Όσα είπε και δεν είπε ο Κ. Καραμανλής

Για παραδοχές που επιτρέπουν αυταπάτες και ψευδαισθήσεις, διότι «διαβάζουν λάθος την Τουρκία», έκανε λόγο ο πρώην Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής. Και απηύθυνε έκκληση: «είναι κομβικής σημασίας να αντιληφθούμε με τρόπο σφαιρικό και ολοκληρωμένο την στόχευση και τη στρατηγική της Τουρκίας. Με απλά λόγια να την διαβάσουμε σωστά»…

Δεν ξέρουμε αν η έκκληση για τη σωστή ανάγνωση της Τουρκίας πιάσει τόπο. Όμως… «πριν αλέκτορα φωνήσαι»…ξεκίνησε η λάθος ανάγνωση και αποκωδικοποίηση όσων είπε (ή δεν είπε…) ο πρώην Πρωθυπουργός από φίλους, πρώην φίλους και εχθρούς.

Ατζέντα, όχι πρόσωπα

Η αυτοματοποιημένη αντίδραση, πριν καν ολοκληρωθεί η ομιλία του, ήταν να βρεθούν (και να αναδειχθούν) τα σημεία εκείνα, που κατά τη δημοσιογραφική ή την παραπολιτική ανάλυση επέχουν θέση «καρφιού», «σπόντας», «αδειάσματος» ή «διαφοροποίησης» από την Κυβέρνηση, τον Πρωθυπουργό, τον Υπουργό Εξωτερικών, τον αρχηγό της αντιπολίτευσης κλπ.

Αυτή όμως η προσέγγιση, δεν «διαβάζει», απλά, λάθος την παρέμβαση του πρώην Πρωθυπουργού, αλλά βρίσκεται εντελώς εκτός θέματος. Κι επειδή βρισκόμαστε σε περίοδο εξετάσεων, είναι τόσο εκτός θέματος, που θα έπαιρνε βαθμολογία…το πολύ, μονάδα: όσο παίρνουν αυτοί που δίνουν λευκή κόλλα με μόνο το όνομά τους!

Ο ρόλος

Παρόμοιες αναλύσεις αποτελούν μεν αυτόματες αντιδράσεις, αλλά παραγνωρίζουν το ρόλο που, όχι μόνο θέλει να επιφυλάσσει για τον εαυτό του, αλλά και που υπηρετεί πιστά από το 2009 που αποσύρθηκε στα ορεινά του Κοινοβουλίου, ο Κώστας Καραμανλής. Είναι ο ρόλος ενός πρώην πρωθυπουργού που δεν διεκδικεί μερίδιο από την καθημερινή ασκούμενη πολιτική, ούτε επιδιώκει συμμετοχή σ’ αυτή. Παράλληλα, δε, δεν θέτει ως προτεραιότητά του την προώθηση ή την υπονόμευση θέσεων ή αντιπάλων, φίλων και συμμάχων…

Πέρα από την, έτσι κι αλλιώς…κληρονομική «σιωπή», ή λελογισμένη (και με κωδικοποιημένα μηνύματα) δημόσια πολιτική συμπεριφορά, που χαρακτηρίζει τους Καραμανλήδες, ο πρώην πρωθυπουργός, μετά το 2009, συνειδητά επέλεξε τον πιο πάνω ρόλο. Κι όχι μόνο. Συνειδητά επέλεξε και να παραμένει στα ορεινά της Βουλής, θεωρώντας ότι η παρουσία του αποτρέπει τις όποιες παρερμηνείες ή προσπάθειες για παρερμηνεία των προθέσεών του απέναντι στο κόμμα του, την παράταξη και την Πατρίδα. Με λίγα λόγια, ο Κώστας Καραμανλής ένιωθε ότι η παρουσία του είναι απαραίτητη για να μην υπάρχουν αναταράξεις. Αυτός ο ρόλος δεν είναι εύκολος, πολλώ δε μάλλον όταν οι επικρίσεις που δεχόταν για «βασανιστική σιωπή» ήταν πολύ συχνές.

Στοχευμένες παρεμβάσεις

Από το 2009 κι εντεύθεν οι παρεμβάσεις του ήταν, είναι και θα είναι ενταγμένες στο πιο πάνω πλαίσιο: της -κατά τη γνώμη του, πάντα- ορθής ανάγνωσης και αποκωδικοποίησης των καταστάσεων που επιβάλλουν είτε σιωπή, είτε παρεμβάσεις μόνο όταν υπάρχει κάποιο ισχυρό διακύβευμα. Μην ξεχνάμε ότι τέτοιους είδους παρεμβάσεις έκανε σε κομβικά σημεία -εκλογές δημοψήφισμα κλπ- θέτοντας ευθέως τις Εθνικές προτεραιότητες.

Με την προτελευταία ομιλία του, τον Οκτώβριο του 2021 στο Ίδρυμα Κ.Καραμανλή, ο πρώην Πρωθυπουργός είχε καθαρά κάνει λόγο  για τις ιδιαιτερότητες της Ευρώπης και τις αναγκαίες κατά τη γνώμη του κοινωνικό-πολιτικές παρεμβάσεις που θα έπρεπε να γίνουν.

Κρίσιμη συγκυρία

Σύμφωνα με όσα είναι σε θέση να γνωρίζει το pagenews.gr, o πρώην Πρωθυπουργός είχε στο μυαλό του να κάνει και μια δεύτερη ομιλία εστιασμένη στα εξωτερικά θέματα. Πλην όμως την είχε τοποθετήσει αρκετά πιο πίσω.

Οι πληροφορίες λένε ότι ο Κώστας Καραμανλής επιτάχυνε την ομιλία του διότι είναι πλέον αρκετά θορυβημένος από δυο (συν δυο) κομβικής σημασίας ζητήματα: την εξέλιξη των ελληνοτουρκικών και τον κίνδυνο αποσχιστικών τάσεων στα Βαλκάνια, αν τραβήξει σε μάκρος ο πόλεμος στην Ουκρανία.   Αυτοί είναι οι δυο άμεσοι φόβοι του πρώην Πρωθυπουργού, ο οποίος δεν κρύβει την ανησυχία του και για τις εξελίξεις σε δυο άλλα πεδία που μπορεί να διαμορφώσουν νέες ισορροπίες: το ρόλο των ΗΠΑ και την απάθεια της Ευρώπης.

Με τρόπο, παραπάνω από ξεκάθαρο, ο Κώστας Καραμανλής επεσήμανε ότι οι ΗΠΑ διαδραματίζουν ρόλο, ο οποίος αν δεν υπονομεύει την Ευρώπη, τότε σίγουρα δεν τη βοηθά. Όταν υποστηρίζει, αναφερόμενος στις ΗΠΑ, ότι «δεν είναι ξεκάθαρο εάν έχουν ισχυρό κίνητρο για την ταχεία παράτωση του πολέμου», παρέλκει να πει κάποιος οτιδήποτε άλλο. Το μήνυμα είναι σαφές…

Τρεις ερμηνείες

Γι’ αυτό λοιπόν, όποιος επιχείρησε, ή επιχειρεί να αναλύσει την ομιλία Καραμανλή με βάση την τρέχουσα εσωτερικής κυκλοφορίας επικαιρότητα και αναζητώντας «κρυφά» μηνύματα σε Μαξίμου, Κουμουνδούρου, ΠΑΣΟΚ, Σημιτογενείς κλπ, χάνει την ουσία των όσων είπε-και δεν είπε, ο πρώην Πρωθυπουργός.

Και για να είμαστε ειλικρινείς τρείς ερμηνείες θα μπορούν να γίνουν:

1. Ότι επρόκειτο για κατάθεση ατζέντας
2. Ότι ήταν (άλλη) μια εμφάνιση υπερκομματική με σαφή πατριωτικά χαρακτηριστικά και Εθνική ταυτότητα
3. Ότι κρούει τέσσερεις κώδωνες κινδύνου: ρόλος ΗΠΑ-στάση Ευρώπης-κίνδυνοι στα Βαλκάνια-αναθεωρητισμός Τουρκίας.

Όποια εκδοχή από τις τρείς κι αν επιλέξει κάποιος καταλήγει σ’ ένα κοινό παρονομαστή: ότι ο Κώστας Καραμανλής έθεσε ζητήματα και όρια τα οποία υπερβαίνουν τις κομματικές γραμμές και τις προσωπικές επιδιώξεις. Γι’ αυτό άλλωστε και είναι λογικό να εικάσει κάποιος ότι θεωρούνται ως Ιδεολογικό-πολιτικές «κόκκινες γραμμές».

Οι συνέπειες

Διότι, αν παραβιαστεί κάποια από τις  «κόκκινες γραμμές» που παρουσίασε ο Κώστας Καραμανλής, η μικρότερη δυνατή συνέπεια θα ήταν η όποια αντίδρασή του. Αν υπάρξει παραβίαση, σημαίνει ότι θα έχουμε υποστεί μεγάλη Εθνική βλάβη. Και τότε η…κομματική γεωγραφία, οι σπόντες και τα καρφιά δεν θα έχουν καμία απολύτως σημασία…

Άλλωστε, όπως λένε όσοι τον γνωρίζουν καλά, ο πρώην πρωθυπουργός δεν έχει να κερδίσει κάτι εξαπολύοντας καρφιά-πιστεύει όμως σίγουρα ότι έχει η χώρα να χάσει πολλά αν γίνει λάθος ανάγνωση των καταστάσεων…

Τέλος, αλλά όχι ασήμαντο: με δεδομένες τις σοβαρές εξελίξεις που διαβλέπει ο πρώην Πρωθυπουργός στα τέσσερα προαναφερθέντα μέτωπα, δεν πρέπει να αποκλείσει κάποιος και νέα παρέμβασή του. Σε χρόνο που, εκείνη τι στιγμή, κάτι θα δηλώνει…