στο νέο νομοσχέδιο για τα πανεπιστήμια που παρουσίασε η Υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως.

Η αλήθεια όμως είναι άλλη και ασφαλώς δεν πρόκειται για σύγκρουση στο όνομα της Παιδείας. Θα ήταν, δε, ευχής έργον να υπήρχε ακόμη και σκληρή σύγκρουση για θέματα Παιδείας. Όμως όχι.  Δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο.

Επιλογή

Ήδη εδώ και αρκετούς μήνες -από την προηγούμενη ΔΕΘ- ο Αλέξης Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ είχαν αναδείξει τους τομείς στους οποίους θα εστίαζαν. Και πέρα από τη γενικόλογη αποκήρυξη του «επιτελικού κράτους» και τη διακήρυξη για τη δημιουργία μιας άλλης μορφής «κρατικής λειτουργίας» όταν θα προκύψει η δεύτερη Φορά Αριστερά, η Παιδεία είχε αναδειχθεί ως ένα τέτοιο πεδίο. Κι άρα ήταν εν πολλοίς αναμενόμενη η κλιμάκωση της αντιπολιτευτικής ρητορικής. Πολλώ δε μάλλον, όταν η παιδεία είναι ένας χώρος που οι επιλογές της αρμόδιας Υπουργού -το αν είναι σωστές ή λάθος, είναι άλλη συζήτηση- έχουν προκαλέσει εντάσεις και δυσαρέσκειες σε όλα τα επίπεδα της εκπαιδευτικής κοινότητας.

Ήταν λοιπόν κάτι παραπάνω από αναμενόμενο, ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έτσι κι αλλιώς επενδύει στο θυμό και τη δυσφορία των Πολιτών, να επιδιώξει να εκμεταλλευθεί αυτήν την κατάσταση. Πολλώ δε μάλλον όταν μιλάμε για νέα γενιά -στην οποία η Κουμουνδούρου αρέσκεται να λέει ότι έχει «πέρασμα»- αλλά και λίγες ημέρες μετά τις φοιτητικές εκλογές. Σ αυτό το σημείο, ενδεχομένως να εντοπίζεται και λάθος επιλογή timing από την πλευρά του Υπουργείου Παιδείας, το οποίο -ενώ υλοποιεί θέση της ΝΔ που έχει διατυπωθεί από το καλοκαίρι, τουλάχιστον- εμφανίζεται να «σπεύδει» πίσω από το αποτέλεσμα των φοιτητικών εκλογών.

Κρίσιμο σημείο

Κι εδώ είναι ένα κρίσιμο σημείο στο οποίο πρέπει να δώσει ιδιαίτερη προσοχή η Κυβέρνηση για να αποτρέψει κοινωνικά δυσάρεστες Με δεδομένες τις αρνητικές, για τον ΣΥΡΙΖΑ δημοσκοπήσεις και την καθήλωση των ποσοστών του, το κόμμα είναι σαφές ότι επιλέγει να στήσει -αλλά και  να δώσει άλλοθι- σε σκηνικά έντασης.

Στον ήδη ταλαιπωρημένο χώρο της Παιδείας, και πολύ περισσότερο στο ΑΠΘ κάποιοι θεωρούν ότι ανακαλύπτουν προνομιακά πεδία «πολιτικής» σύγκρουσης. Και είναι απορίας άξιο, πως συμπεριφορές -όπως μια κατάληψη…34 ετών- ή συγκεντρώσεις εξωπανεπιστημιακών στοιχείων/κουκουλοφόρων και ροπαλοφόρων, από τη  μια προσλαμβάνουν «πολιτικό χαρακτήρα», από την άλλη απολαμβάνουν πολιτικής κάλυψης και ασυλίας…

Τριπλή επιχείρηση

Το σημείο αυτό λοιπόν είναι απολύτως κρίσιμο για τους σχεδιασμούς της Κυβέρνησης, διότι είναι εμφανές ότι, κάποιοι στήνουν τριπλή επιχείρηση:

• Αποπροσανατολισμού: Αίφνης πέρασαν σε δεύτερη μοίρα οι μάχες σε διεθνές επίπεδο και η αναθεωρητική ρητορική της Τουρκίας και ο δημόσιος διάλογος γίνεται για το πανεπιστημιακό άσυλο, τα επεισόδια κλπ.
• Προπαγάνδας: σε συνέχεια του αποπροσανατολισμού προωθούνται ατζέντα και θέσεις για το τι συμβαίνει (πχ στην Παιδεία, την Κοινωνία, την Αστυνομία κλπ.) που απέχουν πολύ από την πραγματικότητα, η οποία μπαίνει σε παραμορφωτικό φακό.
• Δημαγωγίας: παρέχοντας άσυλο και ασυλία σε συμπεριφορές από μη αποδεκτές έως καταφανώς έκνομες εντείνεται το κλίμα δυσφορίας και έντασης που υπάρχει στην ελληνική κοινωνία λόγω της ακρίβειας και της ενεργειακής κρίσης.

Όλα τα παραπάνω διαμορφώνουν ένα απόλυτα τοξικό περιβάλλον, στο οποίο δεν μπορεί να αναπτυχθεί ορθολογική πολιτική συζήτηση. Και το ζητούμενο δεν είναι ότι μια τέτοια συζήτηση εξυπηρετεί την Κυβέρνηση. Το θέμα είναι ότι τέτοια συζήτηση έχει ανάγκη ο τόπος προκειμένου οι Πολίτες να οδηγηθούν σε ασφαλή συμπεράσματα.

Και τέλος, αλλά εξόχως σημαντικό: κινήσεις αντιπερισπασμού, όπως η δημιουργία τοξικού κλίματος με διχαστικό πολιτικό λόγο, αλλά πλέον και με συγκρούσεις, μπορεί εύκολα να εκτραπούν σε καταστάσεις ανεξέλεγκτες. Η υποχρέωση της ΝΔ είναι σαφώς να απαντάει στις προκλήσεις του ΣΥΡΙΖΑ 9και τούμπαλιν, βεβαίως). Όμως η υποχρέωση της Κυβέρνησης είναι να διαφυλάξει το -όσο το δυνατό- ήπιο κλίμα, μέσω της νομιμότητας και της εφαρμογής των αποφάσεων της συντεταγμένης Πολιτείας.